Kiedy Jezus powstał z martwych, Jego Zmartwychwstanie było pierwszą fazą nowego dzieła Boga, nowego rodzaju istnienia – ludzkie ciało zostało przekształcone za sprawą mocy Boga w ciało wolne od wpływu śmierci, rozkładu i zepsucia. Nigdy wcześniej nic takiego nie miało miejsca! Wiemy, „że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy.” 1

Wskrzeszone ciało Jezusa wolne było od cierpień wynikających z tortur jakim Go poddano – Jego plecy podarte na strzępy wskutek biczowania; Jego głowa zakrwawiona od korony cierniowej; Jego stopy i bok przekłute. Jezus nie czuł już bólu poobijanego i poranionego ciała, nie czuł też już wyczerpania wynikającego z cierpienia jakie musiał znieść.

Jego wskrzeszone ciało nie było duchem; było to ciało fizyczne, które Jego uczniowie mogli dotknąć. Jezus nauczał ich 2, wędrował z nimi 3, gotował dla nich 4 i jadł z nimi 5. Któregoś dnia przebywał nawet z pięciuset uczniami równocześnie 6. Po 40 dniach 7, wstąpił do nieba 8, gdzie zasiada po prawicy Boga 9.

Będąc Chrześcijanami, my też jesteśmy częścią nowego dzieła Boga. Możemy z niecierpliwością wyczekiwać czasu, w którym Jezus powróci i wskrzesi nasze ciała 10. Apostoł Paweł mówi o naszych ciałach wskrzeszonych z martwych porównując je do ziarna zasianego, z którego wyrasta roślina 11. Tłumaczy, że nowe ciała – ciała duchowe, będą niezniszczalne, chwalebne i silne 12.

Nasze nowe ciała będą niezniszczalne, czyli będą wolne od słabości, które teraz mamy. Nie będą już podatne na starzenie, choroby czy zmęczenie. Jak stwierdza Wayne Grudem, “We wskrzeszonych ciałach wyraźnie dostrzeżemy człowieczeństwo w takiej formie jaką Bóg zaplanował.” 13.

Kiedy człowiek przyjmuje Jezusa jako Zbawiciela, Duch Boży zamieszkuje w takim człowieku, odnawia go i odradza. Odnowa to zmiana na lepsze, która zachodzi w wierzącym. Odrodzenie to powstanie nowego życia poświęconego Bogu, to radykalna zmiana sposobu myślenia. „Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym.” 14

Kiedy jesteśmy częścią nowego działa Boga, Duch Boży zmienia nas, pomaga nam przyjąć sposób myślenia Chrystusa, a my rozwijamy i odzwierciedlamy niektóre cechy Boga poprzez wzrastanie w miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności i opanowaniu 15.

Dlatego też mamy tyle powodów do świętowania! – że Bóg mieszka w nas i pomaga nam; że jesteśmy częścią Jego nowego dzieła; że będziemy żyć wiecznie w naszych nowych ciałach. Oto dobre nowiny płynące z Ewangelii: miłość, którą Bóg ma dla każdego z nas, obietnica życia wiecznego, wskrzeszenia z martwych, bycia nową istotą w Jezusie Chrystusie i częścią nowego działa na wieki.

Dzielmy się ze wszystkimi pięknem Bożego daru otrzymanego za pośrednictwem Jezusa Chrystusa.

* * *

Doszedłem do wniosku, że historię człowieka można analizować na dwa sposoby. Pierwszy z nich polega na skupieniu się na wojnach, przemocy, nędzy, bólu, tragedii i śmierci. Z takiego punku widzenia, Wielkanoc wydaje się być bajkowym wyjątkiem, wspaniałą sprzecznością w imię Boga. Przynosi to pewnego rodzaju pociechę, ale muszę przyznać, że kiedy moi przyjaciele umarli, poczułem tak bardzo przemożny żal, że wszelka nadzieja związana z życiem po życiu na tym świecie wydawała się być mizerna i nieistotna. Istnieje drugi sposób patrzenia na świat. Jeśli przyjmiemy, że Wielkanoc to punkt wyjścia, niepodważalny fakt na temat tego w jaki sposób Bóg traktuje tych, których kocha, wtedy historia człowieka staję się zaprzeczeniem a Wielkanoc zapowiedzią rzeczywistości ostatecznej. Nadzieja płynie wtedy niczym lawa pod skorupą życia codziennego.

To, być może, opisuje zmianę w sposobie myślenia uczniów Jezusa, kiedy usiedli oni za zamkniętymi drzwiami dyskutując na temat niezrozumiałych wydarzeń Niedzieli Wielkanocnej. W pewnym sensie nic się nie zmieniło: Rzym wciąż okupował Palestynę, za ich głowę wciąż była wyznaczona nagroda, na zewnątrz wciąż panowała śmierć i zło. Ale stopniowo, szok wynikający ze Zmartwychwstania Jezusa ustąpił miejsca radości. Jeśli Bóg mógł to zrobić …

—Phillip Yancey 16 (ur. 1949)

  1. List do Rzymian 6:9↑
  2. Patrz Ewangelia wg św. Łukasza 24:27↑
  3. Patrz Ewangelia wg św. Łukasza 24:13-15↑
  4. Patrz Ewangelia wg św. Jana 21:9-13↑
  5. Patrz Ewangelia wg św. Łukasza 24:41-43↑
  6. Patrz 1 List do Koryntian 15:6↑
  7. Patrz Dzieje Apostolskie 1:3↑
  8. Patrz Dzieje Apostolskie 1:9-11↑
  9. Patrz Ewangelia wg św. Marka 16:19↑
  10. Patrz 1 List do Tesaloniczan 4:16-17; 1 List do Koryntian 15:51-52↑
  11. Patrz 1 List do Koryntian 15:35-38↑
  12. Patrz 1 List do Koryntian 15:42-44, 49↑
  13. Wayne Grudem, Teologia systematyczna, str. 832↑
  14. List do Tytusa 3:4-5↑
  15. Patrz List do Galatów 5:22-23↑
  16. Jezus jakiego nie znałem (Grand Rapids, MI: Zondervan, 1995)↑