Μια φορά, η σύζυγός μου κι εγώ είδαμε μια Γερμανική θεατρική παραγωγή του έργου «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», του Κάρολου Ντίκενς. Ίσως και να γνωρίζετε την ιστορία για εκείνο τον φιλάργυρο τραπεζίτη που μεταμορφώνεται σε ένα ευγενικό και γενναιόδωρο άτομο μέσα απ’ τις μυστηριώδεις εμφανίσεις τριών φαντασμάτων που τον μεταφέρουν σε ένα ταξίδι μέσα απ’ το παρελθόν του, το παρόν του και το μέλλον του. Αυτή η θεατρική παραγωγή εντυπωσίασε απίστευτα και εμένα και το κοινό που βρέθηκε εκεί.

Η ιστορία ήταν αποτέλεσμα της επιθυμίας του Ντίκενς, ώστε να μάθει ο κόσμος τις φοβερές συνθήκες των εργατών στην Αγγλία εκείνο τον καιρό. Έχοντας μεγαλώσει ο ίδιος ο Ντίκενς μέσα στη φτώχεια και δουλεύοντας 12 ώρες την ημέρα όταν ήταν παιδί, ένοιωθε τα δεινά που υπέφεραν και ήλπιζε ότι αυτή η ιστορία θα έκανε μια διαφορά προς το καλύτερο στη ζωή τους. Ο Ντίκενς έγραψε αυτή τη νουβέλα μέσα σε έξη βδομάδες και αμέσως έγινε και παρέμεινε μια επιτυχία.

Η Ρουθ Γκλάνση, καθηγήτρια Αγγλικής φιλολογίας, ανέφερε πως ο σπουδαιότερος αντίκτυπος του έργου «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», ήταν το πώς ενέπνευσε τους αναγνώστες να αρχίσουν να βοηθάνε τους φτωχούς. Λόγω αυτής της ιστορίας, τα Χριστουγεννιάτικα δείπνα για τους φτωχούς, έγιναν παράδοση. Ένας Αμερικανός επιχειρηματίας το 1867, τόσο συγκινήθηκε απ’ αυτή την ιστορία, ώστε έκλεισε το εργοστάσιό του την ημέρα των Χριστουγέννων και έστειλε στον κάθε εργάτη του και από μια γαλοπούλα για να γιορτάσουν. Στις αρχές του 1900, η βασίλισσα της Νορβηγίας έστειλε δώρα στα ανάπηρα παιδιά στο Λονδίνο με την υπογραφή «Με Αγάπη, ο Μικρός Τιμ». Ο συγγραφέας Τζ. Κ. Τσέστερτον έγραψε, «Η ομορφιά και η ευλογία της ιστορίας αυτής … κείτεται σε εκείνο το μεγάλο καμίνι της πραγματικής ευτυχίας που φεγγοβολεί μέσω του Σκρούτζ και από καθετί γύρω του. … Είτε τα Χριστουγεννιάτικα οράματα θα κατάφερναν να αλλάξουν τον Σκρούτζ, είτε όχι, σίγουρα θα αλλάξουν εμάς».

Πρόσφατα διάβασα μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία που είχε μεγάλη επίδραση στη ζωή κάποιου ανθρώπου και μοιάζει με το έργο «Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία». Πρόκειται για έναν τραπεζίτη ονόματι Τζορτζ Μέισον, που κλείστηκε κατά λάθος μέσα στο ίδιο του το θησαυροφυλάκιο, στην ίδια του την τράπεζα, Παραμονή Χριστουγέννων. Όταν τελικά βγήκε, μετά από δύο μέρες, αντιλήφθηκε ότι δεν είχε λείψει σε κανέναν εντελώς. Ευτυχώς και σκέφτηκε τα πράγματα διεξοδικά γύρω απ’ τη ζωή του και αποφάσισε να κάνει κάποιες θετικές αλλαγές. Μέσα στο θησαυροφυλάκιο, υπάρχει κάτι που έγραψε: «Το να αγαπάς τους ανθρώπους, να είσαι απαραίτητος για κάποιους, είναι και ο σκοπός της ζωής. Αυτό είναι το μυστικό της ευτυχίας».

Δεν χρειάζεται να μας επισκεφτούν φαντάσματα ή να κλειστούμε μέσα σε ένα θησαυροφυλάκιο για να αντιληφθούμε το αληθινό μήνυμα των Χριστουγέννων. Ο Θεός αγάπησε τόσο πολύ τον κόσμο, ώστε έστειλε τον Ιησού, τον Μονογενή Του Υιό, εκείνα τα πρώτα Χριστούγεννα, για να μας λυτρώσει από τον θάνατο και να μας δώσει αιώνια ζωή. Αυτή την περίοδο των Χριστουγέννων, ας μοιραστούμε κι εμείς με τους γύρω μας, αυτή την αγάπη που δεχθήκαμε.