Όχι κυριολεκτικά. Θα σας εξηγήσω όμως.
Στο ξεκίνημα της προηγούμενης χρονιάς, έκανα μια δέσμευση να μην αγοράσω καινούργια ρούχα ούτε υποδήματα εκείνη τη χρονιά. Είχα ένα συνδυασμό από λόγους γι’ αυτό:
Δεν χρειαζόμουν άλλα υποδήματα ούτε ρούχα. Δεν τρελαίνομαι να κάνω ψώνια και μια και αγόραζα πολλά από τα ρούχα μου από δεύτερο χέρι ή κάπου-κάπου και από το Ίντερνετ συν το ότι είχα και πολλές φίλες με τις οποίες ανταλλάσσαμε ρούχα, είχα ήδη πάρα πολλά!
Πρόσφατα είχα διαβάσει για ένα αυξανόμενο κίνημα ανθρώπων που είχαν αποφασίσει ότι αυτά που θα είχαν δεν θα ξεπερνούσαν τα 100 τεμάχια. 1 Έκανα μερικούς γρήγορους υπολογισμούς και αποφάσισα ότι αυτό δεν μου ταίριαζε, όμως η όλη ιδέα μου προξένησε θαυμασμό.
Επίσης εκείνο τον καιρό δεν είχα καθόλου χρήματα στην άκρη, κάτι το οποίο ήθελα να αλλάξει.
Όπως αποδείχθηκε, στο τέλος της χρονιάς εκείνης, κατέληξα να έχω περισσότερα καινούργια ρούχα και υποδήματα, απ’ ό,τι τα περασμένα χρόνια όλα μαζί, παρότι δεν αγόρασα τίποτα. Αυτό οφειλόταν σε έναν συνδυασμό από τις επισκέψεις μου στη μητέρα μου, την αδελφή μου και τη γυναίκα του αδελφού μου – οι οποίες είχαν βάλει ρούχα στην άκρη για μένα – και επίσης και κάποια ρούχα από κάποιες φίλες μου. Βέβαια, δεν ήταν όλα εντελώς καινούργια, μερικά ήταν – για μένα όμως όλα ήταν καινούργια. Έτσι, τα καλά νέα είναι πως απέκτησα μια ποικιλία από ρούχα και υποδήματα χωρίς να ξοδέψω ούτε ένα σεντς.
Ξυπνώντας σήμερα το πρωί σκεπτόμουν για εκείνη την απόφαση και εκείνη τη χρονιά και πόσο καλά πήγε. Υποπτεύομαι πως η ανάμνηση αυτής της περίπτωσης συνδεόταν κατά κάποιο τρόπο με τον μικροπανικό που βίωνα τις τελευταίες ημέρες λόγω της πρόσφατης οικονομικής μου κατάστασης. Μετακόμισα πρόσφατα, κάτι το οποίο επέφερε πολλές αλλαγές στη ζωή μου και αντιμετωπίζω, θα έλεγε κάποιος, μερικές προκλήσεις. Έχω αρκετή πείρα στο να είμαι ολιγαρκής, είμαι πειθαρχημένο άτομο και υπολογίζω πού θα ξοδέψω τα λεφτά μου και σκεπτόμουν πως με λίγη προσοχή θα τα κατάφερνα.
Τέλος πάντων, υποθέτω πως η «χρονιά χωρίς ρούχα» ήρθε στον νου μου επειδή ο Θεός μου υπενθύμιζε όπως λέω και εγώ ότι όλα θα πάνε καλά. Στη διάρκεια εκείνης της χρονιάς, με το να ξοδεύω λιγότερα χρήματα και χρόνο για την προμήθεια ατομικών ειδών στην ουσία δεν με έκανε να μου λείψει τίποτα. Αν τώρα, στο άμεσο ή το απόμακρο μέλλον υπάρξει ένας μήνας ή ακόμα και μια χρονιά που θα πρέπει να τα καταφέρω χωρίς να αγοράσω κάτι, άραγε θα μπορούσα εγώ να εμπιστευτώ τον Θεό να μου το προμηθεύσει με κάποιο απρόσμενο τρόπο; Μάλλον ναι.
Συχνά νοιώθω πως δεν έχω και πολλά να επιδείξω σαν μια προφανή συμμετοχή και ενέργεια του Θεού στην προσωπική μου ζωή. Τον αγαπώ, περνάμε χρόνο μαζί και γνωρίζω πως η παρουσία Του με συνοδεύει πάντα … όμως κάπου-κάπου όταν κάποιος με ρωτάει για «κάτι το υπέροχο ή κάποιο θαύμα που έκανε ο Θεός για σένα», εγώ κομπιάζω και συνήθως δεν έχω κάτι να τους πω εκείνη τη στιγμή.
Στο παρελθόν ένοιωθα απαίσια όταν συνέβαινε κάτι τέτοιο, μέχρι που αποδέχθηκα το ότι η ζωή μου είναι πιθανόν του τύπου όπου ο Θεός δεν εργάζεται με κάποιο «επιδεικτικό» τρόπο. Αυτό είναι δικό Του δικαίωμα, όπως κι εγώ δεν μπορώ να έχω την απαίτηση απ’ Αυτόν να με χειρίζεται με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο. Όμως υπάρχουν και κάποια άλλα όμορφα μικρά πράγματα, όπως αυτό, όπου μπορώ να δω κοιτώντας πίσω μου, ότι ο Θεός μάλλον είχε παίξει τον ρόλο Του στο πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Δεν μπορώ να κάνω τον εαυτό μου να πιστέψει πως Αυτός νοιάστηκε τόσο πολύ, όσο εγώ για να αποκτήσω περισσότερα υποδήματα, όμως τουλάχιστον νοιάστηκε στο να με βοηθήσει να αντιληφθώ πως αν Τον εμπιστευτώ, θα έχω πάντα ό,τι χρειάζομαι και μερικές φορές ακόμα και ό,τι θέλω – ακόμα και αν δεν γίνει με τον τρόπο που πρόσμενα εγώ ή λόγω του ότι τα σχέδιά μου ήταν τόσο καλοπροετοιμασμένα.
Κάτι άλλο που αντιλήφθηκα εκείνη τη «χρονιά χωρίς ρούχα» ήταν το πόσα είχα από κάθε άποψη. Για παράδειγμα, είχα δουλειά την εποχή που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν. Ποτέ μου δεν ήμουν άστεγη. Και σε αντίθεση με αυτό που σκεφτήκατε εσείς όταν διαβάσετε τον τίτλο αυτού του άρθρου, ποτέ μου δεν χρειάστηκε να βγω έξω χωρίς ρούχα! Τα είχα όλα μια χαρά.
Από πρακτικής άποψης, αυτό το πείραμα με βοήθησε στο να μην έχω περισσότερα πράγματα απ΄ ότι έχω, κάτι το οποίο ήταν καλό, επειδή όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στο ξεκίνημα της χρονιάς, έπρεπε να ξεφορτωθώ πολλά από τα πράγματα που είχα τον καιρό που μετακόμισα.
Από κάθε άποψη, ένοιωσα πλουσιότερη από τότε.