Ίσως ο απόστολος Πέτρος να σκέφτηκε ότι θα έφερνε σε αμηχανία τον Ιησού όταν του έκανε την ερώτηση «Κύριε, πόσες φορές να συγχωρέσω τον αδελφό μου ή την αδελφή μου όταν αυτοί με αδικήσουν;» Ήθελε κάποιο νούμερο, κάποια ποσοτικοποίηση για το πόσο ήταν αρκετά και μετά τέρμα η συγχώρεση. Ο Πέτρος λέει στον Ιησού ένα νούμερο, «Επτά φορές;» και ο Ιησούς του αποκρίνεται, «Όχι, όχι επτά φορές, αλλά εβδομήντα φορές επτά!» 1
Με μια απλή πράξη πολλαπλασιασμού βλέπουμε ότι το 490 φαίνεται να είναι ο μαγικός αριθμός – πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι είχε προτείνει ο Πέτρος. Όμως ο αριθμός αυτός δεν ήταν τυχαίος. Όπως πάντα, τα λόγια του Ιησού ήταν επακριβή και στοχευμένα. Στην Εβραϊκή αριθμολογία, το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική αξία και οι λέξεις που έχουν την ίδια αριθμητική αξία συχνά έχουν και κάποια σχετιζόμενη σημασία. «Ταμίμ», η Εβραϊκή λέξη για «ολοκλήρωση» ή «τέλειο», έχει μια αριθμητική αξία του 490. Με άλλα λόγια, συγχωρείς παντελώς. Δεν βάζεις όριο στη συγχώρεσή σου.
Αφήστε με να αναφέρω εδώ, ότι κάτι τέτοιο είναι πάρα πολύ δύσκολο! Μερικές φορές τη συγχώρεση δεν την αξίζει κάποιος ούτε την επιζητά. Μερικές φορές δεν υπάρχει μεταμέλεια. Όμως η επιλογή για συγχώρεση έχει γίνει ήδη. Ξέρω ότι θα συγχωρέσω επειδή είναι αυτό που μου ζητά ο Ιησούς και επίσης, είναι αυτό που έκανε Αυτός για μένα. Με συγχώρεσε για όλες μου τις αμαρτίες, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Έτσι θα βάλω τα δυνατά μου ώστε να συγχωρώ κι εγώ το ίδιο.
Ένα απ’ τα σπουδαιότερα μαθήματα που έμαθα, όσον αφορά τη συγχώρεση, είναι ότι πρόκειται περί μιας συνεχούς διαδικασίας. Μπορώ να επιλέξω να συγχωρέσω κάποιον για κάτι και να επιθυμώ πράγματι να συγχωρέσω, όμως κάπου στη συνέχεια, μπορεί να τύχει να θυμώσω ξανά με το ίδιο πρόσωπο για το ίδιο αδίκημα. Μήπως αυτός είναι ένας άλλος τρόπος όπου υπεισέρχεται το 490 φορές; Το να συγχωρώ συνεχώς για το ίδιο γεγονός μέχρι που η ανάμνησή του δεν με κάνει θυμωμένη, εκδικητική ή έξαλλη.
Μερικές φορές, η συγχώρεση απαιτεί περισσότερη δύναμη και αγάπη από όση αισθάνομαι ότι έχω εγώ. Ευτυχώς η συγχώρεση δεν είναι ένα συναίσθημα. Είναι μια επιλογή και μια πράξη. Επειδή έχουμε σωθεί μέσω του Ιησού, έχουμε τη χάρη να κάνουμε την επιλογή να συγχωρούμε κι εμείς τους άλλους.
- βλ. Ματθαίου 18:22 ↑