Πρωτάκουσα για την Φου-Χούα Τσούανγκ όταν η οικογένειά μου κι εγώ παρακολουθήσαμε ένα ντοκιμαντέρ που παρουσίαζε αρκετά ταλαντούχα νεαρά άτομα, τα οποία είχαν σοβαρές αναπηρίες. Έμεινα έκθαμβη από το ακτινοβόλο χαμόγελο που φαινόταν να φωτίζει όλη της την ύπαρξη, αντικατοπτρίζοντας την εσωτερική ομορφιά της ψυχής της.
Το 1994, η Φου-Χούα ήταν γεμάτη ζωντάνια και μια πολλά υποσχόμενη δεκάχρονη κοπέλα από την Ταϊβάν, η οποία ήταν η καλύτερη μαθήτρια στην τάξη της και ονειρευόταν να γίνει καλλιτέχνης. Τραγωδία όμως χτύπησε όταν το σπίτι, στο οποίο έμενε αυτή και η οικογένειά της, έπιασε φωτιά. Αν και όλοι τους επέζησαν, η Φου-Χούα έπεσε σε κώμα για τρεις μήνες, το οποίο προξενήθηκε από την εισπνοή καπνού. Όταν βγήκε από το κώμα, αποδείχτηκε ότι οι δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις είχαν αμετάκλητα και ριζικά μεταβάλει τη ζωή της αφήνοντάς την τυφλή, βουβή και παράλυτη από το λαιμό και κάτω. Εκτός από το να μπορεί να κινεί το κεφάλι της και τον λαιμό της, η μόνη σωματική ικανότητα που της είχε απομείνει ήταν να μπορεί να ακούει.
Καθώς πέρασε ο καιρός και οι φίλοι της και οι πρώην συμμαθητές της σιγά-σιγά την ξέχασαν, η Φου-Χούα έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη που την οδήγησε σε σκέψεις αυτοκτονίας. Τι ελπίδα υπήρχε για μια ύπαρξη σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, εξαρτώμενη από τη μητέρα της για να την ντύνει, να την ταΐζει και να την βοηθάει με όλες τις βασικές ανάγκες της ζωής;
Ήταν ένα Χριστιανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα που διαπέρασε την οδύνη της Φου-Χούα, εμπνέοντάς την να εμπιστευτεί τον Θεό. Καθώς η πίστη της μεγάλωνε, το ίδιο και η ελπίδα της· και από αυτήν την ελπίδα, ξεπρόβαλλαν τρία όνειρα – να πάει στο πανεπιστήμιο, να γίνει συγγραφέας και να διαδώσει την αγάπη σε κάθε γωνιά της υδρογείου. Ενώ έκανε φυσικοθεραπείες, η Φου-Χούα άκουσε πάνω από 300 βιβλία, τα οποία της έδωσαν την δυνατότητα να αποκτήσει ακαδημαϊκή γνώση και να αποφοιτήσει από το γυμνάσιο. Στη συνέχεια η καθηγήτρια της την βοήθησε να περάσει στο πανεπιστήμιο, όπου η Φου-Χούα επιδιώκει από τότε να πάρει το πτυχίο της.
Μέσω μιας επίπονης μεθόδου που κινεί το κεφάλι της για να επικοινωνεί με σήματα Μορς, η Φου-Χούα έχει επίσης συγγράψει πάνω από 300 ποιήματα στα οποία περιγράφει με αισιοδοξία τους αγώνες της, την πίστη και τις εμπειρίες της. Χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο, η Φου-Χούα έχει επίσης ενθαρρύνει με τις ομιλίες της πάρα πολλούς σε γυμνάσια στην Ταϊβάν και την Κίνα. Μέσα από τις ομιλίες της, έχει αγγίξει χιλιάδες με το μήνυμα της αγάπης και της ελπίδας του Θεού. Τα όνειρά της γίνονται πραγματικότητα!
Η Φου-Χούα είχε κάθε λόγο να τα παρατήσει, όμως δεν επέλεξε μόνο το να ζήσει αλλά και να κάνει σκοπό της το να ενθαρρύνει τους άλλους. Αν και η ζωή της θα είναι πάντα φορτωμένη με πόνο, δυσκολίες και αγώνες λόγω της φυσικής της κατάστασης, η Φου-Χούα λέει, “Η ζωή είναι ένα μονοπάτι. Μερικές φορές συναντάμε πόνο, αποτυχία και λύπη, αν όμως έχουμε πίστη, το μέλλον είναι πάντα φωτεινό”.