Γνωρίζετε ότι ένα παρκινγκ στη μέση της νύχτας μπορεί να μεταβληθεί σε ένα αρκετά όμορφο και ρομαντικό μέρος; Αναφέρομαι σε αυτό που βίωσα, ενώ περπατούσα κάνοντας κύκλους σε ένα παρκινγκ και προσευχόμουν συγχρόνως.
Καθημερινά χρειαζόμουν λίγη γυμναστική και είχα μόνο δύο επιλογές: Είτε να πάω σε ένα γυμναστήριο με κλιματισμό ή να περπατήσω κάπου έξω μες τη ζέστη. Μια και αρρωσταίνω εύκολα, προτιμώ να περπατώ κάπου έξω και ας κάνει ζέστη. Εντούτοις, ανακάλυψα πως ακόμα και για μένα, υπήρχε ένα όριο για το πόση ζέστη μπορούσα να αντέξω. Γι’ αυτό μια και ήταν η πιο ζεστή εποχή της χρονιάς, έπρεπε να περιμένω μέχρι να δροσίσει – κάτι που συνέβαινε κοντά στα μεσάνυχτα.
Πήγαινα σε εκείνο το παρκινγκ, όταν όλα ήταν ήσυχα και σχεδόν ο καθένας είχε πάει για ύπνο. Καθώς ήταν αργά και δεν γνώριζα καλά την περιοχή, παρέμενα εντός του παρκινγκ επειδή υπήρχε άπλετος φωτισμός συν το γεγονός ότι υπήρχε και ένας φύλακας εκεί. Χρειαζόμουν πέντε λεπτά για να κάνω έναν πλήρη γύρο μέσα στο παρκινγκ, γι’ αυτό έκανα τον γύρο αυτό αρκετές φορές ώστε να περπατήσω αρκετά.
Ο ευγενικός φύλακας που βρισκόταν εκεί, με διαβεβαίωσε ότι εκεί ήμουν ασφαλής. Ο ίδιος ήταν σαν μια ορατή υπενθύμιση της παρουσίας του Θεού ο Οποίος βρίσκεται πάντα κοντά μας και μας συντροφεύει. Χαλάρωνα ενώ απολάμβανα τον περίπατό μου, γνωρίζοντας ότι τόσο ο φύλακας όσο και ο Θεός και οι άγγελοί Του είχαν βάρδια εκεί.
Πίσω στην αρχική μου σκέψη: Γιατί ήταν ρομαντικό το παρκινγκ αυτό; Ήταν ο προσωπικός μου χρόνος συνομιλίας με τον Ιησού ενώ περπατούσα, με Εκείνον που γνωρίζει την καρδιά μου καλύτερα απ’ ό,τι γνωρίζω εγώ τον εαυτό μου. Όλα ήταν γαλήνια, δεν υπήρχαν περισπασμοί και την περισσότερη ώρα δεν υπήρχε κάτι να αποσπάσει την προσοχή μου εκτός απ’ το φεγγάρι, το οποίο εμπλούτιζε την εμπειρία.
Λοιπόν, μερικές φορές υπήρχε κι ένα μικρό κουνελάκι, το οποίο κάθε φορά που περνούσα με κοιτούσε. Δεν έδειχνε να φοβάται – απλά ήταν περίεργο και βρισκόταν εκεί μέχρι πού έφευγα εγώ.
Εδώ πρέπει να ομολογήσω πως δεν μου αρέσει και τόσο να βλέπω τα αυτοκίνητα. Απ’ την άλλη όμως, τα αυτοκίνητα μου έδιναν κάτι για να ευχαριστήσω τον Ιησού καθώς περπατούσαμε μαζί, για όλες τις ανέσεις και διευκολύνσεις χωρίς τις οποίες η σύγχρονη ζωή δεν θα υφίστατο.
Τα άχαρα αυτοκίνητα δεν ταίριαζαν καθόλου στη φυσική ομορφιά των δένδρων που μεγάλωναν εκεί δίπλα στον τοίχο που περίφραζε το παρκινγκ. Τα φώτα ασφαλείας του παρκινγκ έπεφταν πάνω στα φύλλα των δένδρων, δίνοντάς τους μια κάπως φτερωτή και δαντελένια εμφάνιση και συγχρόνως μια απαλή, χρυσαφένια απόχρωση. Το αποτέλεσμα από τον φωτισμό καθώς περνούσε μέσα απ’ τα δένδρα ήταν αιθέριο, σχεδόν μαγικό. Η αντίθεση ανάμεσα στο σκοτάδι και το χρυσαφί φως προξενούσε ένα μοναδικό αποτέλεσμα που μπορούσε να το εκτιμήσει κάποιος μόνο τη νύχτα.
Στη διάρκεια της ημέρας όλα μπορούν να δείχνουν κάπως σκληρά και ψυχρά, πραγματιστικά και χρηστικά, όταν όμως αναμειχθεί το βαθύ σκοτάδι της νύκτας με τον απαλό φωτισμό, τότε όλα αλλάζουν. Ο συνδυασμός φαίνεται να υπερτονίζει την ομορφιά που υφίσταται εκεί ήδη. Δεν σημαίνει ότι τα ψεγάδια εξαφανίζονται, επειδή συνεχίζουν να υφίστανται και θα εμφανιστούν ξανά με την ανατολή του ηλίου, όμως η καλοδεχούμενη σκοτεινιά τα καλύπτει τόσο όσο χρειάζεται για να βοηθήσει εμάς να εκτιμήσουμε εκείνα τα σημεία ομορφιάς τα οποία ίσως να μην παρατηρήσουμε στη διάρκεια της ημέρας. Κατά κάποιον τρόπο έτσι είναι και η αγάπη του Θεού. Μου ήταν μια απεικόνιση για το πώς ο Ιησούς παρατηρεί την ομορφιά μέσα μας και επιλέγει να παραβλέπει τις ατέλειές μας.
Ένα βράδυ είχα ακούσει ένα πουλάκι να κελαηδά εκεί. Δεν το ξανάκουσα. Έδωσε ένα τόσο όμορφο κονσέρτο με διαφορετικά τραγούδια – ένα πολύτιμο δώρο που ήθελε ο Κύριος να απολαύσω, επειδή Αυτός πάντα νοιάζεται και μας φροντίζει.
Όταν κάνω τον περίπατό μου σε εκείνο το παρκινγκ το βράδυ, πάντα έχω μαζί μου ένα MP3 player με όλων των ειδών τα ενδιαφέροντα πράγματα για να ακούσω, όμως σπάνια το χρησιμοποιώ, επειδή εκεί έχω τον «χρόνο μου με τον Ιησού» και νοιώθω την αγάπη Του.
Αυτός κι εγώ συζητάμε για πολλά πράγματα. Μου υπενθυμίζει για την ομορφιά που μπορεί να βρει κάποιος ακόμα και στα παρκινγκ όταν Αυτός βρίσκεται εκεί. Με διαβεβαίωσε πως σε οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε, μαζί Του μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε κάτι υπέροχο.