Δεν θυμάμαι την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε· κατά κάποιο τρόπο φαινόταν ότι αυτός πάντα βρισκόταν τριγύρω όταν μεγάλωνα. Οι γονείς μου το είχαν κάνει συνήθεια να τον προσκαλούνε να έρχεται μαζί μας στις καλοκαιρινές διακοπές, και στην ουσία, και σε οποιαδήποτε άλλη οικογενειακή εκδήλωση. Συνηθίζαμε να πηγαίνουμε και να γυρνάμε στο σχολείο μαζί – εκείνη την εποχή ήμασταν πολύ δεμένοι και συζητούσαμε πολύ.

Όταν μεγάλωσα, άρχισα να νιώθω ότι με ενοχλεί και ότι μου γίνεται βάρος. Ήθελα να κάνω καινούργιους φίλους και να αποκτήσω καινούργιες εμπειρίες και αυτός μου ήταν μια ενοχλητική υπενθύμιση από το παρελθόν μου. Τελικά, αποφάσισα ότι απλά δεν θα μπορούσα να κάνω πια παρέα μαζί του και του είπα ότι χρειαζόμουν ένα διάλειμμα.

Δεν θυμάμαι τι είπε, όμως θυμάμαι τον πόνο μέσα στα μάτια του. Συμφώνησε να μου δώσει χώρο και ένιωσα απελευθερωμένη για λίγο, επιτέλους μπορούσα να ταξιδεύω μόνη μου, να κάνω καινούργιους φίλους και να δημιουργώ αναμνήσεις οι οποίες δεν τον περιλάμβαναν. Κάθε τόσο, το πρόσωπό του ξεπηδούσε στον νου μου και αναρωτιόμουν τι να έκανε, όμως προσπάθησα να μη σκέφτομαι καθόλου το θέμα αυτό. Σίγουρα, το να τον ξεφορτωθώ μου ήταν δύσκολο και ένιωσα κάπως ένοχη για το πώς είχαν εξελιχθεί τα πράγματα και για τους δυο μας, όμως … τι να έκανα;

Μια φορά, νομίζω πως τον έπιασε το μάτι μου σε έναν δρόμο γεμάτο κόσμο. Μια άλλη φορά, κοίταξα από κοντά έναν ζητιάνο σε μια γωνία, γιατί για μια στιγμή νόμισα ότι αναγνώρισα κάτι στο πρόσωπό του.

Τότε μια μέρα, πήγα με κάτι φίλους να παρακολουθήσω μια νέα ταινία μιούζικαλ και προς έκπληξή μου, ήταν κι αυτός εκεί – πάνω στη μεγάλη οθόνη! Κατά κάποιο τρόπο μου είχε ξεφύγει ότι είχε γίνει σούπερσταρ, όμως δεν είχα κάνει λάθος – ήταν αυτός εκεί πάνω και τραγουδούσε και χόρευε τόσο τέλεια! Απίστευτα γοητευτικός και ελκυστικός, όμως την ίδια στιγμή ήταν γενναίος, αντίθετος στο κατεστημένο, και γεμάτος ευσπλαχνία. 1

Καθώς παρακολουθούσα, η καρδιά μου είχε πλημυρίσει από κάθε είδους συναισθήματα, μερικά καινούργια και μερικά που αναγνώρισα από την προηγούμενη σχέση μας μαζί. Στην πραγματικότητα δεν πρέπει να τον ήξερα τόσο καλά όσο νόμιζα. Ή μήπως είχα αλλάξει εγώ;

Δεν πέρασε καιρός πριν πέσουμε ο ένας πάνω στον άλλον. Η χαρά του όταν με είδε και η στοργική και ζεστή αγκαλιά του έσβησαν όλες τις παρεξηγήσεις από το παρελθόν μας και ξαφνικά όλα είχαν αποκτήσει νόημα ξανά.

Από τότε, έχουμε ανανεώσει τη σχέση μας και περνάμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε μαζί. Ξαναθυμήθηκα πάλι ότι αυτός είναι το πιο εύθυμο, περιπετειώδες και τρυφερό άτομο που γνώρισα ποτέ. Κάπου-κάπου έχουμε σκαμπανεβάσματα, όμως δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τον καλύτερο φίλο μου, τον Ιησού!

  1. Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο, Norman Jewison, Universal Pictures, 1973