[Αφού άκουσαν τον άγγελο να ανακοινώνει τη γέννηση του Χριστού, οι βοσκοί] πήγαν βιαστικά να βρούνε την Μαρία και τον Ιωσήφ και το βρέφος που κείτονταν μέσα στη φάτνη. Όταν το είδαν, ανέφεραν αυτά που άκουσαν όσον αφορά το παιδί αυτό και όλοι όσοι τα άκουσαν έμειναν έκπληκτοι με αυτά που τους είπαν οι βοσκοί. Όμως η Μαρία έβαζε μέσα στην καρδιά της όσα άκουγε και τα συλλογίζονταν. 1
Όλοι όσοι άκουσαν τα λεγόμενα των βοσκών έμειναν έκπληκτοι – η ιστορία για τους αγγέλους πάνω στην πλαγιά του λόφου, που έψαλλαν και τους κατεύθυναν προς το νεογέννητο βρέφος ενός ζευγαριού που ήρθαν σαν επισκέπτες απ’ την Ναζαρέτ. «Θα τους βρείτε να διαμένουν σε έναν στάβλο».
Εν τω μεταξύ, η Μαρία ξεκουραζόταν περιεργαζόμενη το γαλήνιο προσωπάκι του Ιησού. Σκεφτόταν ξανά όλα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα τους τελευταίους εννέα μήνες. Έδινε μεγάλη αξία σε κάθε ανάμνηση και τα αναλογιζόταν όλα μέσα στην καρδιά της. Ο όμορφος συγχρονισμός, οι λεπτομέρειες – τόσα πολλά σκηνικά που σύγκλιναν στην αποκορύφωση εκείνου του ξεχωριστού γεγονότος – τον ερχομό του Μεσσία, του Σωτήρα – που τώρα βρισκόταν μέσα στη φάτνη. Θυμόταν την επίσκεψη του αγγέλου, το όνειρο του Ιωσήφ, την αντίδραση της ξαδέρφης της Ελισάβετ, το δύσκολο ταξίδι προς τη Βηθλεέμ στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης της. Δεν φαινόταν πως όλα πήγαιναν στραβά, όταν δεν μπορούσαν να βρούνε ένα μέρος να μείνουν και ήταν τόσο κουρασμένη; Μέσα στις πιο ασυνήθεις περιστάσεις, γεννήθηκε το βρέφος. Ίσως να αναρωτιόταν αν ο Θεός θυμόταν τις υποσχέσεις Του όσον αφορούσε αυτό το βρέφος.
Όμως όταν οι βοσκοί έφεραν τα νέα για μια επουράνια χορωδία και θεϊκές οδηγίες, γνώριζε ότι ο Θεός δεν τους ξέχασε και πως ο Επουράνιος κόσμος αγαλλίαζε! Για άλλη μια φορά, η Μαρία βάζει το γεγονός μέσα στην καρδιά της και το αναλογίζεται ξανά και ξανά.
Ξέρετε τι είναι αυτό που με εκπλήσσει όσον αφορά την όμορφη ιστορία των Πρώτων Χριστουγέννων; Τι είναι αυτό που μου είναι πολύτιμο όταν αναλογίζομαι γι’ αυτή τη διαχρονική αναφορά για τη γέννηση του Σωτήρα μου; Όπως η Μαρία, σκέπτομαι για το πώς το Πνεύμα του Θεού φρόντιζε την κάθε λεπτομέρεια, απ’ την πιο υπερβατική έως την πιο ασήμαντη – άνθρωποι, τόποι, χρονικές στιγμές. Αυτό ευφραίνει τον Θεό. Του αρέσει να φροντίζει τα πράγματα από κάθε άποψη.
Βλέπω πως και η δική μου ζωή έχει συσχετιστεί με τόσους πολλούς υπέροχους ανθρώπους και πως τα γεγονότα στις ξεχωριστές μας υπάρξεις εξελίσσονται ώστε να οδηγήσουν σε σπουδαίες στιγμές επικοινωνίας. Μένω έκπληκτη όταν βλέπω τις κλωστές που υφάνθηκαν στο πλέξιμο της ιστορίας μου και θεωρώ πολύτιμη την κάθε ανάμνηση και συχνά τις αναλογίζομαι μέσα στην καρδιά μου.
- Λουκά 2:16-19 ↑