Τι σου έρχεται στο νου όταν σκέφτεσαι τα Χριστούγεννα; Ίσως δώρα, Χριστουγεννιάτικα δέντρα, φώτα, καλό φαγητό, η γέννηση του Μικρού Χριστού, ο ερχομός της νέας χρονιάς, το τέλος της προηγούμενης και πιθανόν για πολλούς, Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία.
Το πολύ γνωστό παραμύθι του κακόκεφου και τσιγκούνη Σκρουτζ έχει ειπωθεί ξανά και ξανά για πολλά χρόνια από τότε που εκδόθηκε για πρώτη φορά από τον Τσαρλς Ντίκενς το 1843. 1 Για πολλούς, η ιστορία έχει γίνει ένα σύμβολο των Χριστουγέννων· όμως ενώ οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εξοικειωμένοι με την σκληρότητα, την τσιγκουνιά και την απληστία του κύριου χαρακτήρα, Εμπενίζερ Σκρουτζ, πόσο συχνά εφαρμόζουμε τα μαθήματα αυτής της ιστορίας στη δική μας ζωή;
Η πλοκή αναφέρεται σ’ έναν αξιοθρήνητο και φιλάργυρο άνθρωπο που μέσα από μια δραματική αλλαγή, αλλάζει για το καλύτερο. Πριν την αλλαγή του, ήταν το αντίθετο από όλες τις καλές αρετές που χαρακτηρίζουν τα Χριστούγεννα — αγάπη, ευσπλαχνία, καλοσύνη, αλτρουισμός, συναίσθημα, φροντίδα για τους γύρω μας. Ενώ ο Σκρουτζ μπορεί να είναι μία ακραία αντιπροσώπευση των φιλάργυρων χαρακτηριστικών, ίσως όμως να είναι και μια μεταφορά για την φιλαργυρία που ενδημεί στον καθένα μας.
Μέσα στον καθένα μας υπάρχει λιγάκι εγωισμός, έτσι δεν είναι; Μήπως οι στόχοι μας έχουν στρεβλώσει λίγο, τα υψηλά ιδανικά μας έχουν ξεχαστεί; Μήπως προσπερνάμε τους άλλους χωρίς να πούμε μια λέξη ή να τους ρίξουμε μια ματιά καλοσύνης όταν τους συναντάμε στο δρόμο μας, ίσως υπέρ το δέον καταπιασμένοι με τους εαυτούς μας ώστε να τους προσέξουμε;
Δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι να γίνουμε τόσο ακραίοι σε εγωισμό όπως ο Σκρουτζ πριν αποφασίσουμε να κάνουμε την αλλαγή. Δεν θα ήταν υπέροχο αν σε κάθε Χριστούγεννα ρίχναμε μια ειλικρινή ματιά στις ζωές μας, στα γεγονότα του παρελθόντος, στο τι κάνουμε στο παρόν και στους στόχους μας για το μέλλον, και βλέπαμε τι πραγματικά έχει γίνει το πιο σημαντικό για εμάς;
Στην ύστατη πράξη αγάπης και ανιδιοτέλειας, ο Θεός έδωσε τον Ιησού σε εμάς πάνω στη γη, ώστε να μπορέσει να μας διδάξει την αγάπη Του και κατόπιν να πεθάνει για εμάς για να εξαγοράσει την αιώνια σωτηρία μας. Τα Χριστούγεννα, γιορτάζουμε το δόσιμο αυτού του θαυμαστού δώρου. Δεν μπορούμε ποτέ να ελπίζουμε ότι θα Τον ξεπληρώσουμε, όμως ο Ιησούς λέει πως “οτιδήποτε κάνατε για έναν απ’ αυτούς τους ελάχιστους αδελφούς μου και αδελφές μου, το κάνατε σε Μένα”. 2 Κάθε ευγενικός λόγος και πράξη που έγιναν από αγάπη — όχι επειδή είναι λογικό ή είναι προς το συμφέρον μας, αλλά επειδή θα βοηθήσει κάποιον άλλον — στο τέλος θα βοηθήσει και εμάς, τις περισσότερες φορές με τρόπους που δεν περιμέναμε καν.
Έχοντας τον Ιησού σαν ιδανικό μας πρότυπο, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα αντανακλάμε μερικές απ’ αυτές τις αρετές που θα μας κρατήσουν χαρούμενους και θα μας κάνουν μια ευλογία στους γύρω μας και ένα καλύτερο άτομο γενικά.
Ας το κάνουμε στόχο — και όχι μόνο τα Χριστούγεννα — να σταματήσουμε για λίγο και να επανεκτιμήσουμε τη ζωή και τις αξίες μας και να διακρίνουμε ποιά είναι η κινητήρια δύναμη πίσω απ’ όλες τις πράξεις μας. Ας γευτούμε την κάθε στιγμή ενώ την έχουμε, και ας εκμεταλλευτούμε στο έπακρο την κάθε ευκαιρία για να βοηθήσουμε μια άλλη ανθρώπινη ύπαρξη, γιατί στο τέλος, αυτό είναι που θα μετρήσει όπως και να ‘χει.
- βλ. http://charlesdickenspage.com/carol.html ↑
- Ματθαίου 25:40 ↑