Πρόσφατα διάβασα κάτι που είχε ανεβάσει στο διαδίκτυο ο Ραβίνος Ιβάν Μόφικ και το οποίο μου έκανε εντύπωση. Να τι λέει η τελευταία παράγραφος:
Ο φιλόσοφος Σαίρεν Κίρκεγκωρ είπε κάποτε, «Τη ζωή την ζεις προς τα μπρος και την κατανοείς προς τα πίσω». Η δύναμη να κατανοήσουμε τη ζωή μας κατ’ αυτό τον τρόπο, κείτεται μέσα μας. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που συνέβη, μπορούμε όμως να αλλάξουμε το τι σημαίνει. Αυτό που επιλέγουμε να θυμόμαστε βοηθά να διαμορφώσει αυτό που αποφασίζουμε να γίνουμε.1
Ένα καλό παράδειγμα κάποιου που το έκανε αυτό, ήταν ο Ιωσήφ στην Παλαιά Διαθήκη. Να τι είπε στα αδέλφια του, που τον είχαν κακομεταχειριστεί τα μέγιστα: «Εσείς θελήσατε κακό εναντίον μου· ο Θεός, όμως, θέλησε να το μετατρέψει σε καλό, για να γίνει όπως σήμερα, ώστε να σώσει τη ζωή πολλού λαού». 2
Έχω παρατηρήσει όπως και ο Ραβίνος Μόφικ, πως κι εγώ τείνω να ξαναγράφω ιστορία και πως χρησιμοποιώ αυτό που θα μπορούσατε να ονομάσετε «φίλτρο κακεντρέχειας» που σβήνει πολλά απ’ τα άσχημα συμβάντα ή ακόμα και όταν δεν το κάνει, τα υποβαθμίζει σε κάποιο βαθμό λιγότερης σπουδαιότητας απ’ ό,τι όταν συνέβησαν.
Εντούτοις υπάρχουν ορισμένα πράγματα, για τα οποία πρέπει να κάνω μια συνειδητή προσπάθεια να τα επανεξετάσω, όταν πιάνω τον εαυτό μου να οδεύει προς τη σκοτεινή πλευρά των περασμένων αναμνήσεων. Πρέπει να ανακατευθύνω τις σκέψεις μου δίνοντας εκούσια στο άτομο ή την κατάσταση που με ενοχλεί το δικαίωμα της αμφιβολίας, ή με το να υποδεικνύω στον εαυτό μου πως ακόμα και αν δεν μπορώ να δω κάτι καλό προς το παρόν, αυτό δεν ακυρώνει την υπόσχεση του Θεού για το ότι θα συνεργήσει στο καθετί για το καλό μου σαν παιδί Του. 3
Μια τακτική που μου έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική είναι το να λέω κάτι όπως, «Εκείνος ή εκείνη με ενόχλησαν πάρα πολύ, όμως είμαι βέβαιος ότι κι εγώ τους έχω ενοχλήσει επίσης και πιθανόν να ήταν το ίδιο δύσκολο γι’ αυτούς να συνεργαστούν μαζί μου όπως ήταν και για μένα να συνεργαστώ μαζί τους».
Η ζωή είναι γεμάτη από πολλές διαφοροποιήσεις και πολυπλοκότητες! Έπρεπε να αναγνωρίσω ότι ήμουν πολύ απλοϊκός σε πολλές απ’ τις αξιολογήσεις μου και να εναγκαλιστώ την πραγματικότητα του ότι προς το παρόν δεν είμαι αρκετά πληροφορημένος ώστε να μπορώ να εκφέρω δίκαια κρίση σε πολλά ζητήματα. Νομίζω πως αν πάψω να προσπαθώ να κατανοώ τους άλλους και τις διάφορες καταστάσεις, με τον δικό μου πεπερασμένο τρόπο αντίληψης και αντιθέτως βασιστώ σε αυτό που γνωρίζω ότι αληθεύει γι’ αυτούς σύμφωνα με αυτά που έχει να πει ο Λόγος του Θεού, τότε θα μπορώ πραγματικά να κατανοήσω πολύ περισσότερα.
- http://michaelhyatt.com/we-are-what-we-remember.html↑
- Γένεση 50:20↑
- βλ. Ρωμαίους 8:28↑