Ερώτηση: Γιατί επιτρέπει ο Θεός να υποφέρουμε; Δεν νοιάζεται για εμάς;
Απάντηση: Και βέβαια νοιάζεται ο Θεός και νοιώθει λύπη όταν μας βλέπει να υποφέρουμε. Η Βίβλος μας λέει, «Καθώς ο πατέρας σπλαχνίζεται τα παιδιά του, έτσι και ο Κύριος σπλαχνίζεται αυτούς που Τον φοβούνται. Επειδή, Αυτός γνωρίζει την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε από χώμα». 1
Ο Ιησούς επίσης, μπορεί κι Αυτός να συμπάσχει με τις αδυναμίες μας, επειδή κι Αυτός «πειράστηκε σε όλα, όπως κι εμείς — χωρίς να αμαρτήσει». 2 Σίγουρα γνωρίζει τι σημαίνει να υποφέρεις, επειδή Αυτός βασανίστηκε και κατόπιν σταυρώθηκε για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας.
Επίσης η Βίβλος υπόσχεται πως μια μέρα όλα τα βάσανα θα τελειώσουν για όσους αγαπάνε τον Θεό. Σε εκείνο τον επουράνιο κόσμο, ο Θεός «θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πλέον· ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πλέον· επειδή, τα πρώτα παρήλθαν». 3
Στο εντωμεταξύ, θα πρέπει να θυμόμαστε, ότι ο Θεός έχει έναν σκοπό για το καθετί που επιτρέπει να μας συμβεί, ακόμα και όταν εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε αμέσως. Για παράδειγμα, οι δυσκολίες μπορούν συχνά να κάνουν τους ανθρώπους πιο γλυκείς και καλοσυνάτους. Για εκείνους που δεν επιτρέπουν στις δυσκολίες να τους πικράνουν ή να τους κάνουν σκληρούς, οι στεναχώριες και οι θυσίες μπορούν να αποφέρουν καλά πράγματα στη ζωή τους, όπως αγάπη, τρυφερότητα και μέλημα για τους άλλους. Εάν έχουμε ανακαλύψει την αγάπη του Θεού στον Ιησού, θα θέλουμε να μοιραστούμε αυτή την απάντηση και αυτή την αγάπη και με τους άλλους, ώστε να μπορέσει Αυτός να απαλύνει τα βάσανά τους και να τους βοηθήσει να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Αν και μπορούμε να κατανοήσουμε πολλές απ’ τις αιτίες για τα βάσανα, καθώς μελετάμε τον Λόγο του Θεού, όμως δεν θα έχουμε όλες τις απαντήσεις σ’ αυτό το επίμονο ερώτημα, μέχρι να βρεθούμε στην άλλη ζωή. Οι τρόποι του Θεού διαφέρουν απ’ τους δικούς μας και υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν θα τα κατανοήσουμε μέχρι να δούμε τα πράγματα όπως τα βλέπει κι ο Θεός». 4
Η Βίβλος μας λέει επίσης, «Αν και την εσπέρα μπορεί να θρηνούμε, όμως το πρωί έρχεται αγαλλίαση». 5 Με το πέρασμα του καιρού μπορούμε να αντιληφθούμε τα βάσανα που αντιμετωπίζουμε με μια νέα προοπτική και μέσω αυτής, μπορούμε να γίνουμε πιο σοφοί και πιο συμπονετικοί με εκείνους που υποφέρουν.
Και παρ’ όλη την περιορισμένη μας γνώση και κατανόηση, όσον αφορά αυτά τα πιο σοβαρά ερωτήματα στη ζωή, υπάρχει όμως κάτι για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι και αυτό έχει να κάνει με την αστείρευτη αγάπη του Θεού. Μερικές φορές ίσως να πονάμε ή να θρηνούμε, όμως δεν θα είμαστε ποτέ χωρίς ελπίδα και βοήθεια. «Επειδή, είμαι πεπεισμένος ότι, ούτε θάνατος ούτε ζωή, … ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε κάποια άλλη κτίση, θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη τού Θεού, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας». 6