Κάτι υπέροχο συνέβη σήμερα Κυριακή, στο Κατηχητικό που διδάσκω. Μόλις τελείωσα το μάθημα με τα μικρά παιδιά, ξεκίνησα τις ερωτήσεις/απαντήσεις με τα μεγαλύτερα παιδιά.
Σήμερα, ήταν μόνο πέντε έφηβες κοπέλες στο μάθημα, όλες τους κάπως ντροπαλές και μαζεμένες. Για να τις βοηθήσω να ξεθαρρέψουν κάπως, άρχισα να ρωτάω τι τους άρεσε περισσότερο από το σημερινό μάθημα που είχε θέμα, το πώς ο Θεός αγαπά τον καθένα μας.
Μια από τις κοπέλες είπε με απότομο τρόπο, «Μου λένε ότι είμαι μαύρη σαν τον διάβολο!» Μια άλλη πρόσθεσε μερικά υποτιμητικά σχόλια που άκουσε να λένε για τα μαλλιά της. Η όλη συζήτηση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, όταν νομίζω ότι ο Θεός μου έδωσε μια σκέψη, για το πώς έβλεπε Αυτός τις κοπέλες αυτές. Ξαφνικά, όλες τους μου φάνηκαν πολύ όμορφες και υπέροχες!
«Θέλω η κάθε μία σας να επαναλάβει μετά από μένα: Είμαι παιδί του Θεού. Ο Θεός με θεωρεί όμορφη. Δεν θα ακούσω τα άσχημα λόγια που λένε οι άλλοι, επειδή ο Θεός με έφτιαξε ακριβώς όπως με ήθελε Αυτός».
Όλες οι κοπέλες επανέλαβαν αυτό που τους είπα, με μάτια που άστραφταν και γεμάτες αυτοπεποίθηση. Μια κοπέλα γελώντας είπε, «Νοιώθω τόσο όμορφα τώρα! Θα πάω σπίτι μου, θα πάρω τη Βίβλο μου και θα διαβάσω για την αγάπη του Ιησού — και όταν τελειώσω, θα κλείσω το βιβλίο και θα πω, ‘Ο Ιησούς μ’ αγαπά!’»
Το κατηχητικό μας βρίσκεται σε μια πολύ σκληροτράχηλη γειτονιά και δεν νομίζω ότι αυτές οι κοπέλες έχουν ακούσει ποτέ να τις λένε ότι είναι όμορφες ή ότι έχουν αξία. Όμως εκείνη τη μέρα, ο Θεός μας έδωσε την ευκαιρία να ξεδιαλύνουμε με το δικό Του φως τα ψέματα που τους λέγανε, να δυναμώσουμε τον αυτοσεβασμό τους και την αυτοπεποίθησή τους και να εστιαστούμε πάνω σε αυτό που ποτέ δεν αλλάζει: Τον Ιησού.
Για τον Θεό, αυτές οι κοπέλες είναι όμορφες. Και ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι Αυτός τις αγαπά όπως αγαπά εμένα κι εσάς, επειδή γι’ Αυτόν είμαστε όλοι όμορφοι.