Στο αρχαίο Ισραήλ, οι ρόλοι των ανδρών και των γυναικών ήταν ξεκάθαροι, με τη δουλειά των γυναικών να είναι παραδοσιακά το νοικοκυριό και ό,τι είχε να κάνει με αυτό, τη φροντίδα των παιδιών, την επιτήρηση των υπηρετών και μερικές φορές και τα οικονομικά της οικογένειας. Όμως σε όλη τη διάρκεια της Βίβλου, ο Θεός δεν περιορίστηκε από το φύλο, όταν έπρεπε να επιλέξει κάποιον και να τον χρησιμοποιήσει για να εκπληρώσει το θέλημα Του, να διαδώσει τα λόγια Του ή να καθοδηγήσει τον λαό Του.

Σε μερικές περιπτώσεις, τα καθήκοντα που ανέθεσε σε γυναίκες ο Θεός, ίσως να έδειχναν δύσκολα ακόμα και για τους περισσότερους άνδρες, όμως αυτό δεν εμπόδισε αυτές τις γενναίες και γεμάτες πίστη γυναίκες να ανταποκριθούν στο κάλεσμα Του.

Γνωρίστε μερικές απ’ αυτές τις εκπληκτικές γυναίκες από το Πάνθεον των Ηρωίδων της Βίβλου:

Η Σάρα, η σύζυγος του Αβραάμ, έχει την τιμή να είναι η μοναδική γυναίκα μέσα στη Βίβλο της οποίας η ηλικία (127) είναι η ημερομηνία του θανάτου της, που είναι και μια ένδειξη σεβασμού που της προσάγεται ως μητέρα του Εβραϊκού έθνους. Όταν ο Αβραάμ και η Σάρα ήταν ήδη γηρασμένοι, ο Θεός τους υποσχέθηκε έναν γιο και αυτή τεκνοποίησε το πρώτο της και μοναδικό παιδί, τον Ισαάκ, στην ηλικία των 90. Ο απόστολος Πέτρος ανέφερε την Σάρα σαν ένα παράδειγμα των αγίων γυναικών που εμπιστεύτηκαν τον Θεό και διέθεταν εσωτερική ομορφιά. (Γένεση κεφάλαια 11-23, Ησαΐα 51:2, Πέτρου Α’ 3:4-6)

Η Φουά και η Σεπφώρα, δύο Εβραίες μαίες τη χρονική περίοδο που οι Ισραηλίτες ήταν σκλάβοι στην Αίγυπτο, παράκουσαν τις διαταγές του Φαραώ να θανατώνονται όλα τα νεογέννητα αρσενικά των Ισραηλιτών. (Έξοδος 1:15-22)

Η Ιωχαβέδ περίμενε μέχρι το μωρό της, ο Μωυσής, να γίνει τριών μηνών πριν «υπακούσει» την εντολή του Φαραώ να το ρίξει στον Νείλο και όταν το έκανε, το έβαλε μέσα σε ένα μωρουδικό κρεβατάκι που επέπλεε. Λόγω της πίστης της και της επινοητικότητάς της, ο Μωυσής ανασύρθηκε και υιοθετήθηκε απ’ την κόρη του Φαραώ, η οποία τον μεγάλωσε και τον μόρφωσε μέσα στο παλάτι του Φαραώ και αργότερα ήταν ο Μωυσής αυτός που απελευθέρωσε τον αληθινό του λαό, οδηγώντας τους στη Γη της Επαγγελίας. (Έξοδος 1:22-2:10)

Η Δεβόρρα ήταν προφήτης και κριτής. Συγκέντρωσε και οργάνωσε τον στρατό που απελευθέρωσε το Ισραήλ απ’ τις  κατοχικές δυνάμεις του Ιαβείν, βασιλιά των Χαναναίων. (Κριτές κεφάλαιο 4)

Η Ιαήλ, μια άλλη γυναικά, έδωσε τέλος σ’ εκείνον τον πόλεμο φονεύοντας τον στρατηγό του Ιαβείν, τον Σισάρα. (Κριτές κεφάλαιο 4)

Η Ρουθ άφησε την πατρική της γη, τον Μωάβ, και επέλεξε να ακολουθήσει τον Θεό και να φροντίσει τη χήρα πεθερά της και ο Θεός την ευλόγησε τα μέγιστα. Εγκαταστάθηκε στην Βηθλεέμ και έγινε η πρόγονος τόσο του Βασιλιά Δαβίδ όσο και του Ιησού. (Βιβλίο της Ρουθ, Ματθαίου 1:5)

Η Άννα ήταν μια άτεκνη γυναίκα που υποσχέθηκε στον Θεό πως αν της έδινε έναν γιο, θα τον αφιέρωνε στην υπηρεσία του Κυρίου. Ο Θεός απάντησε στην προσευχή της και αυτή έγινε η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ. (Σαμουήλ Α’ 1)

Η Αβιγαία έσωσε τη ζωή των υπηρετών της και της οικογένειάς της, καθώς επίσης και τη δική της, αφότου ο κακόκεφος σύζυγός της προσέβαλε τον μελλοντικό βασιλιά Δαβίδ. Η Αβιγαία πήγε να συναντήσει τον Δαβίδ με ένα μήνυμα απ’ τον Θεό και ο Δαβίδ μεταπείστηκε να μην πάρει εκδίκηση. (Σαμουήλ Α’ κεφάλαιο 25)

Η χήρα της Σαρεπτά πίστεψε και υπάκουσε τον προφήτη Ηλία και κατ’ αυτό τον τρόπο έσωσε τρεις ζωές – του προφήτη, του γιου της και τη δική της. Μετά από σχεδόν τρία χρόνια λιμού, οι λιγοστές της προμήθειες από αλεύρι και λάδι δεν είχαν στερέψει ποτέ. (Βασιλείς Α’ 17:1-16)

Η Όλδα, μια προφήτης που έζησε τον ίδιο καιρό με τον προφήτη Ιερεμία, ήταν αυτή που συμβουλεύτηκε ο Βασιλιάς Ιωσίας ως προς την αυθεντικότητα κάποιων παπύρων που ανευρέθηκαν στον ερειπωμένο Ναό. Μέσω της δικής της μαρτυρίας, το βασίλειο του Ιούδα επέστρεψε ξανά στην πίστη στον Θεό. (Βασιλέων Β’ 22:13-20)

Η Εσθήρ ήταν μια νεαρή Εβραιοπούλα με το όνομα Αδασσά, όταν την πρόσεξε ο ειδωλολάτρης Πέρσης βασιλιάς Ξέρξης, γνωστός επίσης και ως Ασσουήρης. Αφού έγινε η βασίλισσά του, υπήρξαν κάποιες ίντριγκες μέσα στο παλάτι, με αποτέλεσμα η Εσθήρ να αναγκαστεί να διακινδυνεύσει τη ζωή της, για να σώσει τον λαό της όταν ο διεστραμμένος υπουργός του βασιλιά, ο Χαμάμ, διέταξε να θανατωθούν όλοι οι Εβραίοι που ζούσαν στο βασίλειο. (Βιβλίο της Εσθήρ)

Η Μαρία, η μητέρα του Χριστού, έμεινε έγκυος με τον Ιησού μέσω του Αγίου Πνεύματος ενώ ήταν παρθένος και αντιμετώπισε την πιθανότητα να λιθοβοληθεί έως θανάτου, ώσπου ένας άγγελος έπεισε τον αρραβωνιαστικό της, τον Ιωσήφ να την παντρευτεί. Για τον ρόλο της ως μητέρα του Σωτήρα του κόσμου, της αποδόθηκε το «ευλογημένη είσαι συ ανάμεσα στις γυναίκες». (Λουκά 1:26-55, Ματθαίου 1:18-25)

Η Μαρία και η Μάρθα ήταν στενές γνώριμες του Ιησού και συχνά φιλοξενούσαν Αυτόν και τους μαθητές Του στο σπίτι τους. Η Μαρία εγκωμιάστηκε από τον Ιησού επειδή άκουγε προσεκτικά τις διδαχές Του (Λουκά 10:38-42) ενώ η Μάρθα ήταν εκείνη που πρώτη αναγνώρισε τον Ιησού σαν τον Μεσσία και Γιο του Θεού. (Ιωάννη 11:20-27)

Η γυναίκα που συνάντησε τον Ιησού στο πηγάδι ήταν Σαμαρείτιδα – ένας λαός μισητός απ’ τους Εβραίους – και συγχρόνως δεν είχε και την καλύτερη υπόληψη ανάμεσα στους συγχωριανούς της. Όμως αφότου την συνάντησε και της μίλησε ο Ιησούς, η ίδια έφερε πολλούς απ’ τους συγχωριανούς της να γνωρίσουν τον Ιησού. (Ιωάννη 4:3-30)

Η Μαρία η Μαγδαληνή ήταν μια στενή μαθήτρια του Ιησού, Του συμπαραστάθηκε στη διάρκεια της σταύρωσής Του και ήταν το πρώτο άτομο στο οποίο εμφανίστηκε Αυτός μετά την ανάστασή Του. (Μάρκου κεφάλαιο 16, Ιωάννη κεφάλαιο 20)

Η Λυδία, μια πωλήτρια υφαντών στο Ελληνικό λιμάνι των Φιλίππων, ήταν ο πρώτος άνθρωπος απ’ την Ευρωπαϊκή ηπειρωτική χώρα που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. Φιλοξένησε επίσης τους μαθητές στην οικία της. (Πράξεις 16:14-15)

Η Λωίδα και η Ευνίκη ήταν η γιαγιά και η μητέρα του Τιμόθεου, ενός απ’ τους πρώτους Χριστιανούς ηγέτες, τον οποίο αυτές εκπαίδευσαν στη γνώση των Γραφών από τότε που αυτός ήταν μικρός. Ήταν πολύ γνωστές για την πίστη τους. (Τιμόθεο Β’ 1:5)

Τόσο αυτές οι γυναίκες όσο και αμέτρητες άλλες οι οποίες ενέδωσαν στο κάλεσμα που είχε ο Θεός γι’ αυτές, αψήφησαν τις αντιξοότητες και εκδήλωσαν πίστη, κουράγιο και αγάπη, ενώ συνεχίζουν να εμψυχώνουν κι εμάς σήμερα.