Ποτέ δεν μπορώ να ξεχάσω την ημέρα που συνειδητοποίησα ως πραγματικότητα, το γεγονός ότι οι υποσχέσεις της Βίβλου είναι πρακτικής σημασίας και ότι θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην εκπλήρωση των καθημερινών μου αναγκών. Για εμένα ήταν μια αποκάλυψη, το ότι ο Θεός εννοούσε αυτό ακριβώς που έλεγε στις πολυάριθμες υποσχέσεις που δόθηκαν στον Λόγο Του και ότι εγώ μπορούσα να βάλω την πίστη μου σε αυτές και να Τον εμπιστευτώ στο να τις εκπληρώσει.
Ο Λόγος του Θεού λέει ότι μας έχουν δοθεί «πολύ μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις», ώστε μέσω αυτών να είμαστε «κοινωνοί της θείας φύσης» (Πέτρου Β’ 1:4). Ενώ πριν, λόγω της περιορισμένης μου αντίληψης, για μένα αυτές οι υποσχέσεις μου ήταν απλά ένας όμορφος τρόπος λογοτεχνικής έκφρασης και ότι ο σκοπός τους δεν ήταν να ληφθούν σοβαρά υπόψη ή να εφαρμοστούν με έναν πρακτικό και χρήσιμο τρόπο.
Ο Λόγος του Παντοδύναμου Θεού είναι αληθινός και αξιόπιστος. Όταν το αντιλήφθηκα αυτό για πρώτη φορά, διαπίστωσα ότι για εμένα, η Βίβλος δεν υπήρξε ποτέ ένα ζωντανό, ζωτικό πράγμα, αλλά μάλλον ένας συνδυασμός από δοξασίες, δόγματα, σοφές ρήσεις και μελάνη τυπογραφείου. Δεν γνώριζα ακόμη τη δύναμη του Λόγου του Θεού.
Όλη μου τη ζωή θεωρούσα τον εαυτό μου μια Χριστιανή, αλλά ποτέ δεν είχα πιστέψει πραγματικά στον Λόγο του Θεού, ούτε είχα γνωρίσει τον Χριστό προσωπικά. Βίωσα αυτή την εμπειρία, μέσα από ένα μικρό φυλλάδιο του Ευαγγελίου που διάβασα. Ο Χριστός ήρθε στη ζωή μου για πλήρη ικανοποίηση. Η απιστία μου εξαφανίστηκε καθώς και η συνεπακόλουθη αίσθηση της ματαιότητας και της απογοήτευσης στη ζωή. Μέσα μου γεννήθηκε κάτι που δεν άλλαξε ποτέ από εκείνη την ημέρα και μετά: μια διαρκής, ακλόνητη πίστη στον Λόγο του Θεού.
«Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα και για πάντα» (Εβραίους 13:8). Ό,τι έχει υποσχεθεί Αυτός, μπορεί επίσης και να το εκπληρώσει (Ρωμαίους 4:21)!