Ακούσατε ποτέ για έναν νεαρό με το όνομα Κάιλ Μακντόναλντ που αντάλλαξε έναν μικροσκοπικό συνδετήρα με κάτι άλλο και μετά με κάτι άλλο μέχρι που μπόρεσε να αποκτήσει το δικό του σπίτι; Όσο και αν ακούγεται εκπληκτικό, χρειάστηκε μόνο 14 ανταλλαγές για να επιτύχει τον στόχο του, έναν χρόνο αφότου ξεκίνησε. Το οδοιπορικό του πήγε κάπως έτσι: Από τον συνδετήρα σε στυλό, σε χερούλι πόρτας, σε σόμπα, σε γεννήτρια, σε ένα βαρέλι μπύρας, σε μικρό όχημα για τα χιόνια, σε ταξίδι στο Yahk, σε φορτηγό δημοσίας χρήσης, σε συμβόλαιο για ηχογράφηση, σε ενοικίαση ενός διαμερίσματος στο Φοίνιξ για ένα χρόνο, σε ένα απόγευμα με τον Alice Cooper, σε μια μηχανική γιάλα χιονιού, σε έναν ρόλο ομιλητή σε μια ταινία, σε ένα σπίτι στο Kipling του Καναδά.
Ο Κάιλ είπε, «Ξεκίνησα μια περιπέτεια και εκείνος ο μικρός συνδετήρας για χαρτιά τη συγκρατούσε συμβολικά και μου ήταν πολύ εύκολο να το θυμάμαι». Ο Ιησούς πολλές φορές χρησιμοποίησε τέτοια παραδείγματα με αντικείμενα, όταν μας είπε πως η βασιλεία του Θεού ήταν σαν ένα μαργαριτάρι, μια πόρτα, ένας σπόρος, άρτος, νερό, θησαυρός, καρποφόρο δένδρο, κλήμα, για να αναφερθούμε μόνο σε μερικά. Με τον ίδιο τρόπο που ο Κάιλ χρησιμοποίησε τον συνδετήρα σαν σημείο αναφοράς για την ιδέα του, σκέφτηκα ότι μπορούμε και εμείς να χρησιμοποιήσουμε την ιστορία του με το να εφαρμόσουμε μερικές από τις έννοιές της στη δική μας ζωή της πίστης.
Ο Κάιλ πήρε την ιδέα του από ένα παιδικό παιχνίδι με ανταλλαγές που λέγεται «Μεγαλύτερο και Καλύτερο». Αναρωτήθηκε αν θα μπορούσε να πάρει την ιδέα αυτού του παιχνιδιού και να την κάνει πραγματικότητα. Αντί να παίζει με αντικείμενα παιχνιδιού, θα έκανε ανταλλαγές με αληθινά αντικείμενα μέχρι να αποκτήσει ένα σπίτι. Πάρα πολλές απ’ τις πιο σπουδαίες ανακαλύψεις και καινοτομίες που έχουν γίνει, είχαν να κάνουν με το να επιτευχθούν διασυνδέσεις, να γίνει εφαρμογή μιας ιδέας με κάποια άλλη. Συχνά, αυτό περιλαμβάνει μια διασύνδεση του φανταστικού με το πραγματικό – πρώτα πρέπει να συλλάβεις την ιδέα πριν μπορέσεις να αρχίσεις να την εφαρμόζεις.
Τι ήταν αυτό που κράτησε τον Κάιλ για μια ολόκληρη χρονιά ανταλλαγών, από το να αρχίσει με ένα συνδετήρα και να καταλήξει με ένα σπίτι; Ένας λόγος ήταν ο παράγοντας διασκέδαση. Ο Κάιλ είπε ότι ένοιωθε ενθουσιασμό στην πορεία του μέχρι να πάρει αυτό που ήθελε. Απολάμβανε την κάθε στιγμή. Το να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε, βλέποντάς το σαν ένα βήμα προς έναν σπουδαιότερο σκοπό, μας βοηθά πάρα πολύ στο να δούμε την ολοκλήρωση στο όραμά μας.
Ο Κάιλ κοίταξε πάνω στο γραφείο του και είδε έναν κόκκινο μικρό συνδετήρα και σκέφτηκε να αρχίσει την περιπέτειά του με αυτόν. Πρέπει να ξεκινήσουμε με το λίγο που έχουμε πριν μπορέσουμε να φθάσουμε εκεί που θέλουμε να βρεθούμε. Ο Κάιλ ρώτησε τον εαυτό του, Τι αξίζει ένας μικρός κόκκινος συνδετήρας; Θα πρέπει κι εμείς να κάνουμε τις ίδιες ερωτήσεις: Τι πιθανότητα έχει αυτή η ιδέα; Μπορεί να μας βγάλει κάπου; Τι βήματα πρέπει να κάνω για να πλησιάσω κοντύτερα σ’ αυτόν τον στόχο;
Ο Ιησούς μας παρότρυνε να έχουμε τρελή πίστη όταν ανέφερε πως αν έχουμε ακόμα και λίγη πίστη – όση έναν σπόρο – θα μπορέσουμε να μετακινήσουμε βουνά από εμπόδια. Το ίδιο πράγμα συνέβη στον Μωυσή όταν ο Θεός του είπε να κοιτάξει από πιο κοντά τι είχε στο χέρι του, το οποίο ήταν μια ξύλινη βέργα και την οποία χρησιμοποίησε για να διανοίξει την Ερυθρά Θάλασσα και να ελευθερώσει τον λαόν του από τη δουλεία.
Η ιστορία αυτή με τον συνδετήρα έχει να κάνει πολύ με το να κάνουμε τις ιδέες πράξη. Είναι εύκολο να βάλουμε στην άκρη μια ιδέα όταν μας έρθει, αποπέμποντάς την ως ασήμαντη, όμως αν βρούμε τον χρόνο και ανακαλύψουμε ότι είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε, τότε δεν θα πρέπει να τα παρατήσουμε ενώ αγωνιζομαστε να την αναπτύξουμε. Είναι ουσιώδες να προσκολληθούμε στο σχέδιο μας μέχρι το τέλος.
Όταν νοιώθουμε την έμπνευση, ίσως να είναι ο Ίδιος ο Θεός που μας μιλάει ώστε να μας πάει προς τα εκεί που θέλει Αυτός να πάμε. Όπως ακριβώς και ο Κάιλ αναγνώρισε την «ιδέα» του, έτσι μπορούμε κι εμείς. Όταν μας έρχεται η έμπνευση, πρέπει να την εμφιαλώσουμε για κάποια μελλοντική χρήση.
Ο Κάιλ σύντομα ανακάλυψε πως έκανε περισσότερα από το να ανταλλάσει απλά αντικείμενα. Ικανοποιούσε τις επιθυμίες και των άλλων. Έδινε κάτι στους άλλους από το οποίο μπορούσαν και αυτοί να επωφεληθούν. Έφερνε σε επαφή ανθρώπους οι οποίοι δεν χρειαζόταν πια κάτι με κάποιον που το χρειαζόταν.
Στις σχέσεις μας με τους άλλους, πρέπει να βλέπουμε βαθύτερα από την εξωτερική εμφάνιση για να δούμε τι χρειάζεται πραγματικά αυτό το άτομο. Το να επιτυγχάνεις αυτό για το οποίο έχεις βάλει πλώρη να κάνεις είναι κάτι περισσότερο από το να συσσωρεύεις πλούτο και αντικείμενα. Έχει να κάνει περισσότερο με το να καλλιεργείς σωστές σχέσεις με τα άτομα που συναντάς στην πορεία σου.
Κοντά στο τέλος των ανταλλαγών του, δόθηκε στον Κάιλ ένα σπίτι με δωρεάν ενοίκιο για έναν χρόνο. Μερικοί είπαν πως θα μπορούσε να είχε σταματήσει εκεί καθώς είχε ένα σπίτι όμως αυτός δεν θα ήταν πλήρως ικανοποιημένος αν δεν είχε αποκτήσει το δικό του σπίτι, κάτι για το οποίο είχε ξεκινήσει αρχικά. Αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι με κάτι απλά καλό, τότε δίνουμε στον Θεό την ευκαιρία να μας προσφέρει το καλύτερο όπως μας υποσχέθηκε.
Η ιστορία με τον Κάιλ είναι ένα καλό παράδειγμα του να βλέπουμε τις πιθανότητες που οι άλλοι παραβλέπουν. Με κάνει να αναρωτηθώ, πόσες ευκαιρίες μου έχουν ξεφύγει επειδή εγώ δεν είχα την πίστη ή το όραμα, και πάνω σε τι νερά θα είχα περπατήσει, τι βουνά θα είχα μετακινήσει και τι ποτάμια θα είχα περάσει αν εγώ είχα περισσότερη πίστη. Οπωσδήποτε, με το να ακούμε ιστορίες σαν του Κάιλ μας δίνει ένα προηγούμενο και ένα παράδειγμα για το ότι το φαινομενικά αδύνατο μπορεί να γίνει επιτεύξιμο.
Το να έχουμε πίστη σε κάποια ιδέα που καρποφορεί εμπνέει και τους άλλους. Κάτι άλλο σχετικά με αυτό που είπε ο Κάιλ, είναι «Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι έχουν συνδετήρες δίπλα στον υπολογιστή τους, ή πάνω στο γραφεία τους ή στο τσεπάκι από το πουκάμισό τους και αυτό αποδεικνύει ότι όλα είναι δυνατά», και νομίζω πως μέχρι ένα σημείο αυτό είναι αληθινό. Ο ίδιος είπε επίσης πως το ταξίδι αποδείχθηκε πιο υπέροχο από τον ίδιο τον σκοπό. «Αυτό δεν είναι το τέλος. Ίσως να είναι το τέλος σε αυτό το τμήμα της ιστορίας, όμως η ιστορία αυτή θα συνεχιστεί», είπε. Τώρα εμπνέει και άλλους και έχει δώσει ομιλίες σε πάνω από 50.000 ανθρώπους στις τέσσερεις ηπείρους.