Πρόσφατα διάβασα κάτι για τον Τιμ Κέλερ, έναν πολύ γνωστό συγγραφέα, σύμβουλο και πάστορα, ο οποίος διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας το Μάιο του 2020 και αυτό σε τέταρτο στάδιο. Θαύμασα τον τρόπο που το αντιμετώπισε, όταν του είπαν ότι δεν θα μπορούσε να το ξεπεράσει, καθώς επίσης και αυτά που είπε αυτός για τις προτεραιότητές του όσον αφορά το υπόλοιπο του χρόνου που του είχε απομείνει πάνω στη γη.
Όταν ο Δρ. Κέλερ ρωτήθηκε, «Σε ποια πράγματα θα επικεντρωθείτε τώρα, αναλογιζόμενος τον λίγο χρόνο που σας έχει απομείνει απ’ αυτή τη ζωή και ποιες είναι οι προτεραιότητες στη λίστα σας;» αυτός απάντησε:
Η σύζυγός μου η Κάθυ κι εγώ, είναι γνωστό ότι είμαστε μια πολύ καλή ομάδα, σαν να είμαστε ένα μεταξύ μας.
Αφότου διαγνώσθηκα ότι έχω καρκίνο, αντιληφθήκαμε ότι δεν θα ήταν σωστό να φθάσουμε στο τέλος της ζωής μας χωρίς να βελτιώσουμε το γάμο μας, στους τομείς εκείνους που θα μπορούσε να γίνει καλύτερος.
Υπήρχαν ορισμένα πράγματα τα οποία η γυναίκα μου ένοιωθε ότι δεν θα μπορούσε να μου πει, επειδή εγώ δεν ανταποκρινόμουν καλά, με αποτέλεσμα να έχει πάψει να προσπαθεί να το κάνει. Τώρα όμως ανακαλύπτουμε τρόπους να συζητήσουμε για κάποια πράγματα και να ασχοληθούμε με αυτά με τρόπο που δεν είχαμε μπορέσει να κάνουμε πριν. 1
Αυτό με εξέπληξε, επειδή εάν ο Τιμ Κέλερ, που έχει καρκίνο, θεωρεί τη βελτίωση του γάμου ως ένα από τα πιο σημαντικά του θέματα, πόσο περισσότερα θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς στις δικές μας σχέσεις.
Κάτι άλλο, το οποίο με εξέπληξε επίσης πάνω σ’ αυτό το θέμα, ήταν μια άλλη ιστορία για κάποιον, που επρόκειτο να πάρει διαζύγιο. Αυτός και η σύζυγός του είχαν δοκιμάσει το καθετί και τίποτα δεν έφερνε αποτέλεσμα, όμως ο σύζυγος αγαπούσε τη γυναίκα του και ήθελε να παραμείνει μαζί της.
Έτσι λοιπόν, είχε την ιδέα να ρωτάει κάθε μέρα τη γυναίκα του, τι θα μπορούσε να κάνει γι’ αυτήν και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να το εκπληρώσει. Τις πρώτες φορές που την ρώτησε, η σύζυγός του νόμιζε ότι αυτός αστειευόταν μαζί της, όταν την ρώταγε, «Αγάπη μου, τι μπορώ να κάνω για σένα σήμερα;» Έτσι αυτή αποφάσισε να τον δοκιμάσει με να του ζητά να κάνει κάποια δύσκολη εργασία, όπως το καθάρισμα του γκαράζ ή μια μεγάλη αλλαγή στον κήπο. Τον δυσκόλευε όσο περισσότερο μπορούσε, μια και δεν πίστευε ότι θα κράταγε τον λόγο του, όταν αυτή θα του ζητούσε να κάνει κάτι.
Όμως καθώς αυτός συνέχιζε να τη ρωτάει κάθε μέρα τι θα μπορούσε να κάνει γι’ αυτήν και το έκανε με όλη του την καρδιά και τη δύναμη, αυτή άρχισε να πιστεύει ότι πράγματι ήταν αποφασισμένος να κάνει ό,τι χρειαζόταν για να την πείσει για την αγάπη του γι’ αυτήν. Έτσι με αυτή την προθυμία του να κάνει πράξεις που θα εξυπηρετούσαν σαν μια προφανή έκφραση της αγάπης του, ο γάμος τους διασώθηκε.
Όταν ο Θεός είναι στο επίκεντρο του γάμου μας και είναι το πιο σημαντικό Πρόσωπο στις σχέσεις μας, η δική Του αγάπη είναι αυτή που μας ενώνει. Όταν η δική Του αγάπη είναι το κίνητρό μας, τότε μπορούμε να γνωρίζουμε ότι Τον ευχαριστούμε, ακόμα και όταν η ανταπόκριση απ’ το ταίρι μας μπορεί να μην είναι πάντα αυτό που ελπίζαμε.
Το να δίνουμε αγάπη στους άλλους δεν είναι ένα συμβόλαιο με τον όρο να λαμβάνουμε αυτό που θέλουμε εμείς ως αντάλλαγμα. Είναι ένα δώρο που δίνουμε χωρίς την προσδοκία ανταπόδοσης. Μερικές φορές κάνουμε πράγματα για το ταίρι μας προσμένοντας κάποια ανταπόδοση. Κάνουμε κάτι όμορφο γι’ αυτούς και θέλουμε να κάνουν κι αυτοί κάτι όμορφο για εμάς σε αντάλλαγμα. Αν και πολλές φορές αυτό μπορεί να συμβεί, επειδή η αγάπη αποφέρει αγάπη, ίσως όμως να μην λάβουμε αυτή την ανταπόδοση με τον τρόπο ή την ώρα που ελπίζαμε εμείς να λάβουμε.
Εάν το κίνητρό μας είναι το τι προσμένουμε εμείς να λάβουμε, τότε αυτό που δίνουμε δεν είναι πραγματικά δοσμένο από αγάπη. Γι’ αυτό ας προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Ιησού. Αυτός έδωσε τα πάντα για εμάς, γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε να Του το ξεπληρώσουμε.
- Χάρισον Ουάρεν, «Πώς η διάγνωση ενός Καρκίνου Κάνει τον Θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού να Σημαίνουν Πολλά Περισσότερα», New York Times, Απρίλιος 10, 2022. ↑