Όταν η οικογένειά μας μετακόμισε σε μια άλλη χώρα, λόγω της εργασίας του συζύγου μου, ακούσαμε αποθαρρυντικές ιστορίες για τη δυνατότητα να βγάλεις μια τοπική άδεια οδήγησης εκεί. Οι φίλοι μας μου ανέφεραν για το πόσες ώρες χρειαζόσουν για μαθήματα οδήγησης, το γραπτό διαγώνισμα και τελικά ένα πρακτικό τεστ στην τοπική γλώσσα. Άκουσα για κάποιον που έδωσε τρεις φορές για να πάρει το δίπλωμά του και ένας άλλος περίμενε έναν ολόκληρο χρόνο για την τελική έγκριση. Με όσα άκουσα, με έπιασε πονοκέφαλος. Μια και θα έπρεπε να πηγαίνω τα παιδιά μου στο σχολείο και με τον σύζυγό μου να λείπει συχνά, για εμένα η οδήγηση ήταν μια απόλυτη αναγκαιότητα.

Ένα πρωί πήγα μαζί με τον σύζυγό μου να υποβάλουμε τα χαρτιά και το γραφείο ήταν γεμάτο κόσμο, ενώ η σειρά δεν φαινόταν να κινείται καθόλου. Ο σύζυγός μου ήθελε να πάει σε ένα άλλο γραφείο για μια άλλη δουλειά του, όμως η ώρα είχε περάσει και μια και υπήρχε ατελείωτη κίνηση στον δρόμο, αποφασίσαμε να περιμένουμε να πάμε το απόγευμα.

Έτσι λοιπόν, απολαύσαμε το μεσημεριανό μας με κάτι φίλους, πήγαμε και πήραμε την κόρη μας από το σχολείο και κατόπιν πήγαμε στο κρατικό γραφείο να κάνουμε αίτηση για τις νέες μας ταυτότητες μόνιμου κατοίκου στη χώρα εκείνη. Καθοδόν, όλοι μας αποφασίσαμε να παραμείνουμε αισιόδοξοι, πιστεύοντας ότι όλα θα πάνε καλά.

Όταν φθάσαμε στα γραφεία εκεί, μας χαιρέτησαν, μας έδωσαν ένα νούμερο και σχεδόν αμέσως μας κάλεσαν στον γκισέ. Η όλη διαδικασία για να πάρουμε τις νέες μας ταυτότητες κράτησε 15 λεπτά περίπου, έτσι αποφασίσαμε να πάμε και στο γραφείο συγκοινωνιών αμέσως μετά για να κάνουμε αίτηση για τη δική μου άδεια οδήγησης. Όταν μας φώναξαν να προχωρήσουμε στον γκισέ, ήταν λες και άκουγα την απαλή φωνή του Θεού να μου λέει να μην ανησυχώ για τίποτα, επειδή όλα θα πήγαιναν καλά. Συμπλήρωσα τα στοιχεία μου, μου ζήτησαν να πληρώσω ένα ποσό και να αφήσω στον υπάλληλο εκεί την άδεια οδήγησης που είχα.

Λίγα λεπτά αργότερα με φώναξαν ξανά να μου πούνε ότι όλα μας τα χαρτιά ήταν εντάξει και με ένα «Συγχαρητήρια», ο υπάλληλος μας έδωσε την νέα μου άδεια οδήγησης. Ένοιωθα τόσο συγκινημένη και ευγνώμων στον Ιησού που φρόντισε κάτι φαινομενικά τόσο απλό ανάμεσα σε τόσα άλλα σοβαρά πράγματα, κάτι όμως το οποίο ήταν σημαντικό για μένα.

Συχνά φαίνεται πως ο Θεός αποκαλύπτει την παρουσία Του, τη δύναμή Του και την αγάπη Του, μέσα από απλούς τρόπους όπως τον παραπάνω. Πρέπει να θυμόμαστε να Του ζητάμε να μας διδάσκει πώς να ακούμε την φωνή Του και να ακολουθάμε όπως μας καθοδηγεί Αυτός. Δεν μπορούμε να κάνουμε το καθετί από μόνοι μας, γι’ αυτό μας προτρέπει, «Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάξτε και θα βρείτε· κρούετε και θα σας ανοιχτεί». 1

  1. Ματθαίου 7:7