Θυμάμαι ακόμα εκείνη τη μέρα. Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 όταν ήμουν έφηβος. Βρισκόμουν με τους γονείς μου στο αυτοκίνητό μας και καθόμουν στο πίσω μέρος, όταν κάποιος στο φανάρι έδωσε στους γονείς μου κάτι όμορφα πόστερ για να τα διαβάσουμε. Αυτοί τα έδωσαν σε μένα και λίγο πιο μετά σταματήσαμε κάπου όπου οι γονείς μου είχαν να κάνουν κάποια δουλειά και με άφησαν μόνο μου στο αυτοκίνητο για λίγο. Καθώς δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω, πήρα τα πόστερ και τους έριξα μια ματιά. Είχαν μια εικόνα στην μπροστινή σελίδα και ένα μήνυμα στο πίσω μέρος που αναφερόταν στη σωτηρία και το δώρο της αιώνιας ζωής του Ιησού.
Έχοντας μεγαλώσει σε Ινδουιστική οικογένεια, ήμουν εξοικειωμένος με πνευματικά και θρησκευτικά ζητήματα. Είχα τους θεούς της προτίμησής μου στο Ινδουιστικό πάνθεον από θεούς στους οποίους μου άρεσε να προσεύχομαι και επίσης ενδιαφερόμουν και σε άλλες θρησκείες, όπως τον Βουδισμό και το Ισλάμ. Εντούτοις, η Χριστιανική αντίληψη για τη σωτηρία ως ένα δώρο ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για μένα.
Το κείμενο στο πίσω μέρος των πόστερ ολοκληρωνόταν με μια προσευχή για να προσκαλέσει κάποιος τον Ιησού στην καρδιά του. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως κάτι τόσο μεγαλειώδες όπως η σωτηρία θα μπορούσε να αποκτηθεί τόσο εύκολα, όμως σκέφτηκα πως δεν θα πείραζε να δοκίμαζα. Αφού έκανα την προσευχή, ένοιωσα μια βαθειά γαλήνη μέσα μου και ο κάθε μου σκεπτικισμός και αμφιβολία χάθηκαν.
Εκείνη η αξιομνημόνευτη μέρα ήταν το ξεκίνημα της μεγαλύτερης περιπέτειας στη ζωή μου. Ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τον Θεό που δημιούργησε αυτό τον εκπληκτικό κόσμο και το καθετί μέσα σ’ αυτόν.
Υπήρξαν φορές που ήμουν πεισματάρης και δεν ήθελα να παραδεχθώ την παρουσία Του και επίσης δύσκολες στιγμές όταν δεν ένοιωθα την παρουσία Του και την παρηγοριά Του όσο θα ήθελα. Όμως μέσα από το καθετί, Αυτός βρισκόταν πάντα δίπλα μου και με ευλογούσε με τη δική Του ανιδιοτελή αγάπη. Η Βίβλος αναφέρει πως «περπατάμε με βάση την πίστη κι όχι με βάση τα όσα βλέπουμε». 1 Το οδοιπορικό του Χριστιανού είναι αυτό της πίστης σε έναν πανίσχυρο και κυρίαρχο Θεό που μας αγαπά και θέλει να δώσει νόημα και σκοπό στη ζωή μας. Σε όλα μου τα χρόνια σαν Χριστιανός, ο Ιησούς μου το απέδειξε αυτό ξανά και ξανά. Αυτός ήταν και είναι ο καλύτερος και ο πιο στενός μου φίλος.
Αν δεν έχετε γνωρίσει τον Ιησού ακόμα, μπορείτε να αρχίσετε με μια απλή προσευχή:
Αγαπημένε μου Ιησού, Σε παρακαλώ έλα στην καρδιά μου και δώσε μου το δώρο της σωτηρίας Σου. Συγχώρεσέ με για τα σφάλματα που έκανα και βοήθησέ με να Σε γνωρίσω καλύτερα και να παραμείνω δίπλα σε Σένα. Αμήν.
- Β’ Κορινθίους 5:7↑