Σαν παιδί είχα διαβάσει για την Άγαρ σε διάφορες εικονογραφημένες Βίβλους και γνώριζα ορισμένα βασικά πράγματα γι’ αυτήν. Όμως φέτος, έχοντας αποφασίσει να διαβάσω τη Βίβλο από την αρχή μέχρι το τέλος, ενώ διάβαζα την ιστορία της απέκτησα μια νέα άποψη για το πώς ο Θεός αγαπά ξεχωριστά τον καθένα μας.
Η Άγαρ ήταν η Αιγύπτια δούλη της Σάρας, της γυναίκας του Αβραάμ. 1 Στην αρχή εμφανίζεται σαν ένας δευτερεύων χαρακτήρας στην ιστορία του Αβραάμ και τις διαθήκες που κάνει ο Θεός μαζί του. Ο Θεός είχε υποσχεθεί στον Αβραάμ αμέτρητους απόγονους όπως τα άστρα του ουρανού, όμως η Σάρα – που δεν ήταν ακόμα έγκυος και η οποία γινόταν ανυπόμονη για την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού – ζητά απ’ τον Αβραάμ να πάρει τη δούλη της Άγαρ σαν δεύτερη γυναίκα του.
Ο Αβραάμ συμφωνεί και σε λίγο καιρό η Άγαρ μένει έγκυος. Εδώ είναι που τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται κάπως παρακινδυνευμένα. Τόσο η Εβραϊκή όσο και η Μουσουλμανική παράδοση λέει ότι η Άγαρ ήταν η κόρη ενός φαραώ και είχε δοθεί στον Αβραάμ σαν δώρο σε ένα απ’ τα ταξίδια του στην Αίγυπτο. Είτε αυτό αληθεύει είτε όχι δεν το γνωρίζουμε με βεβαιότητα. Ανεξάρτητα απ’ αυτό, άρχισα να φαντάζομαι πόσο απομονωμένη πρέπει να ένοιωθε αυτή η Αιγύπτια κοπέλα ανάμεσα σε ανθρώπους και μια κουλτούρα εντελώς διαφορετική απ’ τη δική της. Έτσι όταν μένει έγκυος, ίσως και να αρχίζει να νιώθει ότι τα πράγματα θα πάνε λίγο καλύτερα. Ίσως να ελπίζει ότι θα έχει κάποια αξία ανάμεσα σε έναν ξένο λαό. Ίσως αρχίζει να το παίρνει επάνω της κάπως. Όπως και να έχει, η Βίβλος μας αναφέρει ότι «άρχισε να καταφρονεί την κυρία της». 2
Η Σάρα παραπονιέται στον Αβραάμ και ο Αβραάμ λέει στην Σάρα ότι η Άγαρ είναι δική της υπόθεση και η Σάρα μπορεί να κάνει ό,τι νομίζει καλύτερο. Οτιδήποτε αποφάσισε να κάνει η Σάρα, αναγκάζει την έγκυο Άγαρ να φύγει στην έρημο όπου στη συνέχεια την βλέπουμε δίπλα σε μια πηγή διψασμένη, να πίνει νερό.
Εδώ είναι το μέρος της ιστορίας που μου αρέσει: Ο Θεός στέλνει έναν άγγελο να βρει αυτή την φυγάδα κοπέλα και να την φέρει πίσω στην κατασκήνωση του Αβραάμ. Ήταν μια κοπέλα που πιθανόν ένοιωθε ανάξια, ανεπιθύμητη και αναξιαγάπητη· μια κοπέλα με κάποιο εγωισμό, με σφάλματα και αποτυχίες· μια κοπέλα από την Αίγυπτο, που πιθανόν να ακολουθούσε τις δικές της παραδόσεις και να ήταν ειδωλολάτρης· μια κοπέλα που είχε περιφρονήσει την κυρία της, μια κοπέλα που αναμφίβολα θα έκανε και άλλα λάθη στο μέλλον.
Όμως εδώ μέσα στην έρημο – μέσα στην απόγνωσή της – ο Θεός εμφανίζεται στην Άγαρ, επειδή κάτω από τις συνθήκες, τις επιλογές, τα σφάλματα και τις αποτυχίες κτυπά η καρδιά μιας δημιουργίας στην οποία ο Θεός ενεφύσησε ζωή. Και αυτό βλέπει ο Θεός και στέλνει έναν άγγελο να βρει αυτή την κοπέλα της οποίας η ύπαρξη ξεκίνησε απ’ Αυτόν και της οποίας τη ζωή κατέγραψε στο βιβλίο Του.
Εκείνη η συνάντηση με τον άγγελο μέσα στην έρημο είναι αρκετή ώστε να ενθαρρύνει την Άγαρ να επιστρέψει σπίτι. Όμως πριν το κάνει αυτό, δίνει ένα όνομα στον Θεό εκείνο που την αναζήτησε και της μίλησε. Τον αποκαλεί «ο Θεός που με βλέπει». 3
Ξέρετε πως είναι εκείνες οι μέρες σας, όταν δεν δείχνετε τόσο καλά ούτε νοιώθετε τόσο καλά; Οι δικές μου μέρες συνήθως σημαδεύονται από αχτένιστα μαλλιά, ένα σκοροφαγωμένο πουλόβερ που είναι και άνετο και άσχημο, ρούχα που δεν ταιριάζουν και μια σφοδρή επιθυμία να περνάω απαρατήρητος. Μερικές φορές με πλημμυρίζουν οι πνευματικές μου ελλείψεις, όπως όταν ρωτώ τον εαυτό μου, για το πόσο αγαπώ τον Θεό ή ποιες συμπεριφορές πρέπει να ξεφορτωθώ ή τις προσευχές που δεν έχω προσευχηθεί ή τα πράγματα που δεν έχω καταφέρει να κάνω. Αυτά είναι μερικά απ’ τα πράγματα που με κάνουν να νοιώθω ανάξιος ώστε να μη θέλω να με προσέχει καν ο Θεός.
Όμως είναι εκείνες οι φορές όταν νοιώθεις το περισσότερο ανάξιος να αγαπηθείς που ο Θεός κάνει κάτι για σένα και σου λέει ότι γι’ Αυτόν αξίζεις και αυτό σε αλλάζει. Όπως έκανε ο Θεός για την Άγαρ εκείνη την ημέρα. Της έδειξε ότι Αυτός νοιαζόταν γι’ αυτήν, την παρακολουθούσε και είχε κάποιο σχέδιο για τη ζωή της. Αυτή είναι η δύναμη του να σε βλέπει η Θεός. Ήταν αυτή η δύναμη που έδωσε στην Άγαρ την εσωτερική ισχύ να γυρίσει και να επιστρέψει σε μια κατάσταση όπου μόλις πριν λίγες μέρες ένοιωθε ανυπόφορα.
Μου αρέσουν τόσα πολλά πράγματα σε αυτήν την ιστορία, όμως ξεχωρίζουν τρία κύρια σημεία:
Το πρώτο είναι ότι δεν υπάρχουν δευτερεύοντες χαρακτήρες για τον Θεό. Ίσως η βιβλική εξιστόρηση να έχει συμπυκνώσει την ιστορία της Άγαρ σε ένα – δύο κεφάλαια και να αναφέρεται στον ρόλο της σαν έναν δευτερεύοντα ρόλο στην κεντρική ιστορία του Αβραάμ και της Σάρας. Όμως ο Θεός είχε ένα βιβλίο με το όνομά της μέσα σ’ αυτό, στο οποίο αυτή ήταν το άστρο – η ιστορία της ζωής της. Και αυτό αληθεύει για τον καθένα που νοιώθει σαν ένας δευτερεύοντας χαρακτήρας στην ιστορία κάποιου άλλου.
Το δεύτερο σημείο είναι, πως αν και ο Θεός γνωρίζει για τις πιο άσχημες και χειρότερες στιγμές της ζωής σου, όμως δεν παύει να πιστεύει σε εσένα. Όπου και να βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, όποια και να είναι η πνευματική σου ή η φυσική σου κατάσταση, ο Θεός σε βλέπει και πιστεύει σε εσένα.
Και το τρίτο σημείο που μου αρέσει είναι ότι ο Θεός πήγε και βρήκε την Άγαρ, όταν αυτή ήταν φυγάς. Υπάρχουν τόσες πολλές φορές στη ζωή μου όπου κι εγώ ήμουν φυγάς από καταστάσεις. Ίσως όχι από φυσικής άποψης αλλά συναισθηματικής να το είχα βάλει στα πόδια ή να είχα κλειστεί στον εαυτό μου, όταν ένοιωθα παραφορτωμένος. Ξέρω πως αυτό συνέβαινε ανάμεσα και σε μένα και τον Θεό επίσης. Όμως ο Θεός βλέπει πού βρίσκομαι την κάθε στιγμή, τόσο από συναισθηματικής όσο και φυσικής άποψης – γεωγραφικής επίσης – και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη Του αυτή.