Όταν ζητούσα την ενθάρρυνση του Ιησού για κάποιες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε εσείς (ή ίσως ένας από τους φίλους σας ή αγαπημένους σας), ο Κύριος έφερε στον νου μου, σκέψεις για την επερχόμενη ζωή. Όταν επανεξέτασα μερικά απ’ τα εδάφια που αναφέρονται στην επουράνια δόξα, αυτή η γνώση μας προσφέρει μια υπέροχη διαβεβαίωση συγκριτικά με τον πόνο, τη λύπη και τα προβλήματα αυτής ζωής, αυτή η γνώση μας προσφέρει μια υπέροχη διαβεβαίωση, όπως αναφέρει κι εκείνος ο παλαιός ύμνος:
Μετά τον κόπο και την κάψα της μέρας,
Αφότου τελειώσουν οι ταλαιπωρίες μου,
Και οι στεναχώριες μου ανήκουν στο παρελθόν,
Κοντά στον Ιησού τελικά θα βρεθώ!Αφότου ο πόνος και οι στεναγμοί πάψουν,
Μετά την παγωμένη θύελλα του Χειμώνα,
Μετά τη διαμάχη μια ένδοξη ειρήνη θα υπάρξει:
Κοντά στον Ιησού τελικά θα βρεθώ!1
Πόσο υπέροχο μέλλον μας περιμένει! Ας μην επικεντρωνόμαστε λοιπόν και τόσο στις δυσκολίες του παρόντος, ώστε να μη σκεπτόμαστε το επουράνιο. Ο Θεός γνώριζε ότι τα παιδιά Του θα χρειάζονταν τις διαβεβαιώσεις ενός επουράνιου μέλλοντος για να τους δώσει ελπίδα. Ο Λόγος Του μας λέει «Όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι καθαρά, όσα είναι προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει κάποια αρετή, και αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε». 2 Πόσο ταιριαστή περιγραφή του επουράνιου!
Ο Ιωάννης μας ανέφερε για τον νέο ουρανό και τη νέα γη και νομίζω ότι αξίζει να το θυμόμαστε συχνά, όταν χρειαζόμαστε να αναπροσαρμόζουμε το σκεπτικό μας προς τα άνωθεν.
«Και είδα έναν καινούργιο ουρανό και μια καινούργια γη· επειδή, ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε· και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον.
«Και είδα την άγια πόλη, την καινούργια Ιερουσαλήμ, που κατέβαινε από τον Θεό, από τον ουρανό, ετοιμασμένη σαν νύφη στολισμένη για τον άνδρα της. Και άκουσα μια δυνατή φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: ‘Δέστε, η σκηνή τού Θεού μαζί με τους ανθρώπους, και θα σκηνώσει μαζί τους, κι αυτοί θα είναι λαοί Του, κι αυτός ο Θεός θα είναι μαζί τους Θεός τους.
«‘Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πλέον· ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πλέον· επειδή, τα πρώτα παρήλθαν’. Κι αυτός που κάθεται επάνω στον θρόνο είπε: ‘Δέστε, κάνω καινούργια τα πάντα’. Και μου λέει: ‘Γράψε· επειδή, αυτά τα λόγια είναι αληθινά και πιστά’». 3
«Ύστερα απ’ αυτά, είδα, και ξάφνου, ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας δεν μπορούσε να απαριθμήσει, από κάθε έθνος και φυλές και λαούς και γλώσσες, οι οποίοι στέκονταν μπροστά στον θρόνο και μπροστά στο Αρνίο, ντυμένοι με λευκές στολές και έχοντας στα χέρια τους φοίνικες». 4
Στο κόσμο εδώ, δεν έχουμε μια μόνιμη πόλη, αλλά αναζητάμε την επερχόμενη πόλη: «την πόλη με θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός». 5
Τελικά, θα φθάσουμε σε «μια καλύτερη, δηλαδή, επουράνια τοποθεσία» την οποία επιθυμούμε και αναζητάμε. «Οφθαλμός δεν έχει δει, ούτε αυτί έχει ακούσει, ούτε έχει διανοηθεί η καρδιά του ανθρώπου, τα πράγματα εκείνα που ο Θεός έχει προετοιμάσει για εκείνους που Τον αγαπούν». 6
Ο Ιησούς είπε: «Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Και αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε Μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι Εγώ». 7
Αυτές τις υποσχέσεις του Θεού, όσον αφορά το επουράνιο, μπορούμε να τις κάνουμε μέρος του θεμελίου της πίστης μας, όπως έχουμε κάνει και με τη γνώση της σωτηρίας μας. Όταν όλα δείχνουν απειλητικά γύρω μας, εμείς μπορούμε να στηριζόμαστε πάνω σ’ αυτές τις υποσχέσεις, Ο Θεός δεν χρειαζόταν να μας πει εκ των προτέρων για όλες εκείνες τις εκπληκτικές πραγματικότητες που μας περιμένουν στο επουράνιο. Θα μπορούσε να μας τα κρατήσει για έκπληξη. Όμως γνώριζε πως αυτό το όραμα όσον αφορά το μέλλον θα μας παρότρυνε και θα μας βοηθούσε να συνεχίσουμε να ξεπερνάμε τις καθημερινές ταλαιπωρίες που αντιμετωπίζουμε.
Καθώς είμαστε τόσο ευλογημένοι με τη σωτηρία Του και καθώς είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος μας σ’ αυτόν τον κόσμο, ως δικοί Του αγγελιοφόροι, σίγουρα θα πρέπει να προσμένουμε προκλήσεις και ταλαιπωρίες, σίγουρα θα πρέπει να προσμένουμε ότι θα υπάρξουν αγώνες. Όμως, ακόμα και τότε, δεν θα είμαστε μόνοι, επειδή Αυτός μας κατακλύζει με τις ευλογίες Του καθώς μας καθοδηγεί μέσα απ’ τις δυσκολίες αυτής ζωής. Αυτός είναι πάντα ισχυρότερος από τις δικές μας ταλαιπωρίες.
Όταν χρειάζεστε ανανέωση και όταν νοιώθετε καταβεβλημένοι, συνεχίστε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας τις επουράνιες πραγματικότητες. Κατόπιν, υπενθυμίστε στον εαυτό σας, όσα κάνει Αυτός πάνω στη γη και τη σημασία του σκοπού σας και της θέσης σας ως ένα απ’ τα δικά Του παιδιά. Αντιμετωπίστε τις δυσκολίες σας με πίστη και κουράγιο, γνωρίζοντας πως με το παράδειγμά σας μπορείτε να δώσετε στους άλλους την ευκαιρία να ανακαλύψουν ελπίδα στον Ιησού και την αλήθεια την οποία λαχταράνε.