Μια απ’ τις πιο αγαπημένες μου νουβέλες είναι Το Άλογο και το Αγόρι Του, του C. S. Lewis’s, ένα από τα επτά βιβλία στη σειρά Το Χρονικό της Νάρνια. Η ηρωίδα, η Άραβις, είναι μια πριγκίπισσα που προσπαθεί να ξεφύγει από έναν προσχεδιασμένο γάμο με ένα υψηλόβαθμο, αλλά αποκρουστικό άτομο. Μαζί στη διαφυγή της υπάρχουν μερικοί νέοι φίλοι, οι οποίοι, αν και δεν συσχετίζονται, συναντώνται μαζί της και αποφασίζουν να ταξιδέψουν παρέα για περισσότερη ασφάλεια. Ο προορισμός τους είναι η μυστηριώδης γη της Νάρνια.

Στα μισά του ταξιδιού τους, η Άραβις συναντά τυχαία μια από τις πλούσιες φίλες της. Από τα λάθη που γίνονται και από τις δύο κοπέλες, οδηγούν την Άραβις να χωριστεί από τους συνταξιδιώτες της, όμως μετά από πολλά εμπόδια και καθυστερήσεις, φτάνουν σε μια μυστική πύλη πίσω από το ερειπωμένο παλιό παλάτι του βασιλιά. Όμως, ακριβώς όταν τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν προς το καλύτερο, εμφανίζεται ξαφνικά στο ερειπωμένο παλάτι ο πατέρας της Άραβις, ο βασιλιάς, και οι συνοδοί του. Οι δύο κοπέλες κρύβονται σε ένα διπλανό δωμάτιο πίσω από έναν καναπέ. Τρομαγμένες βλέπουν μετά από λίγο τον αρραβωνιαστικό της Άραβις μαζί με τον βασιλιά να μπαίνουν στο δωμάτιο για ένα πολύ σημαντικό και μυστικό συμβούλιο, αναγκάζοντας τις κοπέλες να παραμείνουν ακίνητες και σιωπηλές μέχρι να τελειώσει το συμβούλιο.

Όμως εκεί μέσα, τρομοκρατημένη πίσω από τον καναπέ και σε μικρή μόνο απόσταση από τον άνθρωπο που προσπαθεί να διαφύγει, η Άραβις μαθαίνει  το πιο σπουδαίο μυστικό που άκουσε ποτέ: Ο εστεμμένος πρίγκιπας προετοιμάζει μια αιφνιδιαστική εισβολή σε λίγες μόνο ώρες, ενάντια στη Νάρνια και το γειτονικό βασίλειο της Άρτσενλαντ.

Μετά την περάτωση του συμβουλίου, η φίλη της Άραβις τη βοηθάει να φύγει από την πόλη και να ανταμώσει ξανά με τους συνταξιδιώτες φίλους της. Η Άραβις τους ενημερώνει γι’ αυτό που άκουσε και μόλις και μετά βίας προλαβαίνει να προειδοποιήσει τον βασιλιά της Άρτσενλαντ. Σαν αποτέλεσμα, ο στρατός της Άρτσενλαντ νικάει τον πρίγκιπα και διασώζει την Άρτσελαντ και τη Νάρνια. Και τα δύο βασίλεια θα μπορούσαν να είχαν ηττηθεί αν η Άραβις και η φίλη της δεν είχαν κάνει τα λάθη που είχαν κάνει. Αν όλα είχαν πάει όπως είχαν σχεδιαστεί, η Άραβις θα είχε διαφύγει πριν ο βασιλιάς έμπαινε στο παλάτι για αυτή τη μυστική συνάντηση. Τι θα συνέβαινε όμως στη Νάρνια και την Άρτσελαντ, όπου η Άραβις και φίλοι της  θα εγκαθίσταντο μετά τον πόλεμο;

Αν και ο αρχικός σκοπός της Άραβις – το να αποφύγει έναν απεχθή γάμο – ήταν σημαντικός, θα έλεγε κανείς πως ήταν κάπως απλοϊκός σε σύγκριση με την ευγενή αποστολή του να σώσει όχι μόνο τα δύο σπουδαία βασίλεια αλλά επίσης και το μέλλον των φίλων της. Εντούτοις αυτή η εκπληκτική αλλαγή των γεγονότων επιτεύχθηκε μόνο μέσα από αυτήν και από τα λάθη της φίλης της και τις περιστάσεις που δεν μπορούσε να ελέγξει αυτή η ίδια.

Μέσα από τις περιπέτειες της Άραβις, βρίσκω πολλούς παραλληλισμούς με τις δικές μου εμπειρίες. Η φυγή από το σπίτι της μου θυμίζει το πόσο συχνά κι εγώ έχω προσπαθήσει να «δραπετεύσω» από μια κατάσταση ή περίσταση για να πάω σε κάποιο καλύτερο μέρος που οραματιζόμουν – μια καλύτερα εργασία, μια ιδανική σχέση, κτλ. Όπως η Άραβις, έχω κι εγώ έναν ξεκάθαρο στόχο στον νου μου και είμαι αποφασισμένη να τον εκπληρώσω ανεξάρτητα του τι εμπόδιο θα βρεθεί μπροστά μου. Γι’ αυτό όταν προσεύχομαι λέω, «Σε παρακαλώ κάνε το κάθε τι να πάει ομαλά και υπέροχα. Σε παρακαλώ αφαίρεσε οποιοδήποτε πιθανό εμπόδιο και αντιξοότητα – όλα εκείνα τα πράγματα που δημιουργούν ενόχληση και προβλήματα». Ο Θεός πιθανόν να βλέπει τα σχέδια μου και να χαμογελάει, Εντάξει, όμως όλα δείχνουν τόσο απλοϊκά. Εγώ έχω στο νου μου, κάτι πραγματικά θεσπέσιο! Ακούγοντας την προσευχή μου, πιθανόν να γελάει και να λέει, Τα προβλήματα πιθανόν να μη δείχνουν να ωφελούν, όμως είναι τα αγαπημένα Μου εργαλεία που εκπληρώνουν τους δικούς Μου σκοπούς.

Πολύ συχνά, κάνω σφάλματα στην πορεία του οδοιπορικού μου και παρουσιάζονται προβλήματα τα οποία καταστρέφουν σχεδόν όλες τις ευκαιρίες μου για κάποια «διαφυγή». Συμφωνίες διαλύονται. Σχέδια γκρεμίζονται. Ασυμφωνίες χαρακτήρων προξενούν διενέξεις. Επικοινωνίες δυσκολεύουν. Περιστάσεις φέρνουν την κατάσταση εκτός ελέγχου. Αναστενάζω και αγωνίζομαι απεγνωσμένα για να επανακτήσω τον έλεγχο και να φέρω τα πράγματα στα ίσια ξανά. Όμως αντί τα πράγματα να πάνε προς το καλύτερο, η κατάσταση συχνά καταλήγει σε καταστροφή και αποτυχία.

«Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να πάνε χειρότερα!» λέω σιωπηλά μέσα μου. Να όμως που στην πορεία, όλα βρίσκουν τη θέση τους – διαφορετικά μεν, καλύτερα δε, από αυτό που εγώ ήλπιζα αρχικά. Κατόπιν βλέπω πως ο Θεός χρησιμοποίησε όλα αυτά τα ενοχλητικά εμπόδια και σφάλματα για να με καθοδηγήσει σε πιο αξιόλογες ευκαιρίες και ένα πιο καρποφόρο και διαρκές αποτέλεσμα. Χρησιμοποιεί ακόμη και τα ίδια μου τα λάθη για να με πάρει μακριά από τα δικά μου σχέδια και να με φέρει κοντύτερα στα δικά Του σχέδια. Με το να βιώνω την κατάρρευση των δικών μου σχεδίων και με το να αντικρίζω την ομορφιά από το δικό Του σχέδιο, έχει μεταθέσει την εμπιστοσύνη μου από τα δικά μου «όμορφα και νοικοκυρεμένα σχέδια» στην «ολοκληρωμένη και πολύπλευρη διορατικότητα» του Θεού.

Όταν αναγνωρίζω την παρουσία Του, αναστενάζω – αυτή τη φορά με ανακούφιση – καθώς θαυμάζω το όμορφο τοπίο στο οποίο με έφερε ο Θεός. Γεμάτη ευγνωμοσύνη αντιλαμβάνομαι πως δεν υπήρχε τρόπος να βρεθώ εκεί που είμαι σήμερα αν ο Θεός δεν είχε κάνει άνω-κάτω τα αρχικά μου σχέδια ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να τα μετατρέψει από απλοϊκά σε θεσπέσια.