Η ανιδιοτέλεια δεν έχει να κάνει μόνο με την προσφορά χρημάτων. Μερικές φορές είναι ευκολότερο να δίνουμε χρήματα, απ’ το να δίνουμε απ’ τον εαυτό μας. Για να προσφέρουμε τον χρόνο μας, τη προσοχή μας, τη συμπόνια μας, την κατανόησή μας και τις προσευχές μας σε κάποιον άλλον, θα πρέπει να είμαστε «το γνήσιο προϊόν». Πρέπει να επικοινωνούμε με τους γύρω μας, να κατανοούμε, να συμπονάμε και να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Συχνά είναι αυτές οι προσφορές χρόνου που μετράνε πραγματικά – όπως όταν βάζουμε στην άκρη την ημέρα που έχουμε κενή και πάμε να συμμετέχουμε στο έργο κάποιας φιλανθρωπικής ομάδας ή να επισκεφτούμε κάποιον που είναι ασθενής.
Δεν έχει να κάνει μόνο με τα χρήματα. Είναι το τι προσφέρουμε μέσα απ’ την καρδιά μας, από αγάπη και μόνο.
Υπάρχει μια πολύ όμορφη ιστορία για έναν Χριστιανό απόστολο που δίδασκε στην Αφρική. Λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων έλεγε στους ντόπιους μαθητές του πως οι Χριστιανοί, σαν μια έκφραση της χαράς τους, δίνουν δώρα ο ένας στον άλλον την ημέρα της γέννησης του Χριστού.
Το πρωινό των Χριστουγέννων ένας απ’ τους ντόπιους μαθητές έφερε στον δάσκαλο ένα κοχύλι αφάνταστης ομορφιάς. Όταν τον ρώτησε που είχε ανακαλύψει ένα τόσο εντυπωσιακό κοχύλι, ο ντόπιος μαθητής απάντησε ότι είχε περπατήσει για πολλά χιλιόμετρα για να πάει σε έναν όρμο της παραλίας, σε ένα και μοναδικό σημείο όπου μπορούσαν να ανευρεθούν τέτοια κοχύλια.
«Το θεωρώ υπέροχο το ότι ταξίδεψες τόσο μακριά για να μου φέρεις αυτό το υπέροχο δώρο», του είπε χαρούμενος ο δάσκαλος.
Με τα φωτεινά του μάτια, ο ντόπιος μαθητής τού απάντησε «Μακρινό περπάτημα, μέρος του δώρου».
Όλοι μας έχουμε πάμπολλες ευκαιρίες να βοηθάμε τους γύρω μας. Η Βίβλος μας λέει: «Κάθε ένας ανάλογα με την προαίρεση της καρδιάς του, όχι με λύπη ή από ανάγκη· επειδή, τον πρόσχαρο δότη αγαπάει ο Θεός». 1 Ας αναζητούμε λοιπόν τρόπους να προσφέρουμε στους γύρω μας. Ας το κάνουμε συνήθεια. Ας κάνουμε την ανιδιοτελή προσφορά του χρόνου μας, της υπηρεσία μας και των οικονομικών μας μέρος απ’ τον προσωπικό μας κώδικα ηθικής και θα ανακαλύψουμε ότι δεν θα μας λείψει ποτέ τίποτα, αφού ο Θεός θα μας τα ανταποδίδει άφθονα και η ανιδιοτελής μας ζωή, θα είναι μια ευλογημένη ζωή. Ποτέ δεν θα μετανιώσετε που προσφέρατε, τόσο σ’ αυτή τη ζωή όσο και στη μέλλουσα.
Όταν η Χριστιανική σου αγάπη μετατρέπεται από κήρυγμα σε ζωντανό παράδειγμα της γενναιοδωρίας, της φροντίδας και της συμπόνιας του Ιησού, είναι σαν να ντύνεις την αγάπη σου με ρούχα εργασίας και να ετοιμάζεσαι να οικοδομήσεις κάτι όμορφο. Αυτό είναι το είδος της καθημερινής αγάπης σε πράξη που κάνει τους άλλους να την προσέξουν, καθώς είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της ανιδιοτελούς αγάπης του Ιησού.
- Κορινθίους Β’ 9:7↑