Ο καθένας μας έχει βιώσει καταστάσεις στο παρελθόν του που τις θυμόμαστε σαν «μαύρες νύχτες» – τραγωδίες ή δυσκολίες για τις οποίες δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι και μερικές φορές ήταν το άμεσο αποτέλεσμα από κάποιες εσφαλμένες επιλογές ή άκαρδες πράξεις κάποιων άλλων. Το πώς αντιδρά ο καθένας σε αυτές τις αδικίες, καθορίζει το αν θα γίνουν πιο πικροί ή πιο καλοί.
Εκείνοι που δυσκολεύονται να δούνε κάποιο καλό στις δυσκολίες που βίωσαν μπορεί συχνά να γίνουν μνησίκακοι, κάτι το οποίο θα τους κάνει ακόμα πιο δυστυχισμένους. Μπορεί και να αδικήθηκαν, όμως ο Ιησούς θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει με κάποιο τρόπο αυτές τις καταστάσεις, για καλό τους. «Ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ’ αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό Του». 1
Είναι πολύ πιθανό, πως σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις που οι άνθρωποι θεωρούν ως «σφάλματα», οι περιστάσεις να χρησιμοποιήθηκαν ή ακόμα και να μηχανεύτηκαν από το Θεό ώστε να μπορέσει Αυτός να τους κάνει καλύτερους, ή να τους φέρει πιο κοντά σε Αυτόν ή να τους διδάξει κάτι ή ίσως και σαν ένα τεστ. Δεν είναι ότι ο Θεός ήθελε να συμβούν αυτά τα πράγματα, επειδή Αυτός θέλει πάντα το καλύτερο για τα παιδιά Του. Όμως αφού συνέβησαν, θέλει να τα μετατρέψει σε κάτι χρήσιμο. Έτσι είναι Αυτός – και μπορεί και θα μετατρέψει οτιδήποτε προς το καλό μας, αν εμείς Του το επιτρέψουμε.
Το να ανακαλύπτουμε το καλό σε μια άσχημη κατάσταση δεν είναι απλά μια άσκηση σαν το «παιχνίδι της χαράς» της Πολυάννας ή μια καλή ιδέα, είναι ζωτικής σημασίας για τη συναισθηματική μας και πνευματική μας ευεξία. Αν δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι υπήρχαν και κάποιες αχτίδες φωτός σε κάποια από τα σύννεφα του παρελθόντος μας, τότε είναι πιθανόν ότι ποτέ δεν θα συγχωρέσουμε πλήρως ούτε θα ξεχάσουμε εκείνα τα πράγματα – και αυτό μπορεί να μας οδηγήσει σε πικρία.
Γι’ αυτό το λόγο είναι ζωτικής σημασίας να μην αφήνουμε τους εαυτούς μας να αναλογίζονται καταστάσεις του παρελθόντος, ανεξάρτητα από το πόσο απαίσιες ήταν και να θυμόμαστε μόνο τα άσχημα πεπραγμένα. Ίσως να μην είναι η καλύτερη ανάμνησή μας, ίσως και να μας πονάει, αν όμως ζητήσουμε από τον Θεό να μας δείξει επακριβώς πώς θα ήθελε να αντλήσουμε ό,τι καλύτερο γίνεται από εκείνη την κατάσταση, Αυτός θα μπορέσει να μας απελευθερώσει από εκείνη την πικρία ή οποιαδήποτε άλλα νοσηρά συναισθήματα και να μας κάνει νικηφόρους.
Υπάρχει μεγαλύτερος θρίαμβος από το αντλούμε καλό μέσα από το κακό; Είναι ο θεμελιώδης τρόπος για να ξεπεράσουμε τις πληγές του παρελθόντος – όχι με πικρία και σκέψεις αντεκδίκησης, αλλά με το να αφήνουμε το Θεό να μας κάνει καλύτερους μέσα απ’ αυτές.
- Ρωμαίους 8:28↑