Όταν μεγάλωνα τα χρήματα ήταν λιγοστά. Ποτέ δεν μου έλλειψε κάτι σημαντικό, όμως ποτέ δεν είχα αρκετά ώστε να μπορώ να δώσω κάτι περιστασιακά χωρίς να νοιώσω κάποιο ζόρι.

Μια φορά όταν ήμουν 17, ένας άστεγος μου ζήτησε λίγα χρήματα. Είχα διδαχθεί ότι όταν δίνεις, καλά πράγματα επιστρέφουν σε σένα, γι’ αυτό υπολόγισα πόσα χρήματα χρειαζόμουνα για το εισιτήριο του τραίνου ώστε να γυρίσω σπίτι και του έδωσα τα υπόλοιπα – περίπου 500 γιέν ή χονδρικά 5 ευρώ. Μου ήταν δύσκολο να δώσω το τελευταίο μου χαρτζιλίκι. Ενώ δεν μπορώ να πω ότι επειδή έδωσα 5 ευρώ πήρα πίσω Χ ευρώ, ξέρω καλά ότι με το πέρασμα του χρόνου μου επιστράφηκαν αρκετά ώστε να πιστεύω ακράδαντα στο “νόμο των ανταποδόσεων”.

Ο Ιησούς εκφράστηκε για τον νόμο των ανταποδόσεων έτσι: “Δίνετε, και θα σας δοθεί· καλό μέτρο, πιεσμένο και συγκαθισμένο και υπερξεχειλιζόμενο θα δώσουν στον κόρφο σας· επειδή με το ίδιο μέτρο, με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας”. 1

Παρατηρείστε πώς δεν λέει “το ποσό που δίνετε θα ισοδυναμεί με το ποσό που παίρνετε πίσω”. Λέει ότι θα “καθορίσει” το ποσό. Στην πραγματικότητα, όταν δίνετε, συχνά παίρνετε πίσω παραπάνω από το ποσό που δώσατε, όπως η ιστορία του αγοριού που έδωσε στον Ιησού το κολατσιό του. 2 Υπήρχε μια ανάγκη – 5.000 άτομα που πεινούσαν – και εκεί ήταν η προσφορά του αγοριού – πέντε ψωμιά, δύο ψάρια. Τίποτα το εξαιρετικό με την πρώτη ματιά, όμως κοιτάξτε τι έκανε ο Ιησούς με αυτό!

Ο ανιψιός μου που είναι δύο χρονών του αρέσει να μοιράζεται το φαγητό του. Δεν έχει σημασία τι τρώει ή ακόμα και αν είναι κάτι που του αρέσει ή όχι, πάντα μου ζητάει να το δοκιμάσω και εγώ – ακόμα και αν είναι τα πατατάκια με την αγαπημένη του γεύση ή το παγωτό του. Η προφανής του εμπιστοσύνη στο ότι υπάρχουν περισσότερα από εκεί που προήλθε αυτό κάνει το δόσιμο εύκολο. Όμως σαν ενήλικες, γνωρίζουμε ότι τα πράγματα τελειώνουν και αυτό κάνει το δόσιμο πιο δύσκολο.

Είναι σε αυτές τις στιγμές όμως – όταν νοιώθουμε πως είμαστε στο τελευταίο μας ψίχουλο καλοσύνης, συμπόνοιας, χρόνου, ή οτιδήποτε – που θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Θεός έχει περισσότερα από εκεί που προήλθε αυτό και δεν ανησυχεί μήπως και στερέψουν.

  1. Λουκά 6:38
  2. βλ. Ιωάννη 6:5-15