Πριν λίγο καιρό, τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης εξερράγησαν με τα νέα ότι ένα ζευγάρι υψηλού κύρους είχε αναγγείλει το διαζύγιό τους. Αυτό το δυναμικό ζευγάρι είχε καθιερωθεί ως «γκουρού των σχέσεων» ενώ είχαν εκδώσει βιβλία, ιστοσελίδες, βίντεο, διαδικτυακές μεταδόσεις, πλήθος από εμφανίσεις στην τηλεόραση και διαφημιστικά και όποιος ήθελε να πάρει τις «οδηγίες» τους, έπρεπε να πληρώσει αρκετά. Εκείνοι, που είχαν επενδύσει στην αυτοκρατορία τους, ένοιωσαν προδομένοι, διαψευσμένοι και συγκεχυμένοι.
Πριν λίγο καιρό, τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης εξερράγησαν με τα νέα ότι ένα ζευγάρι υψηλού κύρους είχε αναγγείλει το διαζύγιό τους. Αυτό το δυναμικό ζευγάρι είχε καθιερωθεί ως «γκουρού των σχέσεων» ενώ είχαν εκδώσει βιβλία, ιστοσελίδες, βίντεο, διαδικτυακές μεταδόσεις, πλήθος από εμφανίσεις στην τηλεόραση και διαφημιστικά και όποιος ήθελε να πάρει τις «οδηγίες» τους, έπρεπε να πληρώσει αρκετά. Εκείνοι, που είχαν επενδύσει στην αυτοκρατορία τους, ένοιωσαν προδομένοι, διαψευσμένοι και συγκεχυμένοι.
Όμως τα νέα αυτά δεν με εξέπληξαν. Όχι επειδή «το είχα δει να έρχεται», αλλά επειδή έχω μάθει πόσο εύκολο είναι για τον καθένα να αποτύχει, ακόμα (ή ίσως ειδικότερα) και στον τομέα της ειδικότητάς του.
Στη μεγαλύτερη διάρκεια της ενήλικης ζωής μου, ήμουν το άτομο που ήθελε να κατέχει τη συνταγή ή το πρόγραμμα για την επιτυχία στο καθετί. Ήθελα να μου πούνε «κάνε αυτό, εκείνο και το άλλο και μην κάνεις εκείνα τ’ άλλα και θα έχεις σπουδαία [καριέρα, συζυγική ζωή, οικονομική κατάσταση, οικογένεια, σχέση με τον Θεό κτλ.]» Δεν ήθελα την ευθύνη του να πρέπει να κάνω εγώ την έρευνα, να κάνω εγώ τα δικά μου λάθη και να ακολουθήσω το δικό μου μονοπάτι της πίστης.
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, αυτού του είδους η συνταγή είναι σπουδαία για απογοήτευση. Οι γκουρού έχουν αποτύχει περισσότερες από μια φορά, γι’ αυτό, αφήστε με να συνοψίσω και να σας πω, τι έμαθα εγώ:
– Η Βίβλος θέτει μια πολύ προσωπική ευθύνη στον καθένα μας όταν μας λέει «να κάνουμε εκείνο το καλό που απορρέει απ’ τη σωτηρία μας, υπακούοντας τον Θεό με βαθύ σεβασμό, αποφεύγοντας ότι Τον δυσαρεστεί». 1
– Δεν χρειάζεται να βάζουμε την πίστη μας σε κανέναν άνθρωπο, ανεξάρτητα του πόσο αξιόπιστοι δείχνουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να πάρουμε καλές συμβουλές και από άλλους. Απλά σημαίνει ότι η εμπιστοσύνη μας είναι στον Θεό. Οικοδομούμε το σπίτι μας πάνω στον βράχο της αλήθειας του Θεού με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην παρασυρθεί από την κάθε καταιγίδα ή απογοήτευση. 2
– Επιτρέψτε στους άλλους να αποτύχουν. Όλοι μας προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε εδώ. Η ασφάλειά μου δεν προέρχεται απ’ την τελειότητα ή το αλάθητο κάποιου άλλου, προέρχεται απ’ τη γνώση ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο και ότι τίποτα δεν πρόκειται να με χωρίσει απ’ τη δική Του αγάπη. 3
Αυτό ίσως ακούγεται ως συμβουλή πνευματικού χαρακτήρα για πρακτικά ζητήματα και είναι – επειδή ακόμα και τα πρακτικά ζητήματα εμπεριέχουν πίστη και με σκοπό να αντέξει η πίστη αυτή, πρέπει να είναι ριζωμένη στην αλήθεια.