W jednym z najbardziej przejmujących i poetycznych rozdziałów Biblii, 1 Liście do Koryntian, apostoł Paweł opisuje typ miłości, który Chrześcijanie powinni wyrażać: „Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie myśli nic złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.” [1 List do Koryntian 13:4-8]
Nieskwapliwość jest na początku powyższej listy, co myślę że jest to istotne, ponieważ kochać nieograniczenie i wytrwale w sposób, który Paweł wymienia wymaga całkowitego poświęcenia się i oddania. Nie możemy wstrzymać naszej miłości w pewnych sytuacji czy do pewnych osób. Nie możemy też wycofać naszej miłości gdy ludzie zawodzą. Nieskwapliwość to zarówno warunek wstępny jak i wynik końcowy.
W niektórych innych wersjach Biblii, Greckie odpowiednik słowa nieskwapliwość tłumaczony jest jako „cierpliwy” lub „cierpliwość”, ale nieskwapliwość to coś głębszego. Jedna ze słownikowych definicji mówi o „długiej i wytrzymałej odporności na urazy, problemy, lub prowokacje.” [Dictionary.com Wydanie Pełne. Random House, Inc. 26 Sep. 2012.]
W jaki sposób znajdujemy to coś w sobie co sprawia, że kontynuujemy okazywanie miłości komuś kto zranił nas samych lub innych? Pomocne może okazać się dawanie takim osobom szansy, jak i pamiętanie o tym, że my także ranimy innych poprzez bezmyślność, błędy, czy nieczułe wybory. Ale najpewniejszy sposób można znaleźć w innym przekładzie tego samego fragmentu. W przekładzie NIV (New International Version), fraza „miłość nie myśli nic złego” została zinterpretowana jako „miłość nie pamięta złego.” Krzywdy są rzeczywiste i potrzeba czasu na to aby je zaleczyć, ale kiedy odpieramy ludzkie pragnienie odtworzania ich w pamięci, kiedy wybieramy przebaczenie i zapomnienie krzywd, Bóg ofiaruje nam miłość i łaskę wytrzymałości. I wszyscy wygrywają.