Στο ξεκίνημα της προηγούμενης χρονιάς, ήμουν γεμάτη ελπίδες και τα είχα όλα σχεδιασμένα. Το 2020 ήταν γεμάτο υποσχέσεις και νόμιζα ότι είχα κάποιο έλεγχο για το πώς θα εξελισσόταν η χρονιά. Είχα σκεφτεί να κάνω επιτέλους εκείνο το συνεχώς αναβαλλόμενο ταξίδι να δω την οικογένειά μου κάπου στις αρχές της άνοιξης, είχα κάνει κάποια σχέδια για ανακαίνιση στο σπίτι, να βάλω κάποια χρήματα στην άκρη, σκεφτόμουν να κάνουμε οικογενειακές διακοπές, κτλ.
Όμως έπειτα, ο κόσμος άλλαξε και μπροστά μας είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια καινούργια πραγματικότητα!
Είχα σκεφτεί πάρα πολύ για την αναγνώριση της ανάγκης για αλλαγή και την αποφασιστικότητα να κάνω αλλαγές, όμως τι γίνεται με τις αλλαγές εκείνες που μας επιβάλλονται; Ένας πόλεμος, ένα διαζύγιο, μια ανίατη ασθένεια, μια απώλεια – όλα εκείνα τα γεγονότα που επιφέρουν τρομακτικές αλλαγές που ακόμα και οι πιο αντιδραστικοί εξαναγκάζονται να αποδεχθούν. Πώς να εφαρμόσεις μια αλλαγή την οποία δεν θέλεις καθόλου; Σε τι επιτρέπεις να αλλάξει και τι προσπαθείς να κρατήσεις όπως είναι; Και από πού πιάνεσαι, όταν όλα βαίνουν ανεξέλεγκτα;
Ίσως να έχετε ακούσει το γνωμικό «Τα πάντα αλλάζουν, όμως ο Ιησούς ποτέ». Σαν σύζυγος, μητέρα, αδελφή, κόρη, φίλη, νοικοκυρά, υπάλληλος και ένα υγιές, οικονομικά σταθερό και ελεύθερο άτομο, δεν μου αρέσει ο υπαινιγμός ότι κάτι απ’ αυτά μπορεί να αλλάξει χωρίς τη δική μου συγκατάθεση. Πώς αντιμετωπίζεις κάτι τέτοιο;
Αν το 2020 μου έδειξε κάτι, είναι το πόσο μικρή είναι η ικανότητά μου να ελέγχω κάτι και πόσο πολύ στην πραγματικότητα η δική μου ευτυχία προερχόταν απ’ το να ελέγχω τον «δικό μου κόσμο». Το να αντιταχθείς σε κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, καθώς τα πράγματα που προσπαθώ να ελέγξω και να προστατεύσω είναι καλά και όμορφα πράγματα που πρέπει να προστατευτούν, όπως η οικογένειά μου, το σπίτι μας και οι αγαπημένοι μας, κτλ. Όμως στην τελική, εξασκώ πολύ λίγο έλεγχο σε οτιδήποτε άλλο, εκτός απ’ την ίδια μου την καρδιά, τον νου και τις πράξεις μου.
Πάντα μου αρέσει να διαβάζω τις επιστολές στη Βίβλο. Ο Παύλος καθώς αναφερόταν σε κάποια μεγάλα θέματα όπως αυτά των διωγμών και των άλλων δυσκολιών που υπέφεραν αυτός και η εκκλησία τότε, θα συμπεριλάμβανε και κάτι όπως: «Μη μεριμνάτε για τίποτε· αλλά, σε κάθε τι, τα ζητήματά σας ας γνωρίζονται στον Θεό με ευχαριστία διαμέσου τής προσευχής και της δέησης. Και η ειρήνη τού Θεού, που υπερέχει κάθε νου, θα διαφυλάξει τις καρδιές σας και τα διανοήματά σας διαμέσου τού Ιησού Χριστού. Τέλος, αδελφοί μου, όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι καθαρά, όσα είναι προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει κάποια αρετή, και αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε». 1
Και είναι τόσο απλό.
- Φιλιππησίους 4:6-8↑