Αυτές ήταν οι λέξεις που εκστόμισε μια γυναίκα πριν 3.000 χρόνια σχεδόν, της οποίας ο μοναδικός γιος μόλις είχε πεθάνει μες την αγκαλιά της. Πριν από ώρες της είχε παραπονεθεί για έναν πονοκέφαλο μετά που επέστρεψε από τα χωράφια όπου εργαζόταν με τον πατέρα του. Τον πήρε και τον έβαλε στα γόνατά της προσπαθώντας να δροσίσει το μέτωπό του που έκαιγε, αλλά γύρω στο μεσημέρι το παιδί πέθανε.
Ο γιος της ήταν όλη της η ζωή. Και δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν επαρκώς το πλήγμα, τον πόνο και το αίσθημα του χαμού που θα ένοιωσε. Το γεγονός αυτό, κάνει αυτό που έκανε στη συνέχεια να δείχνει ιδιαίτερα εκπληκτικό. Προφανώς χωρίς να πει τίποτα στον σύζυγό της για τον θάνατο του γιού τους, ξεκινά για να πάει στο Όρος Καρμέλ, όπου ήξερε ότι θα έβρισκε τον προφήτη Ελισσαιέ. Ο σύζυγός της παραξενεύτηκε και τη ρώτησε γιατί ήθελε να πάει. Η μόνη της εξήγηση ήταν μια δήλωση γεμάτη αυτοπεποίθηση: “Όλα καλά”.
Από τη θέση του πάνω στο βουνό, ο Ελισσαιέ την είδε να έρχεται πάνω στο γαϊδούρι βιαστικά και έστειλε τον υπηρέτη του Γιεζεί να την ρωτήσει αν όλα πάνε καλά. Έδωσε στον Γιεζεί την ίδια απάντηση που είχε δώσει και στον σύζυγό της: “Όλα καλά”.
Όταν έφτασε στον Ελισσαιέ, έπεσε στα πόδια του και αναφώνησε, “Μήπως ζήτησα γιο από τον κύριό μου; Δεν είπα: Μη με απατάς;” Ο Ελισσαιέ κατάλαβε αμέσως τι εννοούσε: Πριν αρκετά χρόνια, από ευγνωμοσύνη για τη φιλοξενία και τη γενναιοδωρία της προς αυτόν, είχε προφητεύσει ότι θα αποκτούσε έναν γιο και ο Θεός εκπλήρωσε την υπόσχεσή Του. Αυτός ήταν ο γιος που τώρα κείτονταν νεκρός.
Ο Ελισσαιέ συγκινήθηκε πάρα πολύ από την πίστη της να έρθει να τον βρει παρ’ όλη τη στεναχώρια της. Αφού επέστρεψε μαζί στο σπίτι της, πήγε στο δωμάτιο όπου βρισκόταν το σώμα του παιδιού, έκλεισε την πόρτα και προσευχήθηκε απεγνωσμένα. Τελικά, το παιδί φτερνίστηκε εφτά φορές … και άνοιξε τα μάτια του! 1
Αν και εγώ η ίδια ουδέποτε αντιμετώπισα μια ακραία κατάσταση όπως αυτή η γυναίκα, υπήρξαν φορές πρόσφατα που οι προκλήσεις και τα προβλήματα φαινόταν να με παγιδεύουν ξαφνικά και ένοιωθα τη ζωή μου να κατακερματίζεται. Την επόμενη φορά που θα μπω στον πειρασμό να ανησυχήσω και να πανικοβληθώ, ελπίζω να θυμηθώ πώς, στο μέσο αυτής της τρομερής αβεβαιότητας, αυτή η ανώνυμη γυναίκα κρατήθηκε από αυτό που ήξερε ότι είναι αμετάβλητο: Την πιστότητα του Θεού. Έβαλε τον γιο της στα χέρια του Θεού και Τον εμπιστεύτηκε να τον φροντίσει. Η πίστη της τής έδωσε ακόμα και τη δυνατότητα να προσμείνει το θαύμα και να δηλώσει, “Όλα καλά.”
- Διαβάστε όλη την ιστορία στο Β’ Βασιλέων 4:18-35.↑