Όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά, διαβάσαμε για μια παλιά παράδοση που υπήρχε σε πολλά μέρη της Ευρώπης από τον Μεσαίωνα. Ομάδες από νέους και παιδιά πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι τα Χριστούγεννα τραγουδώντας τα κάλαντα και μερικές φορές ο κόσμος τους έδινε και χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Έτσι αρχίσαμε να το κάνουμε κι εμείς επίσης. Στην αρχή χρειάστηκε αρκετό κουράγιο για να χτυπήσουμε στα κουδούνια των σπιτιών και είχαμε συνηθίσει να ακούμε την πρόταση «Ποιοι είστε, τι θέλετε;» απ’ το θυροτηλέφωνο. Η απάντησή μας ήταν γεμάτη ενθουσιασμό «Είμαστε οι Μικροί Τραγουδιστές και ήλθαμε να σας τραγουδήσουμε και να σας ευχηθούμε Καλά Χριστούγεννα!» Σχεδόν πάντα άνοιγαν οι πόρτες και όλοι τους μαζεύονταν για να ακούσουν, να χειροκροτήσουν και να μας ευχηθούν κι αυτοί επίσης. Πολλοί θυμόντουσαν την παράδοση που υπήρχε και μας ευχαριστούσαν που ήλθαμε να τους φέρουμε ένα Χριστουγεννιάτικο μήνυμα στο σπίτι τους. Είχαμε συναντήσει και είχαμε συζητήσει με πολλούς ανθρώπους, μοναχικούς, ηλικιωμένους ακόμα και ασθενείς.

Κάνα δυο φορές εγκλωβιστήκαμε στο ασανσέρ πολυκατοικιών, όμως συνεχίζαμε να τραγουδάμε μέχρι κάποιος να βρει τρόπο να μας βγάλει. Μια φορά τραγουδήσαμε για δύο γείτονες που δεν είχαν μιλήσει μεταξύ τους για χρόνια, όμως συγχώρεσαν ό ένας τον άλλον και ευχήθηκαν ο ένας στον άλλον καλά Χριστούγεννα!

Καθώς πέρασαν τα χρόνια, ερχόντουσαν μαζί μας και άλλα παιδιά και νέοι, ακόμα και μερικά από τα εγγόνια μου. Κανένας τους δεν ήταν επαγγελματίας μουσικός. Το μόνο που χρειάζονταν ήταν να έχουν μέσα τους τη Χριστουγεννιάτικη χαρά.

Μια Παραμονή Χριστουγέννων, μερικές από τις χορδές της κιθάρας μας έσπασαν και τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά. Όμως τότε ήταν που συνέβη κάτι πολύ συγκινητικό. Συναντήσαμε κάποιον κύριο που είχε το πόδι του σε γύψο και δεν είχε μπορέσει να κάνει τη συνηθισμένη του γιορτή την Παραμονή των Χριστουγέννων λόγω της κατάστασής του και έτσι ένοιωθε πολύ στεναχωρημένος. Το αποτέλεσμα ήταν να του τραγουδήσουμε ακαπέλα (χωρίς μουσική) και αυτός να μας δείξει φωτογραφίες των αγαπημένων του που ζούσαν κάπου μακριά. Όταν φύγαμε, μας είπε πως ήταν η καλύτερη Παραμονή Χριστουγέννων που είχε βιώσει εδώ και πολύ-πολύ καιρό.

ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ

Αν δεν έχεις δεχθεί ακόμα το δώρο του Θεού – τον Ιησού – μπορείς να το κάνεις τώρα με το να πεις την ακόλουθη προσευχή:

Ιησού, Σε ευχαριστώ που ήλθες στη γη ώστε να μπορέσω εγώ να γνωρίσω την επουράνια αγάπη του Πατέρα. Σε ευχαριστώ που πέθανες για εμένα ώστε να μπορώ εγώ να συμφιλιωθώ μαζί Του και να έχω αιώνια ζωή στον ουρανό. Ιησού, Σε δέχομαι ως Σωτήρα μου. Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να Σε γνωρίσω και να Σε αγαπήσω με όλο μου το είναι. Αμήν.