Στο Εκκλησάκι του Ουέσλι στο Λονδίνο, υπάρχει μια όμορφη τζαμαρία βιτρό σε ένα παράθυρο με τα εξής λόγια γραμμένα: «Αν πάρω τα φτερά τής αυγής, και κατοικήσω στις εσχατιές τής θάλασσας, όμως ακόμα και εκεί θα με οδηγήσει το χέρι Σου, και το δεξί Σου χέρι θα με κρατάει». 1
Οι άνθρωποι πάντα ήθελαν να έχουν φτερά, έναν τρόπο για να ξεφύγουν απ’ την επίγεια ζωή τους και τα προβλήματά τους. Φαίνεται να είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, το να νοιώθουμε σαν περιορισμένοι και ανικανοποίητοι στο «εδώ». Σίγουρα τα πράγματα πρέπει να είναι πιο εύκολα «εκεί» πέρα από εκείνο τον επόμενο λόφο, πιο φωτεινά, πιο καλά και πιο ελεύθερα.
Υπάρχει κι ένα άλλο εδάφιο όπου ο Ψαλμωδός Δαβίδ εκφράζει το ίδιο περίπου συναίσθημα του ‘πάρε με μακριά απ’ όλα’. Μας λέει, «Ποιος να μού έδινε φτερά σαν περιστέρι! Θα πετούσα μακριά και θα αναπαυόμουν». 2 Όμως γνώριζε επίσης και το μυστικό της ανεύρεσης εκείνου του υπέροχου μέρους, μακριά απ’ όλα και το μυστικό αυτό το μοιράστηκε μαζί μας: «Ο Κύριος με υποστηρίζει». 3
Ο Θεός στήριξε τον Δαβίδ σε όσες δυσκολίες και δοκιμασίες υπέφερε και Αυτός του έδωσε τη δύναμη να εξυψωθεί μέσα απ’ τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. «Αυτοί που προσμένουν τον Κύριο θα ανανεώσουν τη δύναμή τους· θα ανέβουν με φτερούγες σαν αετοί· θα τρέξουν, και δεν θα αποκάμουν· θα περπατήσουν, και δεν θα ατονήσουν». 4 Όταν στρεφόμαστε στον Λόγο του Θεού και περιμένουμε αφού προσευχηθούμε μέχρις ο Θεός να αγγίξει την ψυχή μας, τότε ανεβαίνουμε σε επουράνια επίπεδα γαλήνης και ανάπαυσης όπου πράγματι «μας στηρίζει ο Κύριος».
Ο κόσμος που ζούμε τείνει να μας αποδυναμώνει όμως υπάρχει μια άνωθεν ώθηση που θα μας φέρει κοντά στην καρδιά του Θεού. Αν διαβάζεις τον Λόγο του Θεού, λες σ’ Αυτόν όσα σε απασχολούν και προσμένεις απ’ Αυτόν να σου μιλήσει, τότε θα λάβεις όλη τη δύναμη που χρειάζεσαι. Όμως πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να τα καταφέρουν με τη δική τους δύναμη, με την ελπίδα ότι με κάποιο τρόπο, θα ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους. Προσπαθούν να τα καταφέρουν με τη δική τους δύναμη ενώ όπως αναφέρει και το προηγούμενο εδάφιο, το τρέξιμο και το περπάτημα έρχονται μετά την ανανέωση. Πώς θα τα καταφέρει η ψυχή σου αν δεν αφιερώσεις πρώτα λίγες στιγμές για να επικοινωνήσεις με τον Θεό και να αντλήσεις τη δύναμή σου απ’ Αυτόν; «Πρόσμενε τον Κύριο· Πάρε θάρρος και Αυτός θα ενδυναμώσει την καρδιά σου». 5