Η Νονόν δεν μπορούσε να μην δακρύσει καθώς μου ανέφερε για τον θάνατο της αδελφής της. Η αδελφή της είχε πέσει ενώ έκανε ποδήλατο και κτύπησε το κεφάλι στην άσφαλτο. Δεν φορούσε κράνος εκείνη την ημέρα. Αν και αθλητικός τύπος και σε καλή φυσική κατάσταση, μια στιγμή απροσεξίας ήταν αρκετή.
Από τις δύο αδελφές, η Ράνι ήταν η πιο χαρούμενη και η πιο στοργική. Η Νονόν ήταν περισσότερο εσωστρεφής και μοναχική και θεωρούσε τον εαυτό της ως τον πιο «σκοτεινό τύπο». Όλα αυτά άλλαξαν σε μια στιγμή. Τώρα η Ράνι ήταν σε κώμα μέσα στη μονάδα εντατικής θεραπείας, με την Νονόν δίπλα της μέρα-νύχτα, που προσπαθούσε να την ενθαρρύνει, κρατώντας της το χέρι. Εντούτοις, η Ράνι δεν επανάκτησε ποτέ τις αισθήσεις της και στο τέλος η οικογένειά της αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να την αφήσουν να φύγει…
Καθώς η Νονόν μου μιλούσε για το ατύχημα και την ΜΕΘ, έβλεπα ότι ξαναζούσε τον πόνο και τη θλίψη ξανά και ξανά. Η ερώτηση «Μα γιατί;» ήταν συνέχεια στον νου της, όμως δεν γνώριζε πού να βρει την απάντηση. Αν και είχε ανατραφεί Καθολική, η Νονόν είχε ασπαστεί τον Βουδισμό για να παντρευτεί τον σύζυγό της και τώρα τα είχε χαμένα, μην γνωρίζοντας ποια ήταν η αλήθεια.
Όμως η θλίψη της και η στεναχώρια της την ανάγκαζαν τώρα να αναζητήσει απαντήσεις…
Εγώ, αν και το διαισθανόμουν αυτό, δίσταζα. Ποτέ μου δεν είχα συζητήσει μαζί της για σοβαρά θέματα. Γνώριζε ότι πίστευα στον Ιησού, όμως πάντα με αντιμετώπιζε με κάποιο σαρκασμό κάθε φορά που ανέφερα κάτι για θρησκεία ή πίστη.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και της είπα: «Νονόν, υπάρχει ένα εδάφιο μέσα στη Βίβλο που λέει ‘Ο δίκαιος πεθαίνει, και συχνά πριν τον καιρό του. … χωρίς κανένας να το καταλαβαίνει, ότι ο Θεός τους προστατεύει απ’ το επερχόμενο κακό. Επειδή αυτοί που περπατούν στην ευθύτητά τους, θα αναπαυθούν ειρηνικά όταν αποβιώσουν’». 1
Καθώς συζητούσα αυτά τα λόγια με την Νονόν, ήταν λες και φωτίστηκε η ψυχή της. «Πού είναι αυτό το εδάφιο;» με ρώτησε.
Άνοιξα την εφαρμογή στο κινητό μου με τη Βίβλο και της το έδειξα. Αμέσως φώναξε τη μητέρα της να έλθει, «Μαμά, κοίτα αυτό το εδάφιο!»
Αμέσως μια μικρή ομάδα από συγγενείς συγκεντρώθηκε γύρω μου καθώς διάβασα το κείμενο φωναχτά και τους εξήγησα τι σήμαινε. Όλοι τους αγαπούσαν την Ράνι. Ήταν πάντα χαρούμενη, γεμάτη ζωή και πάντα είχε κάτι καλό να πει. Η Νονόν την έβλεπε σαν την τέλεια αδελφή. Αυτό το εδάφιο εξηγεί πως μερικές φορές ο Θεός καλεί ανθρώπους κοντά Του από συμπόνια, να τους προστατεύσει και να τους πάρει απ’ το κακό και τις συμφορές. Εκείνη τη στιγμή φάνηκε πως όλοι μέσα στο δωμάτιο ένοιωσαν γαλήνη και ανακούφιση. Τελικά, κατάλαβαν γιατί η Ράνι είχε πεθάνει και είχαν ανακαλύψει γαλήνη και παρηγοριά σε ένα εδάφιο απ’ τον Λόγο του Θεού.
Από τότε και μετά η Νονόν συνεχίζει να επικοινωνεί μαζί μου. Κάθε μέρα της στέλνω γνωμικά και εδάφια απ’ τον Λόγο του Θεού και αυτή πάντα ανταποκρίνεται με ευγνωμοσύνη.
- Ησαΐα 57:1-2↑