Ο Δεκέμβριος όπως και να ‘χει, είναι ο πιο πολυάσχολος μήνας του χρόνου. Οι μέρες είναι γεμάτες με διοργανώσεις για εκδηλώσεις, ανακύκλωση παιχνιδιών για να δοθούν σε φτωχά παιδάκια, αγορά δώρων, διακόσμηση του σπιτιού και προετοιμασίες για Χριστουγεννιάτικες συνάξεις και δείπνο την Παραμονή των Χριστουγέννων. Μετά είναι και η γιορτή της Πρωτοχρονιάς, όταν αφήνουμε ξοπίσω τον παλιό χρόνο και καλωσορίζουμε τον νέο.
Όμως υπάρχουν μερικές ξεχωριστές μέρες, σαν ένα νησί καταφύγιο που πλέει ήσυχα μέσα στη θάλασσα της αέναης κίνησης – και οι μέρες αυτές είναι ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά – 26 έως 30 Δεκεμβρίου. Είναι οι μέρες εκείνες που αφιερώνω σε προσωπικό στοχασμό. Όχι πως έχω πέντε πλήρεις ημέρες διακοπών, επειδή έχουν να γίνουν πολλά πριν τελειώσει η χρονιά! Όμως μέσα σ’ αυτές τις μέρες βρίσκω τον χρόνο και αναλογίζομαι όσα συνέβησαν τη χρονιά που τελειώνει και όσα επίκεινται τη νέα χρονιά που έρχεται!
Καταρχάς, βγάζω το ημερολόγιό μου για να ξαναρίξω μια ματιά στα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα της χρονιάς. Ευχαριστώ τον Θεό για τις προφανείς ευλογίες, καθώς επίσης και τις «μεταμφιεσμένες ευλογίες» οι οποίες προήλθαν απ’ τις δυσκολίες και τα μαθήματα που μαθεύτηκαν με δύσκολο τρόπο! Πάντα με εκπλήσσει το γεγονός για το πόσα μπορούν να συμβούν μέσα σε 12 μήνες και πόσο παλιά φαίνεται να συνέβησαν μερικά απ’ τα γεγονότα αυτά!
Αν δεν έβρισκα τον χρόνο να αναπολήσω όσα συνέβησαν, μάλλον θα μου διέφευγαν μερικά σημαντικά γεγονότα και ίσως και να μου διέφευγε το πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα αυτά. Τώρα με το πέρασμα των χρόνων έχω κάνει μια συλλογή με όλες τις ανακεφαλαιώσεις που κάνω στο τέλος κάθε χρονιάς.
Κατόπιν ατενίζω με ελπιδοφόρα προσμονή τη χρονιά που έρχεται. Μερικές χρονιές δείχνουν να είναι αρκετά προσχεδιασμένες από πριν, άλλες δείχνουν περισσότερο ομιχλώδεις, όμως στην περίπτωσή μου γνωρίζω πως θα υπάρχουν πάντα εκπλήξεις. Αφιερώνω τη χρονιά που έρχεται στον Θεό και γράφω μια προσευχή που βγαίνει από μέσα μου. Προσπαθώ επίσης να βρω ένα κατάλληλο εδάφιο απ’ τη Βίβλο που θα ταιριάζει με την προσευχή που γράφω.
Αυτή τη χρονιά το εδάφιό μου είναι παρμένο απ’ την Επί του Όρους Ομιλία στο Ματθαίου 6:33. Ο Ιησούς είπε, «Ζητάτε πρώτα τη βασιλεία τού Θεού, και τη δικαιοσύνη Του· και όλα αυτά θα σας προστεθούν». Ελπίζω να το επαναλαμβάνω συχνά και να μελετώ τι σημαίνει να «ζητώ πρώτα τη βασιλεία του Θεού» στις ενέργειές μου. Θα ήθελα επίσης να αναλογίζομαι τι σημαίνει «δικαιοσύνη» για τον Κύριο, το οποίο υποπτεύομαι ότι έχει να κάνει περισσότερο με την αγάπη, την πίστη και τη χάρη και όχι με τις δικές μου ασήμαντες προσπάθειές για τελειότητα. Και τελικά, να έχω πίστη για «όλα αυτά τα πράγματα» τα οποία υποσχέθηκε να προμηθεύσει ο επουράνιος Πατέρας μου.
Κάθε χρονιά προσβλέπω σε αυτές τις μέρες ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, όταν μπορώ να βρω ελεύθερο χρόνο μετά από όλες τις δραστηριότητες του Δεκεμβρίου, να σκεφτώ όσα έγιναν την προηγούμενη χρονιά, να απαριθμήσω τις πολλές μου ευλογίες και να εμπιστευτώ την επερχόμενη χρονιά στη δική Του πολύτιμη φροντίδα.