Μετά από ένα Σαββατοκύριακο μακριά απ’ το σπίτι μας, επιστρέφαμε μαζί με τον σύζυγό μου και τα παιδιά μας. Οι κόρες μας κοιμόντουσαν στο πίσω κάθισμα και εγώ αναλογιζόμουν τα τελευταία χρόνια που ήμουν παντρεμένη – χρόνια που έδειχναν κάπως θολά, λόγω των πάμπολλων ασχολιών που έχουν να κάνουν με την οικογένεια, τις πολλές απαιτήσεις και τις ώρες εργασίας. Είμαι ευγνώμων, που παρ’ όλες τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε, ο γάμος μας παρέμεινε δυνατός, με αποτέλεσμα να είμαστε και οι δύο μας αρκετά συνδεδεμένοι μεταξύ μας.

Όταν πρωτογνωρίστηκα με τον σύζυγό μου, είχα μια κάπως μακάρια, ίσως και λίγο αφελή άποψη για τον γάμο. Υπέθετα ότι αφού ήταν γραφτό μας να είμαστε μαζί, τότε ο γάμος μας θα τα πήγαινε μια χαρά. Απεχθανόμουν τη σκέψη του να πρέπει να δουλέψουμε για τη δόμηση της σχέσης μας. Έτσι κι αλλιώς, είχαμε τα ραντεβού μας για τις συναντήσεις μας και για να περάσουμε χρόνο μαζί, όταν γνωριστήκαμε. Αφότου όμως παντρευτήκαμε, μια και βλεπόμαστε συνέχεια, υπέθεσα πως αυτό ήταν αρκετό για να εκτονώσει οποιαδήποτε θέματα παρουσιάζονταν και, επειδή ήταν σημαντικό για μένα να είμαι αυθόρμητη, ήθελα να επιτρέψω στον γάμο μας την ελευθερία να ανθίσει από μόνος του.

Σύντομα όμως αντιλήφθηκα, πως, όπως και όλα εκείνα τα άλλα σημαντικά πράγματα στη ζωή μας, έτσι και ο γάμος μας απαιτούσε χρόνο για να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί. Το να προλαβαίνω τις καταλυτικές μου ημερομηνίες, να πηγαίνω εγκαίρως στις συναντήσεις που είχα και να είμαι επιμελής στη δουλειά μου, όλα αυτά μου ήταν πολύ σημαντικά, όμως το ίδιο σκεπτικό μού ήταν δύσκολο να το εφαρμόσω και στον γάμο μου. Αντιλήφθηκα ότι το να βρίσκω τον χρόνο να δυναμώνω τον γάμο μου, ήταν ζωτικής σημασίας, με το να βρίσκομαι σε στενή επαφή με τον σύζυγό μου και αποδεχόμενη το γεγονός ότι αυτό δεν θα συνέβαινε από μόνο του και μόνο.

Αν και υπάρχουν στιγμές ρομαντισμού σε έναν γάμο – εκείνες οι τρυφερές στιγμές και ξεχωριστές περιστάσεις που φαίνεται να συμπυκνώνουν την αγάπη και σεβασμό που αισθάνεται ο ένας για τον άλλον – συχνά υπάρχει και η ανάγκη να αφιερώνουμε προσπάθεια, σκέψη και χρόνο στον γάμο μας – ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι ο αυθορμητισμός πρέπει να παίξει δεύτερο ρόλο.

Η πραγματικότητα είναι πως αν αφιερώνουμε χρόνο ο ένας στον άλλον – χρόνο να αναφερθούμε στον εαυτό μας, χρόνο να χαλαρώσουμε μαζί, χρόνο να εκφράσουμε την αγάπη μας, χρόνο να βάλουμε στην άκρη τις ασχολίες της ημέρας και να μοιραστούμε κάποιες ήσυχες στιγμές μαζί – τότε δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να δυναμώσουμε τη σχέση μας.