«Το συμπέρασμα» – είπε ο ομιλητής με δυνατή φωνή – «είναι απλό. Ευχαρίστησε τον Θεό για τα απλά πράγματα στη ζωή. Μην ψάχνεις για τα εκατομμύρια, καλύτερα να είσαι ευγνώμων για τα σεντς». Όλοι τον χειροκρότησαν.
Το σεμινάριο τελείωσε. Με το σημειωματάριό μου γεμάτο βιαστικές σημειώσεις και ένα-δύο βιβλία αυτοβοήθειας πάνω στο θέμα για το πώς να απολαμβάνουμε τη ζωή, έφυγα από τη σεμινάριο κάπως προβληματισμένος.
Στην ουσία το σεμινάριο ήταν αρκετά καλό, όμως για μένα δεν ήταν τίποτα καινούργιο. Το μήνυμα – δηλαδή να απολαμβάνουμε τα απλά πράγματα στη ζωή και αυτό σε καθημερινή βάση – είναι τόσο παλιό όσο και τα βουνά. Το πώς όμως να γίνει αυτό πράξη, παρέμενε μυστήριο ακόμα και μετά το σεμινάριο.
Στο ξεκίνημα της χρονιάς, η ζωή μου ήταν ερείπια. Ο τραπεζικός μας λογαριασμός ήταν σχεδόν άδειος και συγχρόνως είχαμε προβλήματα υγείας. Και τώρα, οι φόβοι μου είχαν βρει ένα βολικό μέρος ανάπαυσης στους καθημερινούς μου διαλογισμούς.
Πώς μπορούσα να είμαι ευχαριστημένος για τις απλές ευλογίες όπως ένα φλιτζάνι τσάι μέσα στον ήλιο του καταχείμωνου, ή με το να έχω τη γάτα να γουργουρίζει πάνω στα γόνατά μου, όταν δεν ήξερα πως θα επιβίωνα τον επόμενο μήνα; Δεν υπήρχε στιγμή που οι φροντίδες της ζωής αυτής να μη με πολιορκούν με σαρκασμό και λογικές ερμηνείες για το πώς η ζωή μου ήταν μια αποτυχία και εγώ δεν θα τα κατάφερνα.
Το Καταφύγιο.
Άκουσα τη λέξη αυτή μέσα στον νου μου τόσο ξεκάθαρα λες και κάποιος να την είχε πει δυνατά απευθείας σε μένα. Χρειαζόμουνα ένα πνευματικό καταφύγιο.
Τις παλιές μέρες, αυτό σήμαινε επίσης το δικαίωμα του καθενός να αναζητήσει προστασία μέσα στο κτίριο μιας εκκλησίας. Καθ’ όν χρόνο κάποιος αναζητούσε καταφύγιο με το να παραμένει μέσα σε μια εκκλησία, το δικαίωμά τους για το άσυλο αυτό συνήθως γινόταν σεβαστό.
Όμως πως ταίριαζε αυτό στη δική μου περίπτωση;
Εγώ ο ίδιος ένοιωθα κυνηγημένος. Οι φόβοι μου ήταν τόσο πραγματικοί όσο και οι διώκτες που κυνηγούσαν έναν αιρετικό τον μεσαίωνα. Το να προσπαθείς να κρυφτείς ήταν αδύνατο. Όμως υπάρχει ένα πνευματικό καταφύγιο. «Το όνομα του Κυρίου είναι πύργος οχυρωμένος· ο δίκαιος, καταφεύγοντας σ’ αυτόν, είναι ασφαλής». 1
Ασφαλής! Τι υπέροχη λέξη.
Μπορώ να βρω ανακούφιση και να πάρω δύναμη μέσα στον δυνατό πύργο του Ιησού. Εκεί μπορώ να συζητήσω το καθετί με τον Σωτήρα μου και Αυτός θα μου δείξει πώς να αντιμετωπίσω το κάθε πρόβλημα και κάθε φόβο.
Και όλα μου τα προβλήματα; Δεν θα συνεχίσουν να υφίστανται;
Μετά από λίγη ώρα στο πνευματικό μου καταφύγιο, το κεντρί τους έχει χαθεί. Δεν υπάρχει τίποτα το οποίο ο Ιησούς κι εγώ δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μαζί. Και το καλύτερο από όλα είναι ότι μπορώ να ξαναπάω στο καταφύγιό μου όσο συχνά χρειάζεται.
- Παροιμίες 18:10 ↑