«Ο κόσμος είναι τόσο γεμάτος από διάφορα πράγματα που είμαι σίγουρος ότι αυτό θα πρέπει να μας κάνει όλους μας χαρούμενους λες και είμαστε βασιλιάδες». Αυτό το γνωμικό, που μας προσκαλεί σε έναν κόσμο για εξερεύνηση, γράφτηκε απ’ τον Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον στο «Ένας Παιδικός Κήπος από Εδάφια» και, όταν ήμουν μικρή, συχνά μου το ανέφερε ο πατέρας μου. Βλέπετε ο ίδιος, είχε μια ακόρεστη περιέργεια για μάθηση και καθώς μεγάλωνα, σωροί από βιβλία συνέχιζαν να γεμίζουν το κάθε ράφι και γωνιά στο σπίτι μας. Εάν θέλαμε να μάθουμε για κάτι, παίρναμε βιβλία και διαβάζαμε γι’ αυτό ή ρωτούσαμε ανθρώπους που γνώριζαν για το θέμα που ερευνούσαμε. Εκτός απ’ τα βιβλία υπήρχαν και όλων των ειδών τέχνες για τις οποίες δείχναμε ενδιαφέρον – υφαντουργία, γνέσιμο και βαφή μαλλιού, εργασίες με ξύλο και δέρμα, καλλιγραφία, πλέξιμο, κέντημα και αμέτρητα άλλα θέματα.

Όταν γυρίσαμε σπίτι απ’ τη θάλασσα όπου είχαμε πάει για πρώτη φορά και είχαμε μαζέψει μερικά όστρακα, ήμουν περίεργη να μάθω τα ονόματά τους και να τα ξεχωρίσω σύμφωνα με το σχήμα του καθενός. Πολύ σύντομα είχαμε αρχίσει να γράφουμε σε εμπόρους που ασχολούντο με όστρακα και αγοράζαμε δείγματα από κάθε θάλασσα της γης. Ενταχθήκαμε σε μια λέσχη όπου συναντιόμασταν μια φορά τον μήνα για να ταυτοποιήσουμε, να ανταλλάξουμε και να μοιραστούμε τις συλλογές μας. Ήταν μια εμπλουτιστική εμπειρία για μια νέα κοπέλα όπως εγώ και είδα πόσα πολλά μπορούσα να μάθω με το να ακούω και να συναλλάσσομαι με άλλους που γνώριζαν περισσότερα πράγματα από μένα.

Η χαρά της μάθησης είναι το μυστικό που κάνει τη ζωή μου μια περιπέτεια. Προσπαθώ να θυμάμαι τη νουθεσία του Μπιλ Νάις που έλεγε να είμαστε πάντα πρόθυμοι να πιάνουμε συζήτηση με ξένους: «Ο καθένας που συναντάτε, γνωρίζει κάτι που δεν το γνωρίζετε εσείς» έλεγε.

Πρόσφατα συζητούσα με μία φίλη που είχε διαγνωστεί με καρκίνο του στήθους. Έκανε μια σειρά από ιατρικές εξετάσεις πριν αρχίσει να κάνει χημειοθεραπείες. Μου έλεγε για όλα εκείνα τα άτομα που συναντά στις αίθουσες αναμονής των ιατρικών κέντρων και τις ευκαιρίες που έχει να τους δώσει λίγη ενθάρρυνση και να φυτέψει σπόρους πίστης στην καρδιά τους. Αν και νοιώθει κάπως κλονισμένη απ’ τη σοβαρότητα της κατάστασής της, παρ’ όλα αυτά, δείχνει έτοιμη να μάθει απ’ την όλη διαδικασία και προσβλέπει στην κάθε ευκαιρία να κάνει πράξη αυτό που λέει η Βίβλος: «Παρηγορούμε εκείνους που έχουν δυσκολίες με την παρηγοριά που και εμείς οι ίδιοι παρηγορούμαστε απ’ τον Θεό». 1 Θαυμάζω την πίστη της και το κουράγιο της και ελπίζω να μπορέσω να μάθω απ’ αυτήν.

Συχνά ο Ιησούς αποκαλείτο Ραββί, που σημαίνει δάσκαλος και υποσχέθηκε ότι το Άγιο Πνεύμα θα δίδασκε κι εμάς επίσης. 2 Μας δίνει σοφία και διορατικότητα σε κάθε εμπειρία και κατάσταση, απ’ τις πιο φαινομενικά ασήμαντες μέχρι και τις πιο υπερβατικές. Η αληθινή χαρά της μάθησης είναι να καθόμαστε κοντά Του και να μαθαίνουμε απ’ Αυτόν. 3

  1. Κορινθίους Β’ 1:4
  2. Δείτε Ιωάννη 14:26, 16:13
  3. Δείτε Λουκά 10:38-42