Δεν νομίζω πως ήταν πρόθεση του Θεού, οι σχέσεις μας να είναι τέλειες από κάθε άποψη. Το σκέφτομαι σαν τον παράγοντα «αγκάθι» που επιτρέπει Αυτός στην εξίσωση – εκείνο το στοιχείο το οποίο θέλουμε να αποφύγουμε εμείς, το οποίο όμως Αυτός γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε. Ίσως αναρωτιέστε, Γιατί να χρειαζόμαστε διαφορετικές γνώμες, ευαισθησίες, παρεξηγήσεις, ζήλειες, δυσφορίες, αναμετρήσεις, θυσίες, διαφωνίες, συναισθηματική αναστάτωση, φόβους, στεναχώριες και εναντιότητες; Όλα αυτά δεν φαίνεται να οικοδομούν μια δυνατότερη σχέση.

Μου θυμίζει το παλιό γνωμικό, «Αυτό που μετράει είναι η στάση σου ενάντια στις αντιξοότητες». Εάν δεν βιώναμε τις δοκιμασίες της ζωής, θα μας ήταν πολύ δύσκολο να μάθουμε να εξασκούμε τις αρετές που μας κάνουνε καλύτερα άτομα, αρετές όπως η υπομονή, η κατανόηση και η συγχώρεση.

Οι παρεξηγήσεις, οι διαφωνίες, οι πληγές – ακόμα και τα σφάλματα – μας αναγκάζουν να αντιδράσουμε σ’ αυτά. Μπορούμε να επιλέξουμε να αναπτυχθούμε, να γίνουμε καλύτεροι, να προσεγγίσουμε τον Θεό για περισσότερη από τη δική Του αγάπη, να συγχωρέσουμε και να πάρουμε συνειδητά μια απόφαση να μάθουμε ό,τι μπορούμε από την κάθε περίσταση.

Αυτό που μετράει είναι το πώς αντιμετωπίζουμε τις περιστάσεις που παρουσιάζονται στη ζωή μας και το τι κάνουμε με αυτές. Θα μάθουμε από τις δυσκολίες μας και θα βελτιωθούμε ή θα σκληρύνουμε τους εαυτούς μας; Θα γίνουμε πιο ταπεινοί ή πιο περήφανοι; Θα γίνουμε δημιουργικοί στο να επιλύουμε τα προβλήματα ή θα βουλιάξουμε μέσα σ’ αυτά γεμάτοι απόγνωση; Θα κάνουμε ό.τι είναι δυνατόν για να γίνουμε αυτό που θα πρέπει να είμαστε ώστε να διαχειριστούμε τις δυσκολίες ή θα αρχίσουμε να γινόμαστε επικριτικοί και καταδικαστικοί; Θα γίνουμε περισσότερο αφοσιωμένοι ή θα ενδώσουμε στον πειρασμό να τα παρατήσουμε μόλις δυσκολέψουν τα πράγματα;

Ακόμα και όταν κάνουμε το καλύτερό μας στο να μαθαίνουμε και να ωριμάζουμε, πάντα θα υπάρχουν επιπλέον προκλήσεις στον ορίζοντα, επειδή έτσι το προόρισε στη ζωή ο Θεός. Ξεπερνάμε τη μια δυσκολία και μετά πάμε στην επόμενη. Όμως η κάθε νίκη είναι ένα βήμα προόδου. Η κάθε νίκη προσδίδει εκπλήρωση. Η κάθε νίκη, μας πάει πιο μπροστά.

Τι γίνεται όμως όταν νοιώθουμε ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε κάτι και δείχνει ότι βουλιάζουμε μέσα σε μια διαρκή απόγνωση σε κάποιον τομέα; Εάν έχουμε κάνει ό,τι μπορούμε, ο Λόγος του Θεού υπόσχεται ότι στην πορεία θα βγούμε νικηφόροι: «Φορέστε την πανοπλία τού Θεού, για να μπορέσετε να αντισταθείτε στον εχθρό που σας επιτίθεται, και αφού αγωνιστείτε, να σταθείτε». 1

Ο Θεός ίσως να γνωρίζει κατά κάποιο τρόπο ότι τα βραχώδη μονοπάτια στην ουσία, μας είναι πιο ωφέλιμα απ’ ό,τι θα ήταν ο στρωτός δρόμος. Καθώς επικοινωνούμε μαζί Του, Αυτός θα μας προτρέψει να τα πάμε καλύτερα στους τομείς που χρειαζόμαστε, θα μας ενθαρρύνει για το καλό που επιτελούμε και θα μας βοηθήσει να βρούμε τη δύναμη και τη χάρη ώστε να αποδεχτούμε την κάθε πρόκληση.

  1. Εφεσσίους 6:13