Την τελευταία χρονιά δυσκολεύτηκα να αποφασίσω για το αν θα πήγαινα να περάσω την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς με την οικογένειά μου στην πόλη Νιτερώι της Βραζιλίας ή όχι. Δεν θυμάμαι πότε είχα περάσει μια νύχτα μακριά από το σπίτι μου και τα σκυλάκια μου — όμως στο τέλος αποφάσισα να πάω και χαίρομαι που πήγα.
Οι δύο μου γιοι, η εγγονή μου κι εγώ, περάσαμε θεσπέσια. Γελάσαμε, βγάλαμε υπέροχες φωτογραφίες και χορέψαμε με ξέφρενη ζωντανή μουσική. Τα μεσάνυχτα, απολαύσαμε τα πυροτεχνήματα στην παραλία Κοπακαμπάνα. Η νύχτα εκείνη ήταν τέλεια.
Την επόμενη μέρα, που τύχαινε να είναι και τα γενέθλιά μου, άκουσα τη φωνή του Θεού να μου λέει: «Το γενέθλιο δώρο Μου για σένα είναι το δώρο του να απολαμβάνεις τη ζωή και να φροντίζεις τον εαυτό σου, τα οποία πολλές φορές αναβάλεις μέσα απ’ τον ζήλο σου να φροντίζεις τους άλλους. Θα πρέπει επίσης να φροντίζεις και τον εαυτό σου, ώστε να έχεις την ενέργεια και την έμπνευση να συνεχίσεις να προσφέρεις στους άλλους».
Λίγες βδομάδες αργότερα, ένας γείτονας συμφώνησε να βάψει τους τοίχους του σπιτιού μου για μια λογική τιμή. Βγάλαμε τα έπιπλα έξω απ’ το σπίτι και εγώ αποφάσισα να περάσω με βερνίκι τα έπιπλα που το χρειαζόταν και να ράψω καινούργια καλύμματα για τον καναπέ. Κατόπιν έκανα και κάποιες άλλες αλλαγές στις θέσεις στα έπιπλα και βελτιώσεις που ήθελα να κάνω για πολύ καιρό. Δεν είχα κάνει ποτέ τόσες πολλές δουλειές όσο αυτές τις τρεις βδομάδες, όμως ήταν κάτι που με αναζωογόνησε και μου έδωσε πολύ ενέργεια.
Λίγους μήνες αργότερα, η εκκλησία που ανήκω, έψαχνε για εθελοντές να συμμετέχουν σε ένα νέο πρόγραμμα διδασκαλίας Αγγλικών και ένοιωσα ξανά μέσα μου, εκείνο το γνωστό αίσθημα-παρότρυνσης να βοηθήσω. Σαν αποτέλεσμα, τώρα διδάσκω μια τάξη με 30 εφήβους και ενήλικες. Προσευχόμαστε μαζί, ακούμε Χριστιανική μουσική, παρακολουθούμε Χριστιανικές ταινίες και συζητάμε, γελάμε και περνάμε όμορφα.
Το καλύτερο που αποκόμισα απ’ αυτές τις εμπειρίες είναι το (νέο για μένα) σκεπτικό, ότι τη ζωή μπορείς να την απολαμβάνεις σε κάθε της βήμα, ενώ η κάθε πρόκληση μπορεί να προσφέρει ελπίδα και ενθουσιασμό μαζί και το κουράγιο να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε μπροστά.
Αυτό που θέλω για τις επερχόμενες μέρες, είναι να συνεχίσω να εμπιστεύομαι τον Θεό και να ελπίζω στις αιώνιες υποσχέσεις Του. Ο Λόγος Του μας λέει, στο Ιερεμία 29:11 «Επειδή, εγώ γνωρίζω τις βουλές που βουλεύομαι για σας, λέει ο Κύριος, βουλές ειρήνης, και όχι κακού, για να σας δώσω το προσδοκώμενο τέλος». Έτσι έχω ένα προαίσθημα πως με τη δική Του βοήθεια, όλα θα πάνε καλά στο τέλος!