Μπορούμε να μάθουμε πολλά για το πώς να τα βγάζουμε πέρα με την αλλαγή, από το κλασσικό μιούζικαλ Ο Βιολιστής στη Στέγη. 1 Η ιστορία εξελίσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα και έχει να κάνει με μια Εβραϊκή οικογένεια που υποφέρει από τη φτώχεια και υπόκειται σε θρησκευτικό διωγμό στη Νότια Ρωσία. Ο πατέρας, ο Τεβιέ, παραπονιέται επειδή έχει πέντε κόρες και κανέναν γιο, όχι και το πιο ιδανικό σε μια φάρμα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι τρεις μεγαλύτερες κόρες του, παίρνουν συζύγους τους οποίους αυτός δεν εγκρίνει, ενώ ένας απ’ αυτούς είναι και Ορθόδοξος Χριστιανός. Στη διάρκεια της ιστορίας, όποτε υπάρχει πρόβλημα ή επίκειται αλλαγή, του εμφανίζεται σε όραμα, ένας άντρας να παίζει βιολί πάνω σε μια στέγη.
Στο τέλος, η οικογένεια – και ολόκληρη η Εβραϊκή κοινότητα – εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει τη μικρή πόλη, στη μέση του χειμώνα, με την κάθε οικογένεια να πηγαίνει να ζήσει με συγγενείς σε άλλα απόμακρα μέρη του κόσμου. Ο Τεβιέ αναγκάζεται να πουλήσει το γέρικο άλογό του επειδή είχε πρόβλημα με μια από τις οπλές του, και σπρώχνει ο ίδιος το κάρο που περιείχε τα λιγοστά υπάρχοντά τους, ακολουθούμενος από τη γυναίκα του και τις δύο μικρότερες κόρες του. Τότε ο βιολιστής εμφανίζεται ξανά, παίζοντας το βιολί του χαρούμενα. Στην αρχή, ο Τεβιέ απορρίπτει το όραμα και σχεδόν το καταριέται, όμως μετά από λίγα λεπτά, γεμίζει χαρά και αρχίζει να περπατάει με ανανεωμένο κέφι στον ρυθμό του τραγουδιού του βιολιστή.
Τα μαθήματα σ’ αυτή την ταινία ξεπερνούν χρόνο και τόπο. Οι αλλαγές γίνονται ευκολότερες όταν παραδινόμαστε σε αυτές, αντί να αντιστεκόμαστε. Οι ζωές μας είναι γεμάτες εμπόδια ίσως και διωγμούς. Αντιμετωπίζουμε προκλήσεις και αλλαγές σε σχέσεις, καριέρες, οικογένεια, υγεία, φυσική εμφάνιση, αντοχή και ούτω καθεξής.
Το να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά μπορεί να φέρει τις μεγαλύτερες ανακατωσούρες στον τρόπο ζωής μας. Ζώντας με τον σύζυγο ή τη σύζυγο, θα πρέπει να αναλογιζόμαστε τα συναισθήματά τους, τι τους αρέσει και τι δεν τους αρέσει, να ενδιαφερόμαστε γι’ αυτούς, να συγχωρούμε ξανά και ξανά όταν πληγωνόμαστε. Όταν έρχονται τα παιδιά, πρέπει να ανταλλάξουμε τις προσωπικές μας επιδιώξεις, με πάνες, έλλειψη ύπνου, ανησυχία και πολύ λιγότερη ελευθερία για τους εαυτούς μας.
Αλλά όπως λέει και το παλιό Βραζιλιάνικο ρητό, «Πρέπει να χορεύουμε σύμφωνα με τη μουσική». Το εδάφιο στο Ρωμαίους 8:18 λέει: «Τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθούν με τη δόξα που πρόκειται να αποκαλυφθεί σε μας». Και ο Ιησούς είχε πει: «Αυτά τα μίλησα σε σας, ώστε ενωμένοι μαζί Μου, να έχετε ειρήνη. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά να έχετε θάρρος· Εγώ νίκησα τον κόσμο». 2