Έμεινα έκπληκτος όταν είδα εκείνες τις χρωματιστές, περίτεχνες κατασκευές σε ένα βίντεο του YouTube. Μικρά σπιτάκια, λίγο μεγαλύτερα απ’ αυτά που χρησιμοποιούνται για σκύλους, με πόρτες, στρογγυλά παραθυράκια και επικλινείς σκεπές ώστε να φεύγει το νερό της βροχής. Και όλα τους πάνω σε ρόδες, ώστε να μπορούν να μετακινούνται. Πράγματι τα σπιτάκια αυτά έδειχναν τόσο άνετα.
Η αλήθεια είναι ότι τα σπιτάκια αυτά δεν ήταν για σκύλους, αλλά για τους άστεγους στην πόλη του Όκλαντ, κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από αντικείμενα που έχουν πεταχτεί και μπορούν να ανακυκλωθούν.
Αυτά τα σπιτάκια είναι μέρος από ένα εγχείρημα που ξεκίνησε ένας καλλιτέχνης με το όνομα Γκρέγκορι Κλόεν, ο οποίος θέλει να προσφέρει στους άστεγους κάτι το δικό τους. Ο Κύριος Κλόεν αναζητά στους δρόμους πεταγμένα έπιπλα και άλλα υλικά και τα χρησιμοποιεί για να φτιάξει σπιτάκια για τους άστεγους. Μερικές απ’ τις κατασκευές του είναι πραγματικά έργα τέχνης. Μπορεί να μην είναι και τίποτα το σπουδαίο, όμως για τους άστεγους σημαίνουν πάρα πολλά και τους δίνουν κάποια ελπίδα και λίγο φως. Και σε αυτή την περίπτωση κάτι το οποίο έχει πεταχτεί χρησιμοποιείται για να δώσει λίγη ελπίδα.
Εκείνη τη βραδιά σκεφτόμουν για όλο αυτό το εγχείρημα. Αυτός ο άνθρωπος είναι πρόθυμος να χρησιμοποιήσει το ταλέντο του ώστε να δημιουργήσει κάτι και να κάνει τη διαφορά. Ο Θεός έχει δώσει σε όλους μας διαφορετικά χαρίσματα και όταν τα χρησιμοποιούμε για τον Θεό, ανεξάρτητα απ’ το πόσο απλά μπορεί να φαίνονται, μπορεί και τα χρησιμοποιεί. Γι’ Αυτόν, ο καθένας έχει αξία και ο καθένας είναι σημαντικός.
Θυμήθηκα επίσης ότι αυτά που πετάει κάποιος μπορούν να μετατραπούν σε θησαυρό για κάποιον άλλον. Μια φορά όταν ζούσα στη Βραζιλία, έβαλα έξω απ’ την πόρτα του σπιτιού μας για πέταγμα τις παλιές μου δερμάτινες μπότες. Η μια τους είχε μια μεγάλη τρύπα στη σόλα – όμως και οι δύο τους εξαφανίστηκαν σε λιγότερο από ένα λεπτό.
Η ανακύκλωση απορριμμάτων μπορεί να γίνει ένα ενδιαφέρον θέμα, ειδικά αν αναλογιστείτε αυτό που μου είπε ο Ιησούς στη διάρκεια των συλλογισμών μου για το παρελθόν μου! Όλοι νόμιζαν κάποτε ότι και εσύ ήσουν για πέταμα, όμως Εγώ σε ανακύκλωσα. Αυτή ήταν η αλήθεια. Σκέφτηκα τότε που ήμουν εντελώς χαμένος – συγκεχυμένος, μέσα στο σκοτάδι, χωρίς σκοπό και κανένα στόχο. Εκείνο τον καιρό που μου έλειπε η πίστη και το φως. Κανείς δεν είχε κάποια ελπίδα για μένα. Μπορούσα σχεδόν να τους ακούσω τι σκέπτονταν για μένα, Καημένο παιδί. Μόνο για πέταμα είναι καλός. Όμως ο Ιησούς είπε, Εγώ μπορώ να σε ανακυκλώσω. Μπορώ να κάνω κάτι όμορφο με σένα. Και αυτό έκανε.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά;
Οτιδήποτε κάνουμε πρέπει να είναι για ανακύκλωση. Πρέπει να ανακυκλώσουμε αυτόν τον γερασμένο κόσμο και να φέρουμε τη βασιλεία του Θεού πάνω στη γη. Ο Ιησούς μας είπε: «Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα, και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς». 1
- Ματθαίου 5:16↑