Το αγοράκι πρέπει να ήταν περίπου τεσσάρων χρονών. Παρακολουθούσα με ενδιαφέρον καθώς ο μπαμπάς του προχώρησε προς την άκρη της εξέδρας καταδύσεων στο βαθύτερο μέρος της πισίνας και του έδειξε πώς να βουτήξει. Το αγοράκι χειροκρότησε και ζητωκραύγασε με τον παφλασμό που έκανε ο μπαμπάς του καθώς βουτούσε στο νερό, όταν όμως αυτός το ενθάρρυνε να πηδήξει και αυτό, αυτό οπισθοχώρησε ανήσυχα. «Μην ανησυχείς, γιέ μου», τον διαβεβαίωσε ο μπαμπάς του. «Θα σε πιάσω εγώ».

Μετά από λίγη παρακίνηση, το αγοράκι τόλμησε να πάει προς την άκρη της εξέδρας ταλαντευόμενο, κάνοντας έντονα νοήματα στον μπαμπά του στο νερό από κάτω να έρθει λίγο πιο κοντά. «Όχι Μπαμπά, λίγο πιο εδώ! … Όχι, από εκεί!» Αυτό συνεχίστηκε για λίγο μέχρι που νόμισα ότι σίγουρα θα έκανε την βουτιά. Όμως την τελευταία στιγμή, δείλιασε, γύρισε πίσω και περπάτησε προς την άκρη της πισίνας με το κεφάλι σκυμμένο και λυπημένο.

Ο μπαμπάς του αντί να δείξει απογοήτευση, υπομονετικά το παρότρυνε να μην τα παρατήσει και τελικά το έπεισε να πάει πίσω στην άκρη της εξέδρας. Η όλη διαδικασία επαναλήφθηκε μέχρι που το αγοράκι τελικά πήδηξε στα απλωμένα χέρια του πατέρα του που περίμενε από κάτω. Η χαρά στο πρόσωπο του μπαμπά του τα έλεγε όλα. «Τα κατάφερες γιέ μου! Με έκανες περήφανο!»

Μοιάζω και εγώ πολύ με αυτό το αγοράκι. Εδώ και αρκετούς μήνες, βρίσκομαι στη διαδικασία του να τα μαζέψω και να προετοιμαστώ να μετακομίσω σε μια άλλη χώρα όπου με περιμένουν καινούργια δουλειά, καινούργιες εμπειρίες και καινούργιοι φίλοι. Όμως παρ’ όλο που έχω υπολογίσει ότι αυτή η αλλαγή θα είναι για το καλό, μερικές φορές συνεχίζω να ανησυχώ για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Ο Θεός λέει, «Μην ανησυχείς! Απλά βούτα! Είμαι εδώ μπροστά σου και θα σε πιάσω! Δεν θα σε απογοητεύσω!»

Εγώ όμως διαφωνώ, «Εντάξει, θα πηδήξω, θα μπορούσες όμως κι Εσύ να έρθεις λίγο πιο κοντά; Θα μπορούσες να πας λίγο πιο εκεί ή λίγο πιο εδώ, ώστε να νοιώσω πιο ασφαλής;»

Ο Θεός, που είναι απείρως πιο υπομονετικός από οποιονδήποτε επίγειο πατέρα, συνεχίζει να με διαβεβαιώνει πως μπορώ να Τον εμπιστευτώ. Και σίγουρα έχει δίκιο. Πάντα ήταν εκεί για να με πιάσει και κανένας δεν χαίρεται για τις μικρές μου νίκες όπως Αυτός. Γι’ αυτό, για άλλη μια φορά θα κάνω τη βουτιά.