Μήπως τον τελευταίο καιρό περνάτε δοκιμασίες, δυσκολίες και αντιξοότητες; Αναρωτιέστε πότε ή εάν τα πράγματα θα αρχίσουν να βελτιώνονται ή θα επιστρέψουν στον κανονικό τους ρυθμό; Μήπως νοιώθετε αφάνταστα εξαντλημένοι, εξουθενωμένοι και πιεσμένοι όσο δεν γίνεται;
Ακριβώς έτσι ένοιωθα κι εγώ μια φορά, πριν λίγο καιρό — ότι δηλαδή πρόσφερα ακατάπαυστα και χωρίς σταματημό και χωρίς ανταμοιβή. Ένοιωθα εξουθενωμένος, εξαντλημένος και κενός. Πώς μπορώ να συνεχίσω έτσι; Είπα σιωπηλά μέσα μου. Πόσο περισσότερο μπορώ να αντέξω;
Η απόκριση του Θεού ήλθε λίγο αργότερα την ίδια ημέρα, καθώς έστυβα λεμόνια. Ο ψίθυρος της ευγενικής Του φωνής ακούστηκε στις σκέψεις μου: Δεν σου αρέσει να πίνεις λεμονάδα;
Πάρα πολύ! Είναι το αγαπημένο μου φρουτοποτό απ’ όσο καιρό μπορώ να θυμηθώ.
Θα μπορούσε αυτό το αγαπημένο σου ποτό να ετοιμαστεί χωρίς εσύ να στύψεις το κάθε λεμόνι μέχρι την τελευταία του σταγόνα;
Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκα πως ήμουν κατά κάποιο τρόπο σαν τα λεμόνια που έστυβα. Ο Θεός με άφηνε να στύβομαι με τη μια δοκιμασία μετά την άλλη, με σκοπό να με κάνει όσο καλύτερο γίνεται. Σκέφτηκα όλες εκείνες τις φορές που έγραψα ένα τραγούδι ή ένα άρθρο και ήταν το αποτέλεσμα κάποιου είδους εμπειρίας που αρχικά με είχε πονέσει ή με είχε διαλύσει εντελώς εσωτερικά.
Όμως εσύ έχεις ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τα λεμόνια που στύβεις, συνέχισε Αυτός.
Ποιο είναι αυτό; Τον ρώτησα εγώ.
Αντίθετα με τα λεμόνια, που αφού στύψεις τον χυμό τους πετάς τις φλούδες τους, εσύ είσαι μια ζωντανή ύπαρξη την οποία ανανεώνω συνεχώς και γεμίζω ξανά κάθε φορά που ολοκληρωθεί το στύψιμο και έχει βγει όλο το καλό από μέσα σου.
Μου αρέσει να αναφέρομαι σ’ αυτό τον κύκλο του στυψίματος μέχρι και της τελευταίας σταγόνας και της ανανέωσης, ως ο «κύκλος της λεμονάδας». Αυτός ο όρος μου υπενθυμίζει πως ο Θεός έχει κάποιο σχέδιο, ακόμα και αν αυτά που περνάω δείχνουν ξινά σαν το λεμόνι ή μπορεί να νοιώθω σαν ένα στυμμένο λεμόνι.
Εάν κι εσείς νοιώθετε ότι «έχετε πιεστεί όσο δεν πάει άλλο», πάρτε κουράγιο, γνωρίζοντας ότι ο Θεός θα σας ανανεώσει και θα σας ξαναγεμίσει, ώστε να μπορείτε να συνεχίσετε να προσφέρετε στους άλλους. Αφήστε τον «κύκλο της λεμονάδας» να ολοκληρωθεί και θα εκπλαγείτε απ’ το πόσο μακριά θα φθάσει η γλυκύτητα που έχει εξαχθεί από μέσα σας.