«Που ζει ο Ιησούς;»
«Ο Ιησούς ζει στη φάτνη!»
Στην αρχή γέλασα με την απάντηση της τετράχρονης αδελφής μου στο αυτοσχέδιο μάθημα που της έδινα για τα ζώα και την κατοικία τους. Όμως η απάντησή της συνέχιζε να στριφογυρίζει στον νου μου. Ο Ιησούς ζει στη φάτνη. Μα εκεί μόνο έβλεπε τον Ιησού να ζει;
Αντέδρασα κάπως στη σκέψη αυτή. Σίγουρα με έχει δει να προσεύχομαι πολλές φορές και προχθές δεν ήταν που της διάβασα απ’ την παιδική Βίβλο;
Καθώς σκεπτόμουν όλες εκείνες τις στιγμές, όπως όταν κάνω δουλειές, μελετάω τα μαθήματά μου ή κάνω άλλες δραστηριότητες, προσπάθησα να σκεφτώ τις φορές που κάθισα να της εξηγήσω για τον Ιησού. Σίγουρα της είχα μιλήσει για τη γέννησή Του, τα θαύματα που έκανε, τη ζωή Του και την υπηρεσία Του, όμως της είχα πει ποτέ, για τον ρόλο που είχε Αυτός σαν ο καλύτερός μου φίλος;
Της ανέφερα γι’ Αυτόν, μόνο με τα στολίδια και τις μπάλες στο Χριστουγεννιάτικο δένδρο; Τον ξαναέβαζα πίσω στην παιδική Βίβλο αφότου της είχα διαβάσει πριν πάει για ύπνο; Ή γιόρταζα καθημερινά τη ζωή Του με τέτοιο τρόπο ώστε η αδελφή μου να γνωρίζει πως ο Ιησούς ζει σήμερα, όχι μέσα σε μια φάτνη σε ένα στάβλο αλλά και μέσα στη δική μου καρδιά όπως και στη δική της; Με βλέπει να απευθύνομαι σε Αυτόν όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και εγώ νοιώθω ανήμπορη; Της έδειξα πως ο Ιησούς μπορεί να γίνει και ο δικός της καλύτερος φίλος επίσης – πως αν έδινε την καρδιά της σ’ Αυτόν, ο Ιησούς θα την αγαπούσε όπως κανένας άλλος;
Καθώς πλησιάζουν ξανά τα Χριστούγεννα και αρχίζουν οι γιορτές, μια σκέψη έχει κολλήσει μέσα στον νου μου: Αυτή τη χρονιά – και όχι μόνο τα Χριστούγεννα – θα γιορτάζω το νόημα της ζωής Του με το να θυμάμαι ότι Αυτός ζει μέσα μου. Θα πάρω τον Ιησού από την φάτνη και τον στάβλο και θα Τον κάνω συμμέτοχο σε ότι κάνω στη ζωή μου. Τότε θα μπορώ να πω, «Ο Ιησούς μπορεί να γεννήθηκε στη φάτνη ενός στάβλου, όμως σήμερα ζει μέσα στη καρδιά μου και το σπίτι μου».
Μπορείς κι εσύ να προσκαλέσεις τον Ιησού στη ζωή σου λέγοντάς Του:
Σ’ ευχαριστώ Ιησού που ήλθες στον κόσμο μας και έζησες σαν ένας από εμάς, που υπέφερες όσα περνάμε κι εμείς, ώστε εγώ να μπορέσω να γνωρίσω την αγάπη του επουράνιου Πατέρα μου. Σ’ ευχαριστώ που πέθανες για εμένα, ώστε να μπορέσω εγώ να συμφιλιωθώ με τον Θεό και να έχω αιώνια ζωή στον ουρανό. Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με για όλα τα σφάλματα που έχω κάνει. Βοήθησέ με να γνωρίσω Εσένα και να Σε αγαπήσω με έναν βαθύτερο και πιο προσωπικό τρόπο. Αμήν.