Εξουθενωμένη. Αυτή ήταν ή λέξη που συνήθιζε να με περιγράφει όταν έφθανε ο Δεκέμβριος. Βέβαια, καταλαβαίνω ότι δεν αποδίδει επακριβώς το πραγματικό θαύμα της εποχής αυτής. Όμως οι μέρες είναι κουραστικές και ατελείωτες και έχοντας διανύσει περίπου 300 μέρες μέχρι εκεί, ευχόμουν η χρονιά που έφευγε να μην με άφηνε τόσο αποκαμωμένη και ταυτόχρονα ανεπαρκή και ανεκπλήρωτη.

Μια και είμαι άτομο που θέτει πάντα μεγάλους στόχους, η κάθε μου χρονιά είναι μια νέα ευκαιρία και υπόσχεση. Να χάσω 8 κιλά, να αποταμιεύσουμε τόσα χρήματα, να περάσουμε περισσότερο χρόνο έξω από το σπίτι σαν οικογένεια, να πάρω εκείνη την προαγωγή, κλπ. Όμως καθώς η χρονιά αρχίζει και εξελίσσεται, νοιώθω λες και τρέχω σε ένα αγώνα με τρία πόδια και με τα μάτια μου δεμένα. Άγχος. Ζωή. Εργασία. Οικογένεια. Όλα τους είναι πάρα πολλά.

Όταν όμως φθάνει ο Δεκέμβριος, μόλις και μετά βίας κατορθώνω να πάω στην κουζίνα να ψήσω και να μαγειρέψω όλα τα καλούδια που έχουν Χριστουγεννιάτικη γεύση. Παίρνω τα λίγα χρήματα που έχω και πάω στο μαγαζί για να αγοράσω Χριστούγεννα. Στολίζουμε το σπίτι σε σημείο που δείχνει λες και ήταν στη μέση μιας Χριστουγεννιάτικης καταιγίδας. Η οικογένειά μου μαζί με άλλα μέλη της κοινότητας κάνουν εθελοντικές εξορμήσεις Χριστουγεννιάτικης αλληλεγγύης. Παρακολουθούμε Χριστουγεννιάτικες ταινίες και ακούμε Χριστουγεννιάτικη μουσική για να νοιώσουμε τα Χριστούγεννα.

Γιατί όμως εξακολουθώ να νοιώθω, λες και μου έχουν διαφύγει τα Χριστούγεννα;

Πριν δύο χρόνια, άκουσα ένα τραγούδι την περίοδο των Χριστουγέννων και τα λόγια του με έκαναν να κλάψω:

Χρειάζομαι μια άγια νύχτα, μια άγια σιγή
Μες το χάος και το θόρυβο να ακούσω μια αγγελική φωνή
Χρειάζομαι στη διάρκεια της νύχτας, λίγη γαλήνη
Που στην τρέλα της ημέρας ένα τέλος δίνει. 1

Αυτή η άπιαστη και σιωπηλή άγια νύχτα ήταν αυτό ακριβώς που λαχταρούσε η ψυχή μου. Αυτό που έμαθα εκείνη τη στιγμή ενώ έτρεχαν τα δάκρυα, είναι ότι δεν μπορώ να νοιώσω μέσα μου Χριστούγεννα με άδεια ψυχή. Δεν μπορώ να πάρω μια  κατάκοπη και εξαντλημένη ψυχή και να προσμένω να προσφέρω χωρίς τελειωμό. Δεν μπορώ να προσμένω από τη «μαγεία της εποχής» να με γεμίσει ικανοποιητικά.

Τώρα προσχεδιάζω αυτές τις «άγιες νύχτες» μέσα στη περίοδο της χρονιάς. Μαθαίνω να αναγνωρίζω όταν αρχίζω να νοιώθω εξαντλημένη και εξουθενωμένη και ότι πρέπει να επαναφορτίσω τις μπαταρίες του εαυτού μου. Ευτυχώς και τα πράγματα που πρέπει να κάνω είναι αρκετά απλά:

  1. Χρόνος Ησυχίας. Χρόνος αφιερωμένος στη μελέτη του Λόγου του Θεού, προσευχή και λατρευτικοί ύμνοι.
  2. Αρκετή ανάπαυση. Δεν μπορώ να είμαι διαρκώς αποκαμωμένη.
  3. Βασική γυμναστική και φροντίδα του σώματός μου. Η καλή υγεία βοηθάει τα πράγματα να γίνουν ευκολότερα.
  4. Επικοινωνία με τους άλλους. Πρέπει να νοιώθω συνδεδεμένη με τον σύζυγό μου και τα παιδιά μου. Χρειάζομαι επίσης τακτική επικοινωνία και με άλλους γνωστούς μας και φίλους.
  5. Κάποιου είδους χαρτογράφηση που να μου δείχνει «βρίσκεσαι εδώ». Δεν μπορεί να νοιώθω εντελώς χαμένη.

Με το να κάνω πράξη τα παραπάνω σε τακτική βάση, με βοηθάει ώστε να μην εμφανίζομαι την εποχή των Χριστουγέννων πνευματικά και συναισθηματικά χρεωκοπημένη. Στην ουσία, με βοηθάει σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

  1. Amy Grant, The Christmas Collection, 2008