Στην ταινία Η Μελωδία της Ευτυχίας, 1 η ηγουμένη λέει στη Μαρία, τη ζωηρή και ενθουσιώδη μοναχή, να αφήσει το μοναστήρι για να πάει να βοηθήσει μια οικογένεια με πολλά παιδιά, που είχαν χάσει τη μητέρα τους. Όταν αυτή αντιστέκεται στην πρότασή της, η ηγουμένη την ρωτάει, «Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έμαθες στην παραμονή σου εδώ στο μοναστήρι;» «Να ανακαλύπτω ποιο είναι το θέλημα του Θεού», αποκρίνεται η Μαρία, «και να το κάνω με όλη μου την καρδιά». Έτσι, αν και νοιώθει κάπως τρομαγμένη, αυτό και αποφασίζει να κάνει, για να εκπληρώσει τον υπέρτατο σκοπό που είχε γι’ αυτήν ο Θεός και στην πορεία ανακαλύπτει ευτυχία και ολοκλήρωση.
Όταν ήμουν νέα, είχα μείνει απορημένη με την επιλογή που έκανε ο Ιησούς στον Κήπο της Γεσθημανής. Έκλαψε, προσευχήθηκε … και κατόπιν ενέδωσε, λέγοντας: «Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας παρέλθει από Μένα αυτό το ποτήρι· όμως, όχι όπως Εγώ θέλω, αλλά όπως Εσύ». 2 Μπορούσε να μην είχε πεθάνει, όμως το έκανε, για χάρη μας. Πάντα δυσκολευόμουν να κατανοήσω το βάθος αυτών των λέξεων, όμως προσπαθώ να μάθω.
Θυμάμαι, μια φορά, μόλις είχα γεννήσει, όταν είχαν ζητήσει από τον σύζυγό μου να οδηγήσει μια ομάδα από νέους σε ένα τριήμερο Χριστιανικό σεμινάριο στην Κόρντοβα, στην Αργεντινή. Ήταν καλός οδηγός και ήταν το μόνο άτομο που οι οργανωτές και οι γονείς εμπιστεύονταν για αυτό το ταξίδι. Όμως εγώ ένοιωθα πολύ στεναχωρημένη, επειδή θα με άφηνε για αυτές τις λίγες μέρες και αυτό του το είπα, και αυτό έκανε τα πράγματα άβολα. Μόνον όταν επέλεξα να αποδεχθώ ότι αυτό ήταν το σωστό για να γίνει, ένοιωσα γαλήνη μέσα μου και στο τέλος όλα πήγαν μια χαρά. Το ταξίδι του συζύγου μου πήγε πολύ καλά, ενώ εγώ είχα τη βοήθεια που χρειάστηκα από τους φίλους μας.
Ένας Χριστιανός ηγέτης στις μέρες μας είπε πως η ζωή είναι σαν μια όμορφη μελωδία που παίζει συνέχεια – απλά πρέπει να μάθουμε πώς να συντονιζόμαστε μαζί της. Όπως τραγούδησε και η φροϊλάιν Μαρία στην παραπάνω ταινία, «Οι λόφοι ζωντανεύουν από τον ήχο της μουσικής» – έτσι και η μουσική του Δημιουργού παίζει παντού και μπορούμε κι εμείς να συμμετάσχουμε στην ορχήστρα Του με το να κάνουμε το θέλημα Του σε καθημερινή βάση. Δεν έχει σημασία τι όργανο παίζουμε ή ακόμα και αν κτυπάμε παλαμάκια μόνο – όπως και να έχει, μπορούμε όλοι μας να είμαστε μέλη αυτής της υπέροχης συμφωνίας Του!