Πάντα εντυπωσιαζόμουν από άτομα που μπορούν και συγχωρούν. Όταν ήμουν μικρή, ήταν ένας φίλος στο σχολείο που ποτέ δεν αντιδικούσε με τους άλλους όταν αυτοί τον κορόιδευαν επειδή αυτός ήταν λίγο άγαρμπος και είχε σπυράκια στο πρόσωπο. Πιο μετά, εγώ η ίδια έπρεπε να μάθω να συγχωρώ, όταν ο φίλος μου με άφησε χωρίς κάποιο προφανή λόγο και χωρίς κάποια εξήγηση. Μετά ακολούθησε ο γάμος μου, που προσέφερε ατελείωτες ευκαιρίες για να συγχωρείς και να συγχωρείσαι. Επίσης όταν δουλεύεις σαν ομάδα σου δίνονται πολλές ευκαιρίες για να εξασκείς τη συγχώρεση.
Η αλήθεια είναι, ότι είμαι τύπος που σε γενικές γραμμές προτιμά να μην έρχεται αντιμέτωπος με τους άλλους, ούτε να χολώνομαι εύκολα. Όμως θα μπορούσα εγώ να συγχωρέσω κάποιον που σκότωσε κάποιον που εγώ αγαπούσα; Ή αν είχα μπει άδικα στη φυλακή για πολλά χρόνια; Ή αν ο πόλεμος είχε καταστρέψει το σπίτι μου και την πόλη μου και έπρεπε να φύγω σαν πρόσφυγας – και να με βλέπουν ύποπτα οι περισσότεροι άνθρωποι;
Δεν ξέρω αν θα μπορούσα.
Είναι καλό να ξέρουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που συγχωρούν, οι οποίοι μπορούν να ακτινοβολούν σαν φάροι ελπίδας. Από τον Ιησού και τους αμέτρητους αποστόλους και τους ακτιβιστές μέχρι τους γονείς εκείνους της ομάδας των Άμις που συγχώρεσαν και βοήθησαν την οικογένεια εκείνου που σκότωσε τα παιδιά τους, 1 μέχρι το πρόσφατα παράδειγμα του Πατέρα Boules George μετά τις διπλές βομβιστικές επιθέσεις στην Τάντα και την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου που σκότωσαν 44 Χριστιανούς και τραυμάτισαν περισσότερο από 100 άτομα την Κυριακή των Βαΐων το 2017. Το κήρυγμά του εξέφρασε συγχώρεση προς εκείνους που έκαναν αυτό το κακό και ένα κάλεσμα προς τους πιστούς να προσευχηθούν γι’ αυτούς που το διέπραξαν, ώστε να δούνε το φως και να βιώσουν την ανιδιοτελή αγάπη του Θεού. 2
Μου κάνει τόση μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι δίπλα σε τέτοια απεχθή άτομα τα οποία διέπραξαν τόσο απαίσια εγκλήματα, υπάρχουν άτομα που μπορούν και συγχωράνε και αυτό ξεπερνά κάθε ανθρώπινη λογική. Το μίσος γεννά μίσος, όμως η αγάπη γεννά αγάπη και η αγάπη του Θεού έχει τη δύναμη να δημιουργεί αγάπη αντί για θάνατο.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή η διαδικασία αρχίζει με μικρά βήματα συγχώρεσης που ξεκινάνε μέσα από την οικογένεια ή έναν στενό κύκλο από φίλους και συνεργάτες. Ίσως να φαίνεται κάπως ασήμαντο σε σύγκριση με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος, τους πολέμους, τις μάχες που δίνουν οι πολιτικοί, κτλ. Όμως στην ουσία ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Ξεκινά μέσα από την προσωπική μας ζωή και τις επιλογές που κάνουμε καθημερινά.