Τη δεύτερη μέρα στη νέα μου δουλειά, ο νέος μου προϊστάμενος, μου δίνει τον προσωπικό του υπολογιστή και μου λέει: «Θα ήθελα να περάσεις στον υπολογιστή μου το πιο πρόσφατο λειτουργικό σύστημα που βασίζεται στο Ιντερνέτ».
Βρισκόμουν σε μια ξένη χώρα, πλαισιωμένος από συνεργάτες που μιλούσαν μια ξένη γλώσσα και σαν νέος τεχνικός υπολογιστών, μου ήταν μια πρόκληση να μάθω ό,τι είχε να κάνει με το νέο μου εργασιακό περιβάλλον, να κατανοήσω τους τεχνικούς όρους σε μια άλλη γλώσσα, ενώ συγχρόνως να διαχειρίζομαι αναπόφευκτα προβλήματα που υπερέβαιναν το επίπεδο των εμπειριών μου.
Έτσι πήγα στο γραφείο μου, άρχισα να κάνω αντίγραφα ασφαλείας όλων των αρχείων και των ρυθμίσεων του συστήματος, δημιουργώντας συγχρόνως και ένα σχέδιο ενεργειών. Ήταν η πρώτη φορά που δούλευα πάνω σε αυτό το είδος τεχνολογίας Cloud (Νέφους) και δεν χρειάστηκε πολύ για να αντιληφθώ ότι αυτό που μου είχε ανατεθεί ήταν περισσότερο περίπλοκο απ’ ό,τι προσδοκούσα. Υπήρχαν ορισμένα θέματα με τη συμβατότητα και την ασφάλεια, δεν υπήρχε απευθείας τρόπος να μεταφέρεις τους φακέλους μεταξύ των νέων και των παλαιών λειτουργικών συστημάτων, συν το γεγονός ότι το νέο λειτουργικό σύστημα δεν θα μπορούσε να συνδεθεί με τον εκτυπωτή του γραφείου μας χωρίς ένα ειδικό λογισμικό.
Μετά από κάνα-δύο ώρες έρευνας για λύσεις και μελέτης του δικτύου της εταιρείας, ήταν ώρα για να κλείσει το γραφείο και εγώ είχα ακόμα πολλά να κάνω. Άρχισα να ανησυχώ για το πόση ώρα θα χρειαζόταν η όλη διαδικασία και αν το τελικό αποτέλεσμα θα εκπλήρωνε τις προσδοκίες. Είπα από μέσα μου μια προσευχή ζητώντας απ’ τον Ιησού να με οδηγήσει στη σωστή επίλυση.
Θα έχεις τελειώσει αύριο το πρωί στις 10! Ψιθύρισε η φωνή Του στην καρδιά μου.
Στις 10; Ρώτησα εγώ. Ακουγόταν εξωπραγματικό.
Θα έχεις τελειώσει αύριο το πρωί στις 10! Επανέλαβε ο Ιησούς.
Ειλικρινά, άρχισα να αναρωτιέμαι αν ο Ιησούς κατανοούσε πλήρως τις προκλήσεις με τις νέες τεχνολογίες. Όπως και να ‘χει αποφάσισα να δω τι θα γινόταν την επόμενη μέρα.
Πίσω στο γραφείο το επόμενο πρωί, πήρα μια βαθειά ανάσα, προσευχήθηκα για καθοδήγηση και κατόπιν ξεκίνησα τον υπολογιστή. Πριν περάσει λίγη ώρα, ανακάλυψα μια λύση που μου ήταν άγνωστη την προηγούμενη μέρα.
Στις 10 το πρωί, είχα τελειώσει. Όλοι οι φάκελοι είχαν φορτωθεί και δεν υπήρχαν πια θέματα συμβατότητας. Αν και δεν ήμουν σίγουρος γιατί ή πώς, μπόρεσα επίσης και να εκτυπώσω. Ένας συνάδελφος εκεί, μου είπε ότι θα πέρναγε τις πιστοποιήσεις ασφαλείας, ενώ ο προϊστάμενος με ευχαρίστησε για τη δουλειά που έκανα.
Τέτοιου είδους εμπειρίες με πείθουν ότι ο Θεός ενδιαφέρεται προσωπικά για το τι συμβαίνει στην καθημερινή μου ζωή. Και όταν εμείς σιγούμε τον πολυάσχολο νου μας και βρίσκουμε τον χρόνο να ακούσουμε, ο Θεός μπορεί να μιλήσει απευθείας στην καρδιά μας, δίνοντας μας γαλήνη και ειρήνη.