Όταν αναλογιζόμαστε τις τρεις ημέρες ανάμεσα στη Μεγάλη Παρασκευή και την Κυριακή του Πάσχα, τις περισσότερες φορές σκεπτόμαστε τους μαθητές του Ιησού να χάνουν εντελώς ξαφνικά τον δάσκαλό τους, τον καλύτερό τους φίλο και τον άνθρωπο που πίστευαν ότι είχε σταλεί απ’ τον Θεό για να λυτρώσει τον λαό τους. Πόσο απογοητευμένοι πρέπει να ένοιωσαν, πόσο φοβισμένοι και συγκεχυμένοι. Όμως απ’ την άλλη, ποτέ δεν μου πέρασε από τον νου, για το πώς βίωνε ο Σατανάς εκείνες τις στιγμές. Μήπως εσείς;
Αφότου ο Ιησούς πέθανε πάνω στον σταυρό, όλα σκοτείνιασαν. Σύννεφα έκρυψαν τον ήλιο, η γη τραντάχτηκε συθέμελα, κτίρια κατέρρευσαν, το παραπέτασμα του ναού σκίσθηκε, ενώ μέσα στην πόλη εμφανίστηκαν πνεύματα αγίων. Η μέρα εκείνη πρέπει να ήταν γεμάτη τρόμο και απελπισία, ακόμα και για εκείνους που δεν γνώριζαν τίποτα για τη σταύρωση του Χριστού.
Απ’ την άλλη όμως, ο Σατανάς πρέπει να ήταν γεμάτος χαρά, επειδή ο Γιος του Θεού έδειχνε να έχει αποτύχει στην αποστολή Του, με τον θάνατό Του πάνω στον σταυρό. Κανένας δεν μιλούσε για σωτηρία. Το Φως χάθηκε απ’ τον κόσμο όταν το σώμα του Ιησού τοποθετήθηκε στο μνήμα κι ένας βαρύς λίθος τοποθετήθηκε μπροστά στην είσοδο, μαζί με τους Ρωμαίους στρατιώτες. Πόσο ειρωνικά πρέπει να μειδίασε ο διάβολος με όλα αυτά που συνέβαιναν, αν και βέβαια, αυτός ο υποτιθέμενος θρίαμβος δεν διήρκησε για πολύ.
Η Βίβλος μας λέει πως «Όταν θανατώθηκε [ο Ιησούς] … το πνεύμα Του έλαβε ζωή και κατόπιν κήρυξε και προς τα πνεύματα που ήσαν στη φυλακή». 1 Ο Ιησούς κατήλθε στον κόσμο των νεκρών για να φέρει σωτηρία στις υπόδουλες ψυχές που ήταν εκεί. Σε εκείνη την περιοχή, στην οποία ο Σατανάς είχε το πάνω χέρι – πώς μπορούσε να μην ακούσει το μήνυμα που διέδιδε ο Ιησούς; – Για το ότι ο θάνατός Του πάνω στον σταυρό ήταν όλα μέρος απ’ το σχέδιο του Θεού – ότι στην ουσία ήταν αυτό ακριβώς το σχέδιο που Αυτός και ο Πατέρας Του είχαν επιλέξει για να θριαμβεύσουν – ότι επειδή Αυτός είχε πεθάνει και είχε υπερνικήσει τον θάνατο, μπορούσε τώρα να προσφέρει σωτηρία και αιώνια ζωή σε όσους θα Τον πίστευαν.
«Στον κόσμο θα έχετε στεναχώρια», προειδοποίησε ο Ιησούς τους μαθητές Του πριν τον θάνατό Του, «όμως να χαίρεστε, επειδή Εγώ νίκησα τον κόσμο». 2 Και είναι αυτή τη νίκη – τη δική Του και τη δική μας – που γιορτάζουμε το Πάσχα.