Καθόμουν στο σαλόνι ενός φίλου, όταν παρατήρησα μερικά όμορφα κόκκινα λουλούδια σε ένα βάζο πάνω στο τραπεζάκι. Έμεινα εμβρόντητη από την ζεστασιά που εκπέμπανε και καθώς κοιτούσα αυτή την όμορφη δημιουργία, φαινόταν σαν να άκουγα τη φωνή του Θεού να μου λέει, θέλω να είσαι κι εσύ σαν αυτά τα λουλούδια.
Αργότερα καθώς αναλογιζόμουν αυτά τα λόγια και πόσο εύκολα μπορεί μια καλλιτεχνική διακόσμηση με λουλούδια να μας ενθαρρύνει και να μας εμπνεύσει, θυμήθηκα τα λόγια του Ιησού, «Παρατηρήστε τα κρίνα τού χωραφιού πώς αυξάνουν· δεν κοπιάζουν ούτε κλώθουν. Σας λέω, όμως, ότι ούτε ο Σολομώντας μέσα σε όλη του τη δόξα δεν ντύθηκε σαν ένα απ’ αυτά». 1
Αν τα κρίνα δεν κοπιάζουν, γιατί να το κάνω εγώ; Υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει όταν εγώ παύω να προσβλέπω στον Θεό και παύω να αντανακλώ το δικό Του φως και δόξα. Αγωνίζομαι να τα κάνω όλα αυτά με τη δική μου δύναμη και βιασύνη και στο τέλος το αποτέλεσμα είναι άθελά μου προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τα πράγματα δεν πάνε όπως ήλπιζα να πάνε.
Ένα λουλούδι ακτινοβολεί με το να αντανακλά τη δόξα του Θεού. Ταλαντεύεται ήρεμα από το αεράκι, χαμογελώντας στους περαστικούς, φανερώνοντάς τους την αγάπη που του έδωσε ο Θεός. Το λουλούδι δεν είναι αδρανές· εργάζεται συνεχώς απορροφώντας το φως του ηλίου και μετατρέποντας το σε κάτι χρήσιμο.
Αν και εμείς θέλουμε να μεγαλώσουμε και να ανθίσουμε σαν τα κρίνα του αγρού, είναι σημαντικό να έχουμε καλή επικοινωνία με τον Θεό μέσω της προσευχής. Και οπωσδήποτε πολλά από αυτά τα λουλούδια αποδίδουν καρπό! Έτσι και μείς για να καρποφορήσουμε, πρέπει να βρούμε το χρόνο να απορροφήσουμε τη λιακάδα του Θεού και να επιτρέψουμε στο Πνεύμα Του να γονιμοποιήσει τόσο εμάς όσο και τους γύρω. Όπως έγραψε ο Timothy Keller στο βιβλίο Κάθε Καλή Προσπάθεια (Every Good Endeavor), «Ο τρόπος να υπηρετούμε τον Θεό στον τόπο της εργασίας μας γίνεται με το να εργαζόμαστε με μια καρδιά αλλαγμένη από το Ευαγγέλιο, μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη και ευτυχία παρ’ όλες τις αντιξοότητες που παρουσιάζονται και να χορεύουμε με τον άνεμο, να χαμογελάμε μέσα στη βροχή και να δίνουμε τη ζωή μας ώστε να μπορούν να ζήσουν οι άλλοι».
* * *
«Η προσευχή στην πράξη είναι αγάπη και η αγάπη στην πράξη είναι υπηρεσία. Προσπαθήστε να δίνετε χωρίς επιφύλαξη οτιδήποτε χρειάζεται κάποιος τη στιγμή εκείνη. Αυτό που έχει σημασία είναι να κάνετε κάτι, όσο απλό και να είναι και να δείχνετε ότι νοιάζεστε με τις πράξεις σας και με το να δίνετε από το χρόνο σας. … Είμαστε όλοι μας παιδιά του Θεού, γι’ αυτό είναι σημαντικό να μοιράζουμε τα δώρα Του. Μην ανησυχείτε που υπάρχουν προβλήματα στον κόσμο – απλά ανταποκριθείτε στις ανάγκες των άλλων. … Νομίζουμε πως αυτό που κάνουμε είναι μόνο σταγόνα στον ωκεανό, όμως ο ωκεανός θα ήταν λιγότερος χωρίς αυτή την σταγόνα». — Μητέρα Τερέζα (1910–1997)
- Ματθαίου 6:28-29↑