Ο Ιησούς είπε μια ιστορία για συγχώρεση, που κάθε φορά που την ακούω διαπερνά την καρδιά μου και τη συνείδησή μου. 1 Αναφέρεται σε έναν καλό βασιλιά του οποίου ο λογιστής του ανέφερε ότι ένας από τους υπηρέτες του, του χρωστούσε ένα υπέρογκο ποσό χρημάτων. Ένα ποσό τόσο τεράστιο που δεν υπήρχε τρόπος να μπορέσει να το ξεπληρώσει ο υπηρέτης αυτός.
Ο βασιλιάς διέταξε να φέρουν τον υπηρέτη μπροστά του και απαίτησε την πληρωμή του ποσού αυτού. Όταν ο υπηρέτης είπε στον βασιλιά ότι δεν μπορούσε να ξεπληρώσει το χρέος, ο βασιλιάς έδωσε εντολή να πουληθεί η οικογένεια του υπηρέτη ώστε να ισοσκελιστεί το χρέος. Ο υπηρέτης εκλιπάρησε για έλεος και ο βασιλιάς τον λυπήθηκε και του συγχώρεσε το χρέος αυτό. Ούτε πληρωμές, ούτε τιμωρίες, απλά ξεκάθαρη διαγραφή του χρέους. Ο υπηρέτης ήταν ελεύθερος, χωρίς να χρωστά τίποτα πια. Φαντάζομαι πώς θα ένοιωσε, μάλλον όπως κι εγώ όταν θα πληρώσω την τελευταία μου δόση για το σπίτι μου και ακόμα καλύτερα!
Όμως ο πανηγυρισμός του υπηρέτη δεν κράτησε για πολύ. Καθώς βγήκε από το παλάτι του βασιλιά συνέβη να συναντήσει κάποιον γνώριμό του ο οποίος του χρωστούσε κάποια χρήματα, ένα μηνιάτικο περίπου. Αυτός όμως ξεχνώντας το έλεος που του είχε δοθεί, δεν ένοιωσε καμιά συμπόνια και απαίτησε να μπει στη φυλακή το άτομο που του χρωστούσε.
Ένας από τους φίλους του βασιλιά που έτυχε να περνάει από εκεί όταν συνέβη αυτό, ήλθε και το ανέφερε στον βασιλιά. Για άλλη μια φορά ο υπηρέτης φέρθηκε μπροστά στον βασιλιά.
«Πώς μπόρεσες να μην δείξεις συγχώρεση όταν εσύ ο ίδιος συγχωρέθηκες τόσο πολύ;» Ο βασιλιάς ήταν θυμωμένος. «Θα μπεις στη φυλακή μέχρι να ξεπληρώσεις όλο σου το χρέος!» Μετά από αυτό, φαντάζομαι πως ο βασιλιάς ελευθέρωσε το άτομο που χρωστούσε το μικρότερο ποσό χρημάτων και συγχώρεσε το χρέος του, επειδή φαίνεται ότι ο βασιλιάς ήταν μεγαλόκαρδος.
Κάθε φορά που ακούω την ιστορία αυτή, ταυτίζω τον εαυτό μου με τις πράξεις εκείνου του υπηρέτη. Πολύ συχνά είμαι κι εγώ σαν εκείνον τον υπηρέτη που δεν συγχώρεσε. Με τον θάνατο του Ιησού όμως πάνω στον σταυρό, Αυτός πλήρωσε και συγχώρεσε τις αμαρτίες μου. Δεν έχει νόημα να μην συγχωρώ κι εγώ τα άτομα που με έχουν αδικήσει, επειδή εγώ η ίδια χρειάζομαι πολύ περισσότερη συγχώρεση. «Σε όποιον έχει δοθεί πολύ, πολύ θα απαιτηθεί σε αντάλλαγμα». 2