Τελικά είχε έρθει το συνεργείο να κλαδέψει τα δένδρα. Τους περίμενα με κάποια νευρικότητα γιατί πάντα με τρόμαζε το γεγονός για το αν θα κλάδευαν τα δένδρα μας σωστά και πώς θα ήταν το αποτέλεσμα. Γνώριζα από καιρό ότι τα δένδρα χρειάζονται κλάδεμα, όμως μέρος του εαυτού μου αγαπούσε κάπως την άγρια «ζούγκλα» και γι’ αυτό είχα καθυστερήσει να τους καλέσω να έρθουν να τα κλαδέψουν.

Ήλθαν σήμερα το πρωί και συνέχεια έπρεπε να αντιστέκομαι στην παρόρμησή μου να πηγαίνω να τους λέω πώς να κάνουν τη δουλειά τους. Είχα δει και άλλους κηπουρούς στο παρελθόν. Είχα δει το απαίσιο αποτέλεσμα από πετσοκομμένα δένδρα, όπου είχαν πάρει το αλυσοπρίονο, είχαν κόψει τα μεγάλα κλαδιά και είχαν αφήσει ένα μικροσκοπικό κορμό που θα χρειαζόταν χρόνια για να αποκτήσει ξανά την ομορφιά του.

Όμως εκείνο το πρωί, κάθε φορά που κοιτούσα στον κήπο, ένοιωθα πολύ όμορφα. Τους παρακολουθούσα καθώς κλάδευαν τα μικρά παραμεγαλωμένα κλαδάκια. Κατόπιν έκοψαν με το αλυσοπρίονο μερικά από τα μεγαλύτερα κλαδιά, όμως μόνον εκείνα που δεν ήταν πια υγιή. Ένα ολόκληρο πρωινό ασχολήθηκαν με ένα δένδρο μόνο, σαν χειρούργοι που αφαιρούσαν προσεκτικά κάποιο καρκίνωμα το οποίο αφαιρούσε δύναμη από το δένδρο.

Είναι όπως συμβαίνει και με μας τους ίδιους. Είναι πολύ δύσκολο να παραδεχτούμε ότι σφάλαμε, να αντιληφθούμε πως μερικές φορές πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές. Χρειάζεται θάρρος να πάρουμε ένα πριόνι και να κόψουμε κάποια κλαδιά από τα προσωπικά μας προβλήματα. Χρειάζεται πίστη να ζητήσουμε από τον Θεό να πάρει από πάνω μας εκείνα τα πράγματα που στέκονται εμπόδιο στη δική μας ανάπτυξη, πνευματική υγεία και ευτυχία. Πρόκειται για μια οδυνηρή διαδικασία και ο θόρυβος απ’ το παροιμιώδες αλυσοπρίονο πονάει την καρδιά μέσα μας.

Και εκείνες τις φορές που νοιώθουμε ευάλωτοι καθώς ανοιγόμαστε και αντιμετωπίζουμε τις αδυναμίες μας, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε να μη τα κλαδέψουμε όλα, κόβοντας από δω και από κει γεμάτοι ζήλο, καταστρέφοντας ακόμα και εκείνα τα πράγματα που είναι υγιή και όμορφα.

Τότε είναι που χρειαζόμαστε τα ευγενικά χέρια του χειρούργου, ο οποίος προσέχει ώστε να μην καταστρέψει τα υγιή μέρη του σώματος καθώς εγχειρίζει. Χρειαζόμαστε τα ευγενικά χέρια εκείνων που κλαδεύουν, όπως κάνει και το συνεργείο σήμερα, με το να κόβουν σιγά – σιγά τα κλαριά που έχουν παραγίνει ή είναι ξερά και επικίνδυνα και να αφήσουνε τα μεγάλα και όμορφα κλαδιά για να μας δίνουν ίσκιο το καλοκαίρι. Αυτό το σιγανό και προσεκτικό κλάδεμα δίνει τη δυνατότητα στο δένδρο να ξαναζωντανέψει την άνοιξη και να γίνει πιο δυνατό και πιο όμορφο από ποτέ άλλοτε.